Tales of

Sinnoh

Het leek erop dat Rubel er vandaag niet was. Het zorgde er ergens voor dat het akelig stil was... Sinds de Mismagius bij hem rondhing was er altijd iets van gelach te horen of geluidjes die van de ghost kwam. Maar nu... Nu was het stil in huis en in de tuin. Amber leek het helemaal niet erg te vinden dat de roze Pokémon er even niet leek te zijn. Ze had er zowat genoeg van dat de Pokémon haar overal naartoe droeg alsof ze een of andere knuffel was. Nee, het enigste schoothondje dat ze wilde zijn, was die van Lloyd.

Maar nu was het wel genoeg geweest met stiltes en stilzitten. Met een zucht had hij de cream Vulpix in zijn armen genomen nadat hij zijn leren jas aantrok. Hij drukte de licht gekleurde Pokémon tegen zich en stapte de deur uit, die hij deftig achter zich sloot. Amber nestelde zich netjes in zijn armen, waarbij Lloyd kalm begon te wandelen. De ballen aan zijn riem tikte rustig tegen elkaar aan met elke pas. Het was een geluidje die hem deed denken aan het feit dat hij nog geen stap verder was gekomen. Hij had nog geen enkel gevecht kunnen winnen. Laat staan een verschil maken of verder komen in zijn onderzoek. Zo kwam hij nergens... Nutteloos gewoon.