Tales of

Sinnoh

Rustig streek hij even langs zijn broek met zijn handen. Lucca keek even schuin naar de man naast hem en rolde vervolgens met zijn ogen. De Luxray vond het duidelijk niet zo heel fantastisch, dit alles, maar liet het maar voor wat het was. OP het festival rondlopen was niet meteen zijn eerste keuze geweest, maar hij zou niet klagen. Hij wilde gewoon even rondkijken en misschien kon hij iets vinden, iets waar hij een voordeel uit kon halen of wat gewoon leuk leek. Verder was er niet veel dat hij kon vinden op een plek als deze. Er was immers best veel volk... En dus, toen Valentino in beweging kwam, had hij nooit door dat Lucca kalm weg wandelde van zijn trainer. Zoals gewoonlijk niet omkijkende naar de blonde man benaderde de bruine katachtige de eerste de beste persoon. Hij lichtte zijn kop en greep voorzichtig de shirt van de persoon vast om hier even aan te trekken en meteen los te laten. Afwachtende grote ogen opkijkende naar de persoon.

- Jade

De Luxray knipperde even vluchtig met zijn ogen, voordat hij zijn hoofd kantelde en zijn blik naar de Pokémon van de ander liet gaan. Kort bekeek het beest het wezentje even, waarna hij een stapje naar achter zette. Het was toen de vrouw wat door haar benen ging, dat de fire type weer naar voren kwam. Hij bracht zijn kop wat hoger en begon te snuffelen aan de ander. Zijn kop dichter brengende bij haar om haar te onderzoeken en te kijken of ze misschien iets te eten bij haar had. Immers begon hij steeds dapperder te worden. Zo ook proberende om zijn neus tegen haar aan te duwen, zoekende naar iets lekkers.

Het was eventjes voordat Valentino doorhad dat zijn Pokémon niet langer aan zijn zijde was. Wel meteen schoten zijn paarse ogen rond, voordat hij de traited mon wel meteen opmerkte. Het was maar goed dat de mon er vij opmerkelijk uitzag, want anders zou Val hem echt zo kwijtspelen. Met snelle passen liep hij naar Lucca toe, die druk bezig leek te zijn met een dame. Kort knipperde Valentino even, kenden ze elkaar? Vast niet, maar hij kon het gevoel niet van zich af schudden dat hij haar al eens had gezien. Hij kon zich, however, niet herinneren van wat of waar dat zou zijn. Was vast toeval. "Lucca, stop dat," zei hij met een zucht, waarna hij een hand op de schoft van de Luxray plaatste om hem een zacht duwtje te geven. De Pokémon keek op en begon meteen aan zijn trainer te snuffelen, waarna hij een pas naar achter zette en even ging zitten. De Pokémon tilde een pootje op en begon er rustig aan te likken. "Hij heeft de neiging af te dwalen, sorry," sprak de man rustig terwijl hij zijn blik van de katachtige naar de vrouw liet gaan.