Tales of

Sinnoh

Ze stond bij professor Hazel Willow haar laboratorium. Daar had ze afgesproken met Victor. Ze was heel erg blij dat hij de moeite nam om te komen. Ze had iemand nodig die even naar haar wilde luisteren, waar ze haar verhaal tegen kon doen. Het vorige gesprek met hem had heel erg vertrouwd gevoeld, dus had ze hem gevraagd. Gelukkig had hij ja gezegd en zou hij die dag komen. De spanning en de verwondering van pokémoneieren had haar aangestoken. Dus had ze een breeder license gekocht en had haar eerste ei gebreed. Een ei van Muddy, die nu ook naast haar stond, en Sal. Een shiny Spheal die ze van Dex had gekregen. Dat was alleen fout gegaan. Haar Mudbray leek het allemaal niet zo moeilijk te vinden, of hij liet het in ieder geval niet zien. Sal deed dat wel, die vond het lastig. Dat mocht ook wel, dat begreep ze maar al te goed. Het was haar fout. Ze mocht best boos op haar zijn, dat was zij ook op haarzelf. Het maakte het feit dat er nog steeds een pokémonei van de daycare in haar rugzak zat niet beter op. Het ei was nog steeds niet uitgekomen en leek wel lekker te zitten in het ei. De professor had er naar gekeken en gezegd dat ze gewoon nog even geduld moest hebben. Toen gingen haar gedachten weer naar haar eerste breed. Het had echt niet geklikt, het had niet gewerkt tussen hen. Dus had ze de Mudbray weggebracht. Er ontstonden tranen in haar ogen. Ze zat op de grond en sloeg haar armen om haar opgetrokken benen heen. Ze voelde de snavel van Sky troostend tegen haar wang, terwijl Muddy onverstoord door bleef grazen.

[@Victor Schultz]