Tales of
Sinnoh

Oepsiedaisy - ma apr 12, 2021 8:51 pm

When it rains, look for rainbows
When it's dark, look for stars!

Het leek allemaal zo snel te gaan, van de dag dat hij had besloten dat hij zijn jong leventje zou verderzetten samen met een pokémon tot en met vandaag. Elke dag leek er wel een deur open te zwaaien recht voor zijn gezicht waar hij door kon stappen, klaar om wat nieuws te beleven. En al waren sommige dagen vreselijk saai, sommige dagen bloeiden gewoon van leven.

Vandaag was hij in de buurt van Floarama gegaan om eens rond te kijken. Hij had gehoord dat het een mooi theme park was met veel attracties en dat had zijn nieuwsgierigheid opgewekt om te komen kijken. Het kind liet Ursulon even uit de pokéball zodat die ook wat frisse lucht kreeg. De ogen van de teddiursa staarden omhoog naar die van hem voordat de pokémon ze weer afwendde om eens rond te kijken waar deze precies was. Hij was misschien een grump maar hij en Hapi deelden tenminste de nieuwsgierigheid. Terwijl ze even verderstapten merkte de jongen dat Ursulon opeens was verdwenen. “Ursulon?”, zijn bruine ogen zochten even rond alleen maar om te blijken dat die achter hem zat. “Heh, ik dacht dat je weg was!”, zei hij opgelucht en gaf een korte aai over z’n koppie. De bruine pokémon snoof even met zijn neus terwijl die hem aanstaarde. Het theme park kon erg afleidend zijn. En toen terwijl Hapi zich omdraaide botste hij recht tegen iemand anders. “Oeps, sorry!”. Hij was niet goed wakker vandaag, of wel?

+Jett Maltos

Re: Oepsiedaisy - ma apr 12, 2021 9:23 pm

Haar werk was klaar en er waren nog een paar dagen over voor ze moest vertrekken. Ze was nu toch in een pretpark dus waarom dan niet een paar attracties proberen? Bovendien was het een goede kans om Zoro aan druktes te laten wennen. Ze was begonnen aan de rand van het park en waren langzaam maar zeker steeds dichter naar het drukke deel gegaan. Alhoewel hij erg dicht bij haar bleef leek alles goed te gaan. Om eerlijk te zijn had ze dit niet verwacht aangezien de Shinx zo ver ze wist altijd in de natuur, weg van mensen, had geleefd.

Alles leek goed te gaan. Tot er iemand tegen haar opbotste. “Oeps, sorry!” verontschuldigde de jongen zich recht. Hij was nog jong, waarschijnlijk een jaar of 14 a 15. Kinderen rond die leeftijd waren vaak wat onoplettender met hun bewegingen. "Geeft niet, kan gebeuren", reageerde ze. De reactie van Zoro was echter iets minder vergevingsgezind. De Shinx gromde naar de jongen en zijn Teddiursa. De reden? Ze had geen idee. Het was niet dat ze tegen hem waren opgebotst. "Zoro gedraag je", zei ze terwijl ze met haar hiel zachtjes een tikje gaf tegen de pokémon. Dit leek geen effect te hebben en de Shinx gromde dood leuk door. Geweldig.

Re: Oepsiedaisy - di apr 13, 2021 1:14 pm

When it rains, look for rainbows
When it's dark, look for stars!

Nadat hij was gebotst tegen een vrouw had hij sorry gezegd en gelukkig gaf het niets, waardoor hij wel opgelucht was. ‘Geeft niet, kan gebeuren’. Maar blijkbaar gold dat niet echt voor iedereen in de zaal. De shinx die bij haar was begon naar hem en Ursulon te grommen. Hij merkte op hoe de Teddiursa wat meer achter zijn benen ging om zich wat te verbergen en de shinx boos liep aan te kijken terwijl deze zachtjes bromde. ‘Zoro gedraag je’, zei de vrouw terwijl deze met haar hiel zachtjes een tik gaf aan de blauwe pokémon, maar het leek niet te werken. De pokémon bleef maar door grommen alsof er net niets gebeurd was. “Ik denk dat die ons niet zo leuk vindt”, merkte de jongen voorzichtig op en probeerde voorzichtig een stapje naar achter te zetten. Want wie wist kon het bijten en hij wou liever nog eventjes heel blijven.

Re: Oepsiedaisy - di apr 13, 2021 5:14 pm

Dit moest haar natuurlijk weer overkomen. Een Shinx die zonder reden begon te grommen naar andere pokémon. Hij had er al meer gezien maar daar had hij niet naar gegromd. Er moest een reden zijn dat hij nu juist wel gromde. De enige reden die ze kon bedenken was omdat de jongen tegen haar aan was gelopen. Dat verklaarde het echter nog niet aangezien de Shinx niet was geraakt hierdoor. Ah well, ze moest er iets mee en dat was in dit geval haar pokémon op zijn gedrag aanspreken. “Ik denk dat die ons niet zo leuk vindt”, merkte de jongen op, waarna hij een stapje naar achter zette. Ah nee, dit was al helemaal niet de bedoeling. "Zoro jou spreek ik hier later over", zei ze terwijl ze de pokéball tegen de kop van de Shinx aan drukte om hem hierin terug te laten keren. Met een verontschuldigende glimlach op haar gezicht draaide Jett zich terug richting de jongen. "Mijn excuses voor Zoro, ik heb hem pas een paar dagen dus snap niet goed waarom hij zo reageerde." Het gedrag van de Teddiursa was normaal, als iemand naar je gromde, dan gromde je terug. Zijn pokémon waren hier niet fout, de hare daarentegen wel. "Ben je hier alleen?" besloot ze te vragen. Het was wel handig om te weten voor ze straks ouders op haar dak kreeg.

Re: Oepsiedaisy - wo apr 28, 2021 12:44 pm

When it rains, look for rainbows
When it's dark, look for stars!

‘Zoro jou spreek ik hier later over’, klonk de stem van de andere persoon vervolgens. Ze hield haar pokéball tegen de kop van de boze Shinx en deze keerde dan ook met de bekende roze gloed terug in de pokéball. De jongen bemerkte dat zijn teddiursa vervolgens weer, vrij alert nog, van achter zijn benen tevoorschijn kwam en naar de vrouw keek van wie de shinx was. ‘Mijn excuses voor Zoro, ik heb hem pas een paar dagen dus snap niet goed waarom hij zo reageerde’, vertelde deze nadien met een verontschuldigende glimlach. “Het geeft niet hoor, dat gebeurt wel eens”. Sommige pokémon waren nu eenmaal onvoorspelbaar in hun gedrag of karakter. Tot nu toe had de jongen enkel nog maar Ursulon, en hij was wel lief geweest sinds het begin. Een beetje grumpy, maar nog steeds heel lief. ‘Ben je hier alleen?’. Hij knikte zachtjes. Het was alleen hem en zijn Teddiursa vandaag. Niet dat er echt iemand anders was, zijn ouders waren waarschijnlijk gewoon aan het chillen in Twinleaf Town terwijl hij dagenlang op avontuur ging om zijn dromen waar te kunnen maken.

Re: Oepsiedaisy - za mei 01, 2021 7:39 pm

Het weghalen van Zoro zorgde er voor dat de pokémon van de jongen ook tevoorschijn durfde te komen. Ze zou het echt nog af moeten leren. Ze wilde niet hebben dat andere pokémon bang werden van de hare. Dat werkte nogal averechts gezien haar job als Crescent Moon lid. “Het geeft niet hoor, dat gebeurt wel eens”. Ze had best wel even wat geluk dat dit geen moeilijk kind was. Je had ook van die figuren die overal een probleem van maakte, puur en alleen voor wat aandacht. Daar had ze een hekel aan. Die zou ze waarschijnlijk recht achter laten. Dit kind leek echter wel vriendelijk. Hij bleek ook nog eens alleen te zijn. De manier waarop hij haar vraag enkel met een knikje beantwoordde beviel haar echter niet helemaal. Het zag er zo zielig uit? "Behoefte aan wat gezelschap voor vandaag dan? Of ben je liever samen met je pokémon?" vroeg ze hem. Ze kon het op z'n minst voorstellen. Er waren meer kinderen van zijn leeftijd die graag zelf op avontuur gingen. Er waren er ook die door hun ouders werden weggestuurd en vervolgens vrij eenzaam waren. Om dat te kunnen voorkomen kon ze het altijd vragen. Als hij het niet wilde kon hij dan altijd nog 'nee' zeggen en dan was dat ook weer gedaan.

Tales of Sinnoh

Start the journey of a lifetime

Switch account

Tales of
Sinnoh