Tales of
Sinnoh

[Route 204, open] Pyromania - ma apr 12, 2021 9:39 pm

text goes here and it continues for a little while but not for too long

Ze had het idee dat ze snel vooruit ging, maar de eerste gym battle kwam ook snel dichterbij. Rosy wist ook wel dat ze daarvoor wat meer.. vuurkracht nodig had. Haar moeder's favoriete Pokémon was Vivillon geweest. Een fragiele vlinder. Linksom of rechtsom, Rosy had zich altijd aangetrokken gevoelen tot de Pokémon met wat meer.. vuurkracht. Vanaf het moment dat ze Primrose had gevangen, had ze al verlangend gekeken naar de machtige Arcanine met zijn vurige adem in haar Pokédex. Growlithe was lief, maar Arcanine had.. gratie en die kracht. Ze hield van de prachtige Pokémon, had altijd gehoopt er eentje in haar team te kunnen hebben. En die kans was nu daar.

Ze had zichzelf op een steen gepositioneerd, de Fire Stone glimmend in haar vingers. Primrose zat voor haar, nieuwsgierig zwaaiend met haar staart. Voor nu bleef Rosy nog even stil, kijkend naar de Fire Stone en naar Primrose. Ze wilde nog eventjes de puppy pluis van haar Growlithe in zich opnemen voordat ze haar naar haar Arcanine vorm zou brengen. Dan was ze immers een heel erg stuk groter geworden. Prachtig en krachtig, maar zeker heel veel groter. "Ben je er klaar voor, Prim?" vroeg ze de Growlithe nog voor de zekerheid.

[Open, specifiek voor researchers ;-)]

Re: [Route 204, open] Pyromania - ma apr 12, 2021 9:51 pm

Begluren. Amélie hield niet van het idee, maar ze wist dat de kleine Dreepy nog lang niet zou evolueren en de kans dat ze een Metal Coat tegen het lijf liep, leek ook met de dag kleiner te worden. Dus, de enige optie die ze over had was om toevallig bij iemand te komen die ook een Pokémon had welke ging evolueren. Wat een leven, toch. Het begluren van iemand op het blije moment waarop hun Pokémon eindelijk evolueerde.

En daar was ze: de begluurde. Amélie zag de blondine een fire stone in haar handen houden en hoe de Growlithe ernaar keek. Het ging gebeuren! Iemand ging zijn Pokémon hier super toevallig laten evolueren. Omdat zij de trainer niet wilde storen, zette Amélie zich op een bankje neer, pakte ze een krant en deed ze alsof ze niet keek. Maar stiekem? Stiekem gluurde ze over de krant heen. Ze moest en zou dit bestuderen.

Re: [Route 204, open] Pyromania - ma apr 12, 2021 9:55 pm

Fall seven times, stand up eight.

Het was een trip geweest, maar hij hoopte dat het het waard was. Het had eventjes geduurd voordat hij hier was, maar de omgeving zag er geweldig uit. Hij had Arcadium op zijn schouder zitten en Lily in zijn armen, terwijl hij door de grote stad heen liep. Hij had het idee dat 't toch heel anders was, het verschil tussen oost en west Sinnoh. Vince keek dan ook zijn ogen uit. Hij aaide de Azurill over haar hoofdje heen en legde nog wat dingen uit aan Arcadium, ondanks dat er dingen waren die hij ook pas voor 't eerst zag.
Een flits vanuit zijn ooghoek leek hem bijna te verblinden en Vince hief een hand op om het licht te blokkeren. In de verte zat een meisje op een steen, met een pokémon voor haar en een steen in haar hand. Het was deze steen die het licht reflecteerde in zijn gezicht, maar zijn aandacht werd al snel getrokken door de pokémon die bij haar zat. Hij herkende de Growlithe uit de boeken die hij had gelezen, maar de kleur klopte niet. Zijn hart sloeg een slag over toen het tot hem doordrong dat het een shiny pokémon moest zijn. Zijn knieën voelde zwak aan, maar hij moest er heen. Zijn hart hamerde in zijn borstkas en hij voelde een blos op zijn wangen verschijnen terwijl hij dichter naar het meisje toe liep. Nu pas merkte hij de Fire Stone in haar handen. Zou ze de Growlithe willen laten evolueren? Hij slikte en bleef op een kleine drie meter afstand staan. "Pardon," sprak hij met een klein stemmetje, waarvan hij bijna zeker wist dat ze het niet gehoord zou hebben. Zijn oksels klotsten, zijn knieën knikte en zijn hoofd voelde zo rood als een biet. Hij schraapte zijn keel en boog naar voren toe, in een plechtige buiging. "Pardon, alsjevanplanbentomjepokémonteevoluëren,magikalsjeblieftevenblijvenkijken?" kwam er daarna in één lange ratel eruit. Goed zo Vince, good way to Muk up.

Re: [Route 204, open] Pyromania - ma apr 12, 2021 9:55 pm

text goes here and it continues for a little while but not for too long

Tevreden had Spencer zich teruggetrokken op route 204 met een stomende beker hete koffie in zijn hand. Hij wilde een paar wilde pokémon bestuderen en had al een hele route uitgestippeld. Morgen hoefde hij niet te werken dus hij kon net zo lang wegblijven als hij zelf wilde. Was hij toch even verrast toen hij een meisje met een glimmende Growlithe had zien staan. Haastig had hij zich achter een boom verstopt toen hij het glanzende steentje zag wat ze in haar handen had. Hij zag haar er voor aan om hem ter plekke weg te laten jagen door haar Growlithe omdat ze hem niet de voldoening wilde gunnen haar pokémon te zien evolueren. Há, had zij lekker pech. Hij stond hier prima, zo verdekt opgesteld. Hij meende zelfs ergens verderop het meisje met de roze haren te zien die hij al eens eerder had ontmoet. Haar Dreepy had hem een bijna doodervaring bezorgd.

Re: [Route 204, open] Pyromania - ma apr 12, 2021 10:01 pm

Dit was waarschijnlijk niet het meest gelaste om te doen, maar het was zeker wel interessant om te zien. Het meisje had een fire stone in haar handen en een growlithe naast haar, dat kon maar een ding betekenen. De growlithe zou evolueren. Ze had Hex eruit gelaten en ging op een afstandje staan, doen alsof haar aandacht op de shuppet gevestigd was, maar eigenlijk keek ze langs haar heen, afwachtende wat er nu zou gaan gebeuren. Dit zou de eerste keer zijn dat ze een pokemon ging zien evolueren en ze kon eerlijk niet wachten, maar het was niet aan haar, ze moest geduld hebben en toekijken.

Re: [Route 204, open] Pyromania - ma apr 12, 2021 10:04 pm

Roses are red, I'm going to bed

Ging hij daadwerkelijk wachten tot hij een eigen pokémon had bemachtigd om deze te evolueren met een item? Zeker weten niet. De klok tikte vrolijk door, en hoe langer hij wachtte, hoe langer het zou duren tot hij de beste genetics researcher van Sinnoh kon worden. Nee, hij ging niet staan wachten zodat een of andere loser van een researcher hem voor kon zijn. Het kwam dan ook ontzettend gelegen toen zijn blikveld focuste op een meisje met haar growlithe. Een fire stone glinsterde in de handen van de blondine, en zijn lippen krulden ietwat geamuseerd op. Perfect!

Hij legde zijn boek neer op het muurtje en haalde de zak berries die hij gekocht had tevoorschijn, iets waar Ava natuurlijk ontzettend vrolijk van werd. Maar dat maakte niks uit, het was immers de perfecte cover. Niemand die door ging hebben dat hij eigenlijk naar de blondine keek, en wachtte tot zij haar growlithe evolueerde. Een bes werd in de richting van Ava gegooid, zijn blik kort naar voren. Bij het zicht van een roze pluk haar haalde hij zijn wenkbrauwen op. Ah. Wat sneu. Ze zat gewoon te gluren! Oh wacht, dat was hij ook aan het doen. Zijn ijsblauwe ogen focusten terug op de blondine, een geïrriteerde zucht rolde over zijn lippen bij de jongen die er nu bij stond. Wat een show-off. Doe toch gewoon normaal en ga gluren zoals de rest.

Re: [Route 204, open] Pyromania - ma apr 12, 2021 10:40 pm

Het was heel duidelijk dat er in Sinnoh al een hele tijd geen pokémon waren toegestaan. Als iedereen zich op de eerste de beste kans gooide om een evolutie te bekijken. Finian was enkel een wandeling aan het maken toen hij het spektakel tegen was gekomen. Het was zelden zo druk op een route en niemand leek op het moment ergens naartoe te gaan. In plaats daarvan leken ze zich bezig te houden met hun eigen zaken, terwijl de blikken steeds naar een blondine gingen die met haar fire stone bij het pad zat, een shiny growlithe voor haar.

Finn zou haar in eerste instantie niet gelijk hebben gezien als de rest zich niet zo vreemd had gedragen. Zijn blik was blijven hangen omdat het een shiny pokémon betrof, maar daarna had hij zich beseft dat deze waarschijnlijk straks zou evolueren. Aangezien Sinnoh op slot had gezeten, waren de eerste taken voor researchers niet al te speciaal, maar dat betekende niet dat hij ze niet moest vervullen. Sisi, die naast hem liep, liet een blaf horen toen hij zijn notitieboekje uit zijn tas pakte, alvorens een notitie te maken van wat er nu gebeurde. In eerste instantie hield hij zijn blik op zijn eigen pokémon gevestigd, al dwaalde deze erna af naar het hele tafereel.

Finian Cavanagh // 26 Years Old // Researcher // Rank 01

Re: [Route 204, open] Pyromania - di apr 13, 2021 8:29 am

Hij was weer op weg naar Jubilife City, sinds zijn ontmoeting met een Elekid op route 205, volgde de pokémon hem waar hij ook maar ging. Heel soms was hij even verdwenen, maar hij kwam steeds weer terug. Hij gaf hem die vrijheid ook. Elekid was meegegaan omdat hij dat wilde, niet omdat Mace hem gevangen had of hem ertoe had gedwongen. Dus liet hij de pokémon zelf kiezen. In zijn ooghoek zag hij de Elekid op dat moment achter hem aan trippelen. Hij moest nog even wat boodschappen doen in Jubilife City, maar daarna zou hij weer een klein tijdje thuis vertoeven. Bedenken wat zijn vervolgstappen gingen worden. Nu dat hij Sem had om hem te helpen met zijn onderzoek en een Elekid hem vergezelde. Stiekem keek hij er ook heel erg naar uit om zijn kinderen te zien. Natuurlijk ze waren volwassen, maar hij miste ze. Hij was blij voor ze dat ze hun draai hadden gevonden, maar het liefste hield hij ze natuurlijk bij zich. Opeens zag hij iets glimmen. Hij stopte met lopen en keek naar het meisje, die met een Growlithe op een steen stond. Hij kneep even zijn ogen een beetje samen, om het goed te kunnen zien, hij was er nog best een stuk vandaan. Was dat een Fire Stone? Nieuwsgierig deed hij wat stappen dichterbij. Ja, dat was een Fire Stone. Hij zag er ook wat andere mensen bij in de buurt staan. Het kon niet anders dan dat ze van plan was haar pokémon te laten evolueren. Hij keek naar beneden toen hij iets aan zijn been voelde. De Elekid was bij hem komen staan en had zijn poten om hem heen geslagen. Met grote ogen keek ook hij naar het meisje en de pokémon op de steen. “Wij blijven hier een beetje Elekid. Straks wordt haar pokémon nog zenuwachtig van al die mensen en pokémon om haar heen. Hier kunnen we het ook zien.” Hij was te nieuwsgierig om door te lopen, hij kon er niks aan doen dat hij bleef staan om te kijken.

Re: [Route 204, open] Pyromania - di apr 13, 2021 5:25 pm

text goes here and it continues for a little while but not for too long

Ze had helemaal geen benul dat er zoveel ogen specifiek naar haar keken. Dat al die mensen zo erg opletten op dat ze haar Growlithe ging laten evolueren. De zon glansde op de Fire Stone die ze in haar handen had en leek deze haast in vuur en vlam te zetten. Ze bekeek de steen nog een paar keer vanuit verschillende hoeken en keek nog een keer naar Prim. "Alleen als jij het wil, he?" besloot ze te vragen met een zuchtje, haar blik op haar Growlithe richtend. Maar de jonge pup kwispelde uitgebreid met haar staart, haar tong uit haar mond rollend. Of ze begreep het niet, of ze vond het prima. Het eerste was geen geruststelling. Maar toch besloot ze door te zetten. Arcanine was deel van een sterker team immers. En kracht hadden ze nodig voor Gym Battles.

Net toen ze de steen tegen het voorhoofd van haar Growlithe aan wilde drukken, kwam er iemand aan lopen. De jongen leek strontnerveus en zijn woorden kwamen er in een rateling uit. Als ze het goed begrepen had, wilde hij meekijken. Huh? Maar.. hoezo? Rosy knipperde wat verbijsterd met haar ogen. "Uhm.." begon ze wat verbaasd. "Is.. goed?" Ze was hier eigenlijk voor de rust gaan zitten, om dit moment samen met Prim te beslissen. Maar als ze dit persoon er gelukkig mee maakte... Waarom... niet?

Alle drukte om haar heen viel haar nog niet op terwijl ze de steen naar voren drukte, nu iets ongemakkelijker omdat iemand meekeek. Vrijwel direct bij aanraking, begon Primrose te gloeien. De Growlithe stapte wat naar achteren terwijl het licht steeds feller werd. De Pokémon veranderde van vorm, werd groter, steviger, gespierder. Lange manen leken te groeien, nu nog van puur licht. Rosy vergat de persoon die meekeek, terwijl ze vol ontzag naar haar eerste evolutie keek. De evolutie van haar Primrose. De Fire Stone brokkelde weg in haar handen, veranderend in ordinair zand zonder enige evolutie kwaliteiten. Rosy merkte het niet eens terwijl ze naar de Pokémon voor haar keek, wie langzaam stopte met gloeien. Voorzichtig kwam ze overeind terwijl ze naar de veel grotere Pokémon keek en legde ze haar hand op het voorhoofd van haar Arcanine. "Hey Prim," zei ze met een brede glimlach. "Goed gedaan." Wat was ze prachtig geworden met die lange manen en wat was ze groot.

Pas toen viel haar de grote hoeveelheid mensen op die zich om haar heen verzameld had. Sommigen wat verdekt opgesteld, maar wel duidelijk allemaal aan het kijken. Ze was toch.. alleen toen ze hier was gaan zitten met Prim? "Uhm.."

Re: [Route 204, open] Pyromania - di apr 13, 2021 5:35 pm

Fall seven times, stand up eight.

Ze zei geen 'nee', Arceus the lord in heaven, ze zei geen nee. Vince kon het niet laten om een kleine glimlach op zijn gezicht te laten spelen en zetten een stap opzij, zodat hij de trainer en diens pokémon alle ruimte kon even. Daarna rommelde hij eventjes in zijn tas, waar Arcadium meteen in wilde duiken, maar hij wuifde de theekop weg. "Jij krijgt zometeen een snoepje," mompelde hij tegen de pokémon, terwijl hij een kladblok en een potlood tevoorschijn haalde. Nu zijn aandacht gericht was op de pokémn, leek Vince zich een stuk meer op zijn gemak te voelen. Het puntje van zijn tong stak dan ook uit terwijl hij tijdens de evolutie zoveel mogelijk notities aan het opschrijven was en zelfs een vlugge poging tot schetsen erbij maakte. Het was niet veel, maar met deze notities zou hij uiteindelijk een grondiger rapport kunnen maken, daar zouden ze hopelijk wel blij mee zijn. Na het heel gebeuren keek Vince met een voorzichtig blik op van zijn kladblok en volgde de blik van het meisje naar achteren, waar verstopt dan wel niet verstopt nog een hele zooi mensen stonden. Direct schoot Vince in paniek, voelde zijn knieën knikken en zijn gezicht vuurrood worden. Hadden zij allemaal gezien hoe hij zich net belachelijk had gemaakt? Oh nee, oh nee, oh nee, nee, nee.

Re: [Route 204, open] Pyromania - di apr 13, 2021 9:05 pm

Evolutie. Zodra het meisje de steen eindelijk richting de Growlithe bewoog, legde Amélie haar krant neer en focuste ze de camera van haar Holo Caster op de Growlithe. Inzoomen en… go. Ze gluurde over haar camera heen en keek toe hoe de energie uit de steen leek te komen. Het was als vuur bij water houden, hoe de hitte alleen genoeg was om het water te laten koken. De Pokémon nam de energie tot zich en gloeide op, waarna deze flink begon te groeien. En dat was nog een understatement.

Het meisje leek hen op te merken. Nu ze de Pokémon geëvolueerd had, was er geen weg meer terug. Dus, zonder schaamte stopte Amélie met filmen en pakte ze haar notitieblok erbij, om het filmpje op schoot te leggen en het op het moment stil te zetten waarop de Pokémon begon te evolueren. Ze wist dat dit niet de enige keer kon zijn, dat de enige manier hoe ze hier meer van kon leren kon zijn als zij het zou vergelijken met de evolutie van een Pokémon door middel van bijvoorbeeld een hoger level. Dus, sloot ze haar telefoon af en stond ze op om weg te lopen. Voor nu was dit genoeg.

Re: [Route 204, open] Pyromania - wo apr 14, 2021 11:08 am

text goes here and it continues for a little while but not for too long

Spencer haalde zijn bloknoot tevoorschijn en schetste haastig een simpele doodle van haar Growlithe en de steen neer op het papier. Daarna begon hij te schrijven alsof de duivel hem bezat. Hij moest maken dat hij weg was zodra de evolutie klaar was. Dan kon hij mooi een taak afstrepen van zijn lijst, zijn bevindingen trots aan professor Cypress voorleggen en verder komen in zijn reis. Hij keek verstoord op van het papier door een felle lichtflits. Hij gluurde wat meer om de dikke stam van de boom heen om het te kunnen zien. Growlithe begon te groeien.. zijn poten werden langer, dikker en kregen de kenmerkende fur-puffs aan de achterkant wat zo kenmerkt was voor een Arcanine. Om zijn hals groeide hij een soort manen als een leeuw. Zijn staart werd groter, dikker en toen hij klaar was glom zijn gouden vacht in het zonlicht. Spencer kon zijn blik nauwelijks van het tafereel afscheuren maar hij moest wel.. Hij krabbelde haastig wat steekwoorden neer, stak zijn bloknoot in zijn tas en maakte zich vlug maar descreet uit de voeten.

topic uit.

Re: [Route 204, open] Pyromania - wo apr 14, 2021 1:46 pm

Het was toch zo bijzonder. Zo bijzonder, hoe een pokémon kon veranderen. Hij hoorde Elekid zijn adem inhouden toen de Growlithe begon te gloeien. Mace keek alleen maar en sloeg elk detail op in zijn hoofd. Hij schreef nooit als hij ergens naar aan het kijken was, bang dat hij iets miste. Als hij aan het filmen of schrijven was, dan was hij voor zijn gevoel minder in het moment. Hij wilde het beleven, in het echt, in de werkelijkheid. Daarna zou hij alles opschrijven, want er was niks mis met zijn geheugen. Hij zoog elk klein detail op. En daar stond ze dan, een schitterende Arcanine. Even keek hij afkeurend hoe een paar mensen zich haastig uit de voeten maakten. Hij schudde zijn hoofd, waar was het respect toch soms gebleven. Hij had op een afstandje gestaan, maar liep nu naar de jonge vrouw toe. “Ze is prachtig, gefeliciteerd.” Glimlachte hij naar haar, zijn ogen stonden gemeend. In zijn ooghoek zag hij hoe de Elekid sneaky op de steen probeerde te klimmen. “Elekid.” Zijn stem klonk streng. De pokémon plukte snel een bloemetje, alsof hij daar mee bezig was geweest en stak de Arcanine het gele bloementje toe. Mace schoot in de lach. “Charmeur.” Grinnikte hij hartelijk.

Re: [Route 204, open] Pyromania - vr apr 16, 2021 11:04 pm

Gelukkig leek het meisje het te druk te hebben met haar pokémon en de enige researcher die haar had benaderd om te vragen of hij mee mocht kijken hoe ze haar pokémon evolueerde om op te merken hoeveel mensen er stonden. Dat maakte het ietsje minder awkward om hier te staan.

Finian keek toe hoe de growlithe begon te gloeien eens de blondine de steen tegen haar aan drukte. Hij was inmiddels best goed in opschrijven wat hij zag zonder al te veel te missen van hetgeen hij aan het bestuderen was. Het licht werd steeds feller, waarna de pokémon van vorm begon te veranderen en steeds meer weg kreeg van de arcanine die ervoor in de plaats zou komen. Van de vuursteen leek slechts een fijn korrelig zand over te zijn na het gebruik. Het gloeien stopte.

Een lichte glimlach verscheen op zijn gezicht bij het nu goed kunnen zien van de arcanine. Op zich al een magnifiek dier, maar nog specialer door de shiny kleur, waardoor hij meer geel dan oranje was. De jonge man krabbelde nog wat opmerkingen in zijn boekje, alvorens hij deze weg stak toen het meisje door leek te hebben hoeveel mensen er stonden te kijken. Finn voelde zijn wangen licht kleuren door het feit dat hij hier net zo hard aan had meegedaan als de rest. Hij maakte zich dan ook snel uit de voeten om te voorkomen dat het nog ongemakkelijker werd.

Finian Cavanagh // 26 Years Old // Researcher // Rank 01

Re: [Route 204, open] Pyromania - ma apr 19, 2021 5:58 pm

De steen werd aan de pokemon gegeven en ze stond rustig toe te kijken, terwijl deze van vorm veranderde. Ze had ondertussen haar notitieboekje erbij gepakt en was begonnen met aantekeningen maken, toen ze doorhad dat het meisje hun nu ook gezien had. Misschien was het toch beter geweest als ze het gevraagd had, maar ze had niet opdringerig over willen komen en nu kon ze ook nog moeilijk verbergen dat ze aan het observeren was geweest, dus schreef ze ook maar gewoon alles op dat ze gezien had en zwaaide kort naar het meisje en haar geëvolueerde pokemon. Hex zweefde ondertussen rustig naast haar en leek af en toe te kijken wat ze aan het opschrijven was.

Re: [Route 204, open] Pyromania - ma apr 19, 2021 9:45 pm

Roses are red, I'm going to bed

Daar ging het dan eindelijk gebeuren! De growlithe stemde in met de evolutie, natuurlijk deed het dat. Een arcanine was honderd percent beter dan een growlithe. Hij legde zijn journal voor hem neer op het muurtje, een been onder zijn lichaam terwijl hij snel aantekeningen begon te maken. De growlithe raakte de steen aan met zijn snoet, en kleurde toen fel with. Hij moest zijn ogen licht vernauwen tegen de felheid van het licht, maar het was het allemaal waard. Want wat hij zag was een evolutie op zijn best: de pokémon veranderde aanzienlijk van grootte, en vervomde zich tot een ware Arcanine.

En toen was het klaar. Binnen enkele seconden was de fire pokémon veranderd van een puppy naar een gigantische hond. Nee, een Arcanine viel niet te vergelijken met een gigantische hond, zelfs. De fire pokémon zou net zo groot zijn als hem, waarschijnlijk zelfs een tikkeltje groter. Het was interessant, hoe een pokémon binnen enkele seconden zo aanzienlijk kon veranderen. Zou het met genen te maken hebben? Hij schreef het op onder aan in zijn notities.

En toen keek de vrouw het publiek in, een verraste blik in haar ogen. Oh! Hij klapte zijn boekje dicht en draaide zich terug naar Ava, gooide haar een besje toe en deed alsof hij de hele evolutie niet eens had meegekregen. Niet dat het wat uitmaakte, hij was blij dat hij dit aan zijn lijstje kon toevoegen. Een kopzorg minder aan zijn hoofd om de top als researcher te bereiken.

Tales of Sinnoh

Start the journey of a lifetime

Switch account

Tales of
Sinnoh