Hij had nog niet het gevoel klaar te zijn voor de gym, dus had hij het besluit genomen om Eterna city achter hem te laten en richting Floaroma themepark te reizen. Ze hadden natuurlijk in Eterna forest kunnen blijven om daar te trainen, maar hij had zich er niet genoeg op zijn gemak gevoeld om daar te blijven, dus was hij verder naar beneden gegaan, naar route 205 daar. Misschien was het bos een betere plek geweest om te trainen, maar hier zou hij vast ook wel een grasveld op zijn minst kunnen vinden waar hij wat dingen uit kon proberen.
Hij stapte dan ook van het pad af en pakte er twee pokeballs bij. Hij had besloten om Shark er deze keer nog niet bij te betrekken, misschien later in de training, maar nog niet nu. Hij liet dan ook Siren en feather uit hun pokeballs, de buizel keek hem verwachtingsvol aan, terwijl de starly op zijn schouder kwam zitten. "Ik wilde wat met jullie gaan trainen." Sprak hij rustig tegen de twee pokemon. Dit was ook niet de eerste keer dat hij op deze manier trainde, want eerlijk vond hij het wel een van de meest fijne manieren. De twee pokemon gingen dan ook tegenover elkaar staan en hij keek ze kort beide aan om er zeker van te zijn dat ze er klaar voor waren. Wanneer zowel Siren als Feather knikten was het tijd om te beginnen.
"Oke, laten we beginnen met een quick attack Feather," Sprak hij rustig en de vogel schoot snel naar voren op de buizel af. "Siren ontwijk en doe dan Sonic boom," De buizel wist net op het nippertje te ontwijken en stuurde daarna een sonic boom op Feather af die ontweek, maar nog wel net geschampt werd aan zijn vleugel. De starly werd daardoor geforceerd naar de grond te gaan voor een moment en hij wilde net vragen of alles goed ging toen Feather ineens begon te gloeien. Wat? Was dit het moment wanneer de Starly ging evolueren? Dit had hij nog niet eerder meegemaakt met een van zijn pokemon. Hij zag ook dat Siren met een verbaasde blik zat te kijken, dit was duidelijk iets dat nieuw was voor hun beide. Feather begon van vorm te veranderen en toen het licht volledig verdween stond daar dan een Staravia. Hij stapte dichter naar de vogel toe en liet zijn hand kort over zijn kop gaan. "Je bent ineens een stuk groter geworden," Het was niet meer de kleine Starly die wel op zijn schouder wilde zitten nu.
Een evolutie. Dichtbij de route waar hij eerder al een shiny growlithe had zien evolueren. Echter, deze keer leken er minder mensen aanwezig te zijn dan voorheen, toen het op de een of andere manier meer had geleken om een researcher conventie dan wat anders. Cassian zijn ijsblauwe ogen gleden naar links, en weer naar rechts, zich afvragend of er nog meer mensen stonden te kijken. Hij haalde zijn notitieboek uit zijn tas en zette zijn Holo Caster neer om het moment te filmen. Nee, dat had hij totaal niet afgekeken van een andere researcher.
De starly begon te gloeien. Werkelijk waar een wonderbaarlijk proces, een waar hij nog steeds niet echt omheen kon: hoe kon een pokémon namelijk binnen enkele seconden zo van vorm veranderen? Hij vroeg zich af welke genetische processen erachter schuilden, en of ze daar ooit achter zouden komen. Het was toch interessant, hoe opeens alle cellen binnen je lichaam zo konden veranderen, om een compleet andere vorm aan te nemen. Hij nam enkele notities, terwijl de Starly vervormde naar een Staravia. Natuurlijk wilde hij niet de grote creep uithangen en stak hij zijn Holo Caster direct weer in zijn zak toen de pokémon geëvolueerd was. Hij ging door met zijn aantekeningen, want het was altijd gunstig om zoveel mogelijk op papier te zetten nu alle ideeën nog vers in zijn hoofd zaten.
De staravia liet een geluid horen en vloog een stukje de lucht in en over hem heen. Hij draaide zich om, om de Staravia met zijn blik te volgen, toen deze ineens recht op iemand af ging die iets op aan het schrijven leek te zijn. "Kijk uit!" Riep hij nog, waarom had de Staravia ineens besloten dat het een goed idee was om richting de ander te vliegen. Hij kon Siren achter zich horen roepen ook en hij begon in de richting van de man en de Staravia te lopen, die ondertussen na zijn roep stil was blijven zweven voor de man. "Sorry, ik weet niet wat hem ineens bezielde." Dat was de waarheid. Was er iets dat de man had gedaan dat de Staravia niet aan stond? Hij was toch gewoon wat aan het opschrijven? Dat was toch niet per se verkeerd ofzo?
Wat was het toch met dingen, mensen, én pokémon die hem aanvlogen? Hij had zijn blik weer op zijn journal gericht, toen de jongen opeens naar hem riep. Pas op! Zijn ijsblauwe kijkers schoten omhoog, maar het was al te laat. De Staravia vloog zijn kant op, en zijn spieren trokken samen, alsof hij zich klaar maakte voor de impact met de birt pokémon. Echter, bleef het gevaarte recht voor zijn gezicht hangen, twee lege kraaloogjes staarden door zijn ziel. Hij bewoog zijn potlood boven het papier, voordat hij zijn oogcontact met de pokémon verbrak en iets begon te schrijven.
Note to self: pokémon kunnen agressieve tikken hebben na de evolutie.
”Denk je dat hij luistert als je hem terug roept?” Zijn blauwe kijkers schoten weer omhoog, en nu richtte hij zijn aandacht op de trainer. Of was hij ook zo’n incapabel persoon die zijn eigen pokémon niet onder controle had. ”Misschien is het zijn evolutie, Staravia vindt het fijn om in grote groepen te zijn, in plaats van alleen.” Of dat was wat de pokédex hem had geleerd. Ja, dat zal het vast zijn, misschien voelde hij zich wel aangevallen door zijn imposante postuur. Ahum.
Voor nu leek Feather nog niet echt iets van plan te doen, alleen maar heel hard te staren naar de man voor hem met een blik die de ander duidelijk in de gaten hield. Nu dat hij zelf dichterbij gelopen was, merkte hij pas het boekje op in de handen van de man en de pen die hij erbij vasthield. "Je bent een researcher?" Dat zou verklaren waarom hij dingen aan het noteren was en waarom de Staravia er misschien niet zo blij mee was dat hij bekeken werd. "Feather, dat is wel genoeg staren." Sprak hij rustig en de Staravia wierp nog een laatste blik op de man voor hij terugvloog naar waar Siren nog steeds zat te kijken. De buizel had zich er duidelijk niet graag tussen willen mengen. Toen de man weer begon te spreken vernauwde hij zijn ogen iets. Probeerde hij hem nu de les te lezen? "Hij heeft er nog niet eerder last van gehad, dus misschien lag het wel gewoon aan jou." Hij was bereid zijn pokemon te verdedigen als het moest.
”Ik ben een researcher, ja.” Reageerde hij kortaf, zijn blik nog steeds op de vervelende pokémon. Was het nou helemaal zo dat hij niet eens meer zijn taken mocht doen, in het openbaar? Nee, het was niet alsof hij door een ruit stond te staren om een evolutie te spotten.
Zijn blik bleef op de pokémon, zelfs toen deze zich van hem weg had gedraaid. Vervelende vogels waren het ook, die staravia’s. Zoveel agressie voor zo’n basic type. Een veredelde duif, dat was het. ”Als hij in privé wil evolueren had hij dat niet op de route moeten doen.” Bromde hij, zijn notitieboek terug in zijn rugzak stoppend. ”Het is altijd de fout van anderen, is het niet?” Oh nee, de trainer kon er zelf nooit wat aan doen. Dat ze zelf hun eigen pokémon verkeerd opvoedden daar konden ze zelf niks aan doen. Hypocriet.
Hij was inderdaad een researcher, die conclusie had hij eigenlijk al getrokken, want waarom zou iemand anders notities zitten maken van een evolutie? Het was waar dat dit openbaar gebied was en dat hij er zelf niet echt moeite mee had wanneer er researchers toe wilden kijken. Dat was tenminste tot ze commentaar begonnen te leveren. "Natuurlijk is het niet altijd de fout van anderen," Probeerde hij rustig te spreken. "Maar het is wel heel opvallend dat het precies bij jou gebeurd niet?" Misschien riep deze man het wel op bij meer pokemon die hij tegenkwam, maar dat was iets dat hij niet kon weten natuurlijk. Misschien lag het aan zijn opvoeding, maar daar ging hij persoonlijk niet vanuit. Gekeken naar het feit dat zijn andere pokemon er geen last van leken te hebben. Siren leek tenslotte vrij rustig naar de researcher te kijken en probeerde momenteel de staravia wat af te leiden. Ook al moest hij wel toegeven dat ze de rustigste van het stel was. Dat was al iets dat vrij snel duidelijk was geworden.
![[Route 205] Birds of a feather flock together BogusIncredibleBass-size_restricted](https://thumbs.gfycat.com/BogusIncredibleBass-size_restricted.gif)
