Tales of

Sinnoh

Ze was zenuwachtiger dan dat ze wilde toegeven. Ze had eerst gedacht dat ze het wel even zou doen, zo'n Gym Battle. Maar hoe dichter ze bij Celestic Town was gekomen, hoe meer het angstzweet haar uit begon te breken. Zowel haar vader als haar moeder hadden in hun tijd Gym Battles met succes gedaan. Zelfs haar moeder wilde dat wel loslaten over haar vader, en dat zei wat want ze zei er bijna nooit wat over. Maar zou zij dit ook kunnen met haar kersverse team?

Ze had al expres de vlinder gym overgeslagen, wetende dat de types van haar Pokémon daar fiks in het nadeel tegen zouden zijn. Dus nu, met haar Rowlet op haar schouder en haar Arcanine en haar Gible aan haar riem geklikt, stapte ze het grote gebouw in. De gym was niks wat ze verwachtte en ze moest eventjes verbaasd rondkijken voordat ze zich besefte dat ze een gym in was gelopen en geen kleuterschool. Het strijdveld voor haar was ingedekt met zachte matten zodat niemand hard zou vallen. Eerlijk? Ze had dit totaal niet verwacht bij een gym gevecht. Desondanks stapte ze naar voren, haar hand uitstekende naar de jonge gym leader die op haar afkwam. "Rosy Florbelle, aangenaam," zei ze met een glimlach, al waren haar handen koud van de zenuwen.

Ze mocht haar Pokémon registreren bij de machine aan haar kant van het veld. Ze drukte de Pokéballs in de slots en liet ze scannen, voordat ze ze weer terug nam voor eigen gebruik. Vervolgens keek ze op naar haar tegenstander, Hailey Carter, afwachtend wat de regels van dit gevecht zouden worden.

Het was een jong meisje tegenover haar. Zo jong dat Rosy nauwelijks kon geloven dat ze al een gym leader kon zijn. Maar ze stond hier. Dus ze zou een trainer moeten zijn om rekening mee te houden. De regels werden uitgelegd. Twee Pokémon, ze had er drie bij zich. Nu moest ze gaan kiezen. Mega Evolution kon ze toch niet. Alleen het als eerste gaan en het niet wisselen was tricky.  Hailey kon dus een Pokémon kiezen die effectief was op haar Pokémon.

Opeens was de keuzestress enorm. Ze keek twijfelend naar haar Pokéballs, waarna ze de Pokéball van haar Gible selecteerde. Chili was de meest veelzijdige Ze kon Prim beter bewaren voor letterlijke fire power later, of Basil als de types haar echt tegen zaten. Ze vergrootte de Pokéball uit en gooide deze het zachte strijdveld in. "Chili! Jij eerst!" Haar Gible spreidde zijn kaken en schreeuwde vrolijk. Hij had er zin in! Hij stampte een paar keer en keek vervolgens al snuivend naar voren. Let's go!

Wynaut verscheen in het strijdveld. De Pokémon zag er maar raar uit, maar Rosy's Pokédex wist haar te vertellen dat dit ding nog best een probleem kon worden. Wynaut kon alles counteren wat je naar hem toe gooide. Ze beet kort op haar lip. Hier had ze niet over nagedacht. Ze had vuurkracht verwacht, maar hier stonden ze. Het was niet anders. De Wynaut bleef kort staan, waarna hij amnesia uitvoerde. Not,. Arceus. "Sand Attack, Chili!" riep Rosy haar haai toe. Met zijn krachtige staart sloeg de Gible op de grond, zand in de ogen van de Wynaut gooiend. De blauwe Pokémon stapte achteruit en begon met zijn.. oren? in zijn ogen te wrijven. "Dragon Breath!" Ze moesten toch op het gegeven moment wat gaan proberen immers. Er gebeurde echter wat Rosy verwachtte. Mirror Coat liet de aanval net zo hard weer terugvliegen, en dan sterker. Onder het effect van de Sand Attack, miste de aanval op een haar na, een gat slaande in de zachte ondergrond van de gym.

Chili sprong, geschrokken toeterend, nog wat opzij, verontwaardigd dat hij aangevallen werd door zíjn eigen aanval. Aan de schroeiplek op de poot van de Pokémon te zien, was de kracht zelfs van een afstand groot. Maar in ieder geval was het niet vol raak. "Sand Tomb!" Dat zou het tweede deel zijn van hun strategie. De initiële Sand Tomb zou gereflecteerd worden met een Counter, maar de Wynaut werd vervolgens in het zand meegezogen. Chili gromde terwijl deze terugslag wel raakte, het zand van zich af schuddend. Het was niet effectief, maar na de Amnesia en de versterking van de aanval door Counter, voelde hij het zeker wel. De Wynaut slaakte een klaaglijk geluidje terwijl hij wat verder wegzakte. Super, nam die schade maar op. "Nog een Sand Attack!" Meer missen was meer beter. De Wynaut kon hier weinig mee en voerde nog een amnesia uit, opnieuw schade verkrijgend van zijn zanderige tombe.

Ze twijfelde over het plan van actie. Die Wynaut werd steeds meer een tank onder alle amnesia's die hij uitvoerde. Dat kon ze ook niet te lang door laten gaan. Maar.. Misschien. Als ze Chili kon vertrouwen hiermee.. Hailey moest weten welke aanval kwam, om te weten welk commando ze moest geven. Immers kende Chili zowel special als physical aanvallen.. Ja. Dat kon misschien werken. "Chili, kies zelf je aanval maar!" De Gible keek stomverbaasd om. Uhm. Pardon? Met een knikje van Rosy, draaide hij zich echter toch nog om. Hij stapte wat naar voren en liet een knetterende Dragon Breath gaan. De Wynaut gebruikte een counter en de Dragon Breath knalde er dwars doorheen. De Wynaut schoof wat achteruit in de Sand Tomb, die hem nog wat opslokte.

Rosy beet kort op haar lip. Vanaf nu was het een kansspel. "Ga je gang, Chili!" riep ze, waarop haar Gible een Bulldoze uitvoerde. De Counter die hierop volgde, was helaas te voorspellen. De aanval kwam net zo hard weer terug en dit keer begon Chili het echt te voelen.  De Pokémon begon zachtjes te hijgen en schudde met zijn hoofdje. Dit ging niet lang meer duren. Het was de Wynaut of het was haar Chili. "Kom op  Chili!" Ondertussen snapte de Gible dat het zijn eigen plan moest trekken. Rosy had geen idee hoe slecht dit zou zijn voor de opvoeding, maar dat maakte momenteel niet uit. Een nieuwe Bulldoze liet de grond trillen en met een geluid van brekend glas, zakte de Wynaut in elkaar op zijn persoonlijke zandvlakte. Zijn Mirror Coat was niet effectief op een fysieke aanval. De Sand Tomb deed nog één keer zijn werk, waarna het zand zichzelf weg liet blazen.

Rosy bleef gespannen naar de Wynaut staren. Zou deze nog overeind komen?

Plotseling zakte haar Gible ook door zijn voetjes heen. Met een plof kwam Chili op de zachte ondergrond terecht. Voor een moment stond ze met stomme verbazing te kijken. Had Chili zoveel schade opgelopen? Maar toen zag ze de rode gloed rond de Wynaut en besefte ze zich wat er gebeurd was. De Wynaut had Destiny Bond uitgevoerd. Haar blik verduisterde iets. Zo ging dit dus. Goed gespeeld van Hailey. Ze hief haar Pokéball en liet Chili terugkeren. "Goed gevochten kereltje," zei ze met een glimlach.

Ze keek eventjes twijfelachtig naar haar twee resterende Pokéballs, maar uiteindelijk selecteerde ze de Pokéball van haar Arcanine. Ze wierp de Pokéball het strijdveld in en de Arcanine sprong naar voren. Prim schudde zichzelf eventjes uit en gromde vervolgens enthousiast. Ze had er zin in. Rosy, daarentegen, was gespannen voor wat ze nu voor de kiezen zou krijgen. Die Wynaut was al bijzonder genoeg geweest.

Rosy zet Arcanine in

Een klein ei verscheen op het strijdveld. Voor een moment vond Rosy het bijna hilarisch, dat zo'n kleine Pokémon het tegen haar Arcanine moest opnemen, totdat de Ancient Power verscheen. Primrose werd geraakt en deinsde naar achteren, verwoed met haar kop schuddend. Dat had veel schade opgeleverd. Oh Arceus. Natuurlijk. Natuurlijk had ze iets tegen Fire Types. Maar gelukkig was Prim snel en kon ze nog zeker sneller worden. "Agility en volg op met Extreme Speed!" riep ze haar Arcanine toe, wie naar voren sprong en de Togepi een flinke klap gaf. De Togepi vloog naar achteren en Rosy wist zeker dat het al gekraakt zou zijn op het moment dat de wanden niet dusdanig verzacht waren. Wellicht had ze het alleen maar voor dit rare ei gedaan.

De Togepi gebruikte Growl, waar Prim toch wat verbaasd van halt hield, en volgde op met een Sweet Kiss. Dit bracht de Arcanine nog wat meer in de war. Ze verstapte zich een paar keer en schudde met haar hoofd. Alsof ze zich niet meer kon focussen. Arceus verdomme. Rosy balde haar vuisten en kneep haar ogen wat meer samen. "Flamethrower!" Rosy's Flamethrower schoot echter alle kanten op behalve de juiste. Rosy moest zelfs zelf een stuikje achteruit springen. Oké, gevaarlijk, duly noted. "Prim! Focus je!" En daar kwam de Ancient Power weer. "Pas op!" Gelukkig had de Arcanine nog genoeg bewustzijn om hiervoor wel opzij te springen. Ze leek weer iets scherper, al leek de wereld nog steeds te draaien voor haar. "Fire Fang!" Oh wat was Rosy blij dat Prim zoveel moves had geleerd bij evolutie. Beste keuze ooit. De Arcanine sprong naar voren, de Togepi missend, maar in ieder geval leek ze daarna weer volledig scherp te zijn.

De volgende Sweet Kiss wist Prim wel te ontwijken, haar blik weer volledig scherp. "Flamethrower!" riep ze. De Charm had daar in ieder geval geen effect op gehad. Een withete vlammenzee werd naar de Togepi uit gespuwd. Tijd om dat ei te gaan bakken. Door de vlammen heen kwam een sissend geluid. Life Dew herstelde een deel van de HP van de Togepi. Arceus serieus? Maar in ieder geval leek de Togepi burned. Dus dat was in ieder geval iets wat meegenomen was.

Ze had de vlinder gym moeten kiezen. Ze had alles tot de grond afgebrand in haar frustratie. Deze Gym met al die rare effect moves en met weinig normale aanvallen...  Ugh. "Flamethrower!" Misschien kon ze de brandwonden nog wat uitbreiden. De Togepi had er duidelijk last van en ondanks dat het ei probeerde te rennen. De vlammen waren sneller. Een aanval kwam terug die ze niet verwacht had. Yawn. Nu moest ze gaan opschieten. Als Prim nu in slaap viel, dan was het klaar, over en uit wellicht. Dan was ze een doelwit voor de Ancient Power, een levende, slapende schietschijf. De Togepi kromp wat ineen met hernieuwde schade van de brandwonden.

"Flare Blitz!" riep ze haar gapende Arcanine toe. De sterkste aanval voor het laatst. Alle energie verzamelen in een enkele move voordat Prim in slaap zou zakken. De Arcanine omhulde zich met vlammen en spurtte op de Togepi af. Met een ontzettend harde klap, werd de Togepi de arena uitgeslingerd, waarna het stil bleef liggen. Met nog een lange gaap, dommelde Prim in, zichzelf opkrullend op het strijdveld. Met grote ogen keek Rosy naar de scheidsrechter, in spanning afwachtend of deze het gevecht gewonnen zou verklaren, of dat het toch verder ging.