Tales of

Sinnoh

Hij hoopte dat hij genoeg getraind had en genoeg pokemon meegenomen had hiervoor. Hij voelde toch wel wat zenuwen toen hij de gym binnen stapte, zenuwen die hij het liefste niet had gehad. Maar hij wist dat soms wat gezonde spanning niet verkeerd kon zijn. Natuurlijk had hij wel vernomen wat voor een gym dit was en hij hoopte dan ook dat het de juiste beslissing geweest was. Het was niet alsof hij hier niks tegen kon beginnen, dus hij hoopte maar dat het genoeg zou zijn. Hij keek om zich heen, de gym in zich opnemende. Het was stiekem wel precies wat hij verwacht had van een gym die bedoelt was voor insect pokemon.

De luchtvochtigheid zorgde ervoor dat hij het wel warm kreeg en hij trok kort aan zijn shirt, hopende dat het niet aan zijn lichaam zou blijven plakken. Hij kon overal bomen zien en na een aantal ervan gepasseerd te zijn kwam hij dan toch uit bij een veld waar duidelijk wel eens gevechten gehouden werden. Hij zette een glimlach op toen hij het meisje zag staan en zwaaide kort. "Shiro Cooper, ik ben hier om de gym uit te dagen." Hij was benieuwd wat de regels zouden gaan zijn. Tenslotte had hij vier pokemon, maar niet iedereen was even effectief tegen deze bug pokemon.Hij was in ieder geval wel blij met de tm die hij aan Shark geleerd had, die zou nog wel eens van pas kunnen komen.

De regels waren duidelijk als je het hem vroeg. Hij zou drie van zijn pokemon mogem gebruiken en het zou verder een op een zijn. Het was misschien een beetje jammer dat er niet van pokemon gewisseld mocht worden wanneer nodig, maar daar kon hij ook zeker wel mee werken. Dan moest hij gewoon op zijn hoede blijven voor wat er ging komen. In die zin had hij misschien ook wel een voordeel dat hij niet als eerste een pokemon hoefde te kiezen, anders had ze die misschien kunnen afstemmen op die van hem. Hij wachtte dan ook geduldig af tot ze haar eerste pokemon koos. Ondertussen had hij zijn hand bij zijn riem, waar zijn eigen pokeballs hingen.

Er verscheen een beautifly voor hem en hij pakte kort zijn pokedex erbij om te zien wat de types ervan waren. Het was in ieder geval sowieso een bug type en het was niet alsof hij een pokemon had die slecht zou zijn tegen flying type, maar hij had al besloten wie te gebruiken. Hij pakte een pokeball van zijn riem af en gooide deze omhoog. "Feather, jij betn aan de beurt," Hij had wel wat zitten trainen met de staravia, maar hij hoopte eerlijk maar dat het genoeg zou zijn, dat Feather sterk genoeg was om deze gym aan te kunnen. De pokemon bleef rustig voor hem zweven afwachtende tot het gevecht zou gaan beginnen. Hij liet zijn blik kort naar de scheidsrechter gaan welke niet veel later aangaf dat het gevecht mocht beginnen. "Oke, Feather laten we beginnen met Double team," De Staravia begon snel te bewegen, waardoor er meerdere van hem verschenen. Hij kon zien hoe de beautifly van de een naar de ander keek, niet goed wetende welke nu de echte was. Maar in tegenstelling tot haar pokemon, leek de gymleader juist rustig. Ze vroeg dan ook haar beautifly om Gust te doen op elk van de pokemon. Shiro wist dat hij actie moest ondernemen voor de gust bij de echte Feather uit zou komen. "Gebruik Quick attack," Voor de beautifly de kans had om Gust op elk van de staravia's te doen schoot Feather snel naar voren en gooide zich tegen de beautifly aan, welke een stukje naar achteren werd geduwd daardoor. "Gebruik nu wing attack," Hij ging de beautifly geen kans geven om zich te herstellen. Feather spreidde zijn vleugels wijd en vloog recht op de beautifly af, waarna hij met een van zijn vleugels de beautifly raakte en deze daardoor richting de grond viel.

De beautifly kwam met een kleine plof neer op de grond, maar waar hij hoopte dat de pokemon zou blijven liggen kwam deze weer omhoog, ook al zag deze er wel wat meer gehavend uit nu. Dat was het moment dat de gymleader de beautifly Morning Sun liet doen en Shiro liet een licht gefrustreerd geluid horen. Hij vond het nooit echt prettig in een gevecht wanneer de tegenstander wist hoe deze zichzelf moest helen. Hij ging dan ook niet wachten tot de beautifly klaar was. "Doe nogmaals Quick attack" Alleen deze keer wist de beautifly dit te ontwijken en vervolgde met een Tackle en wilde daarna Stun Spore doen, maar Shiro wist dat hij snel moest handelen om die laatste niet te laten raken. "Double team!" Op die manier zou het poeder hopelijk niet op de juiste vallen en hij haalde dan ook opgelucht adem toen het inderdaad niet leek te werken. "Wing attack!" Feather kwam weer in beweging op de beautifly af en raakte deze vol met een van haar vleugels, waardoor deze een stukje naar achteren geduwd werd. "Quick attack!" Nee, hij ging de beautifly geen kans geven om zich te herstellen. De vlinder stortte daarna ook ter aarde, maar hij besloot om deze keer niet af te wachten tot de ander overeind zou komen, hij zou nog een laatste klap geven. "Doe nog een keer Quick Attack." En de staravia dook naar beneden, recht op de beautifly af die daar nog op de grond lag. Toen Feather weer omhoog kwam ging zijn blik van de beautifly naar de scheidsrechter. Zou dit genoeg geweest zijn?

De beautifly bleef liggen en hij kon een grote glimlach niet helpen toen de scheidsrechter rondriep dat beautifly niet meer in staat was om verder te vechten en dat Staravia gewonnen had. Toch verdween deze glimlach als sneeuw voor de zon bij het zien van de volgende pokemon die de gymleader in het gevecht bracht en voor een moment vond hij het jammer dat hij niet kon switchen. Hij liet zijn blik kort naar Feather gaan die duidelijk ook wat onzeker keek, wetende dat ice type aanvallen pijnlijk zouden gaan zijn. Tegelijkertijd wist hij wel dat wing attack nog steeds super effectief zou moeten zijn, ondanks dat de mot voor hem ice en bug was.

Hij knikte kort Feather bemoedigend toe, hopelijk konden ze dit wel redden. "Oke, laten we beginnen met double team en dan wing attack," Het was een begin en hopelijk zou het werken, maar hij wist dat Feather ook al wat schade op had gelopen en dat hij niet zoals de beautifly hemzelf kon helen. De Staravia begon weer sneller te bewegen, waardoor er meerdere leken te zijn en schoot vervolgens naar voren met de wing attack. De Frosmoth werd geraakt, maar het leek er bijna op dat de mot niet eens de moeite had gedaan om de vogel te ontwijken. Hij begreep ook waarom toen de Frosmoth ineens powder snow begon te gebruiken. Feather had geen tijd om deze aanval te ontwijken en werd dan ook vol geraakt in zijn rug en tot overmaat van ramp, begon er ook nog eens ijs te vormen rond de staravia en viel hij als een blok naar beneden. Duidelijk niet meer in staat om verder te vechten. Shiro zuchtte kort, hij had gehoopt dat dat niet ging gebeuren, maar hij leek er niet veel geluk mee te hebben. "Kom terug Feather," Sprak hij dan ook terwijl hij zijn pokeball erbij pakte. Nee, hij kon de staravia nu niet meer gebruiken, maar hij had nog een volgende pokemon waarop ice attacks niet zo veel deden. "Het is jouw beurt Siren," Sprak hij, terwijl hij de buizel uit haar pokeball liet.

De buizel keek met haar blik omhoog naar de Frosmoth die daar zweefde en maakte kort een uitdagend geluidje, welke Shiro niet helemaal begreep. Was het een uitdaging richting de Frosmoth? Het zou hem niks verbazen eerlijk. "Oke, laten we beginnen met een Water gun," Siren knikte kort en schoot toen water af in de richting van de Frosmoth, welke dit natuurlijk ontweek en counterde met een eigen aanval. Een Struggle Bug werd uitgevoerd en buizel had geen kans om te ontsnappen. Hij wist wat dit betekende en dat hij nu misschien wat meer op zou moeten passen met special attacks te gebruiken. Siren tuimelde een stukje over de grond na geraakt te zijn, maar stond snel op en draaide zich weer om naar de mot. "Oke, quick attack!" De buizel sprong omhoog en gooide haar lichaam tegen die van de Frosmoth aan, waardoor de mot even haar balans leek te verliezen in de lucht, maar nog niet naar beneden stortte. "Vervolg het met sonic boom" Dat was tenminste een move die gegarandeerd een bepaalde schade deed. Doordat de Frosmoth nog haar balans aan het zoeken was, had deze geen mogelijkheid om deze te ontwijken, ook al werd er nog wel een poging gedaan. Alleen hierdoor werd haar vleugel geraakt en stortte ze richting de aarde. Siren landde ernaast, haar ogen op de mot houdende. Shiro had niet het gevoel dat dit genoeg zou zijn en dat bleek ook toen er ineens mist begon te verschijnen op de plek waar de Frosmoth neergevallen was. Langzaam stijgde dit op en hij wist dat de Frosmoth weer overeind gekomen was.

Plotseling kwam er een Icy wind vanuit de mist en buizel deed haar best om het meeste ervan te ontwijken, maar werd nog net geraakt bij haar staart. Siren liet een gepijnigd geluid horen en wreef kort met haar pootjes over haar staart heen, maar keek toen met vernauwde ogen naar de Frosmoth die daar nog zweefde. Ze moesten proberen hier een einde aan te maken. "Quick attack!" Ze zouden dat gebruiken om dicht bij de Frosmoth te komen, ook al zou het missen, want dat deed het inderdaad, maar Siren draaide zich in de lucht al richting de Frosmoth. "Water Gun!" Van zo dichtbij had de Frosmoth geen kans om aan het water te ontsnappen en het viel dan ook naar de grond. Siren landde er weer naast, een oog op de mot houdende. Zou de Frosmoth weer omhoog komen of zou dit het eindelijk zijn? Hij liet zijn blik kort naar de scheidsrechter gaan, maar richtte deze toen weer op het veld voor hem.

De Frosmoth kon niet langer doorvechten, dat betekende dat hij er al twee neer had weten te krijgen, nu de laatste nog. Hij probeerde een paar bugpokemon die hij kende door zijn hoofd heen te halen in de hoop te kunnen bedenken welke er nu zou komen, maar wist dat er nog te veel opties echt mogelijk waren. Het was waarschijnlijk weer een vlinder of mot, maar daar waren er ook nog genoeg van. Gespannen keek hij samen met Siren toe welke pokemon er nu uit kwam en toen butterfree verscheen wilde hij de eerste aanval zeggen, maar op dat moment werd een sleep powder verspreid en lag Siren binnen de kortste keren te slapen. Een lichte frustratie borrelde in hem op, maar hij wist dat nu proberen om Siren wakker te krijgen waarschijnlijk niet met al te veel succes zou zijn. Hij pakte de pokeball van de buizel er dan ook bij en hield hem voor zich uit. "Kom terug Siren," Hij wist al wie hij als volgende in zou gaan zetten. Hij stopte de pokeball van Siren terug aan zijn riem en pakte degene ernaast erbij. "Shark het is jouw beurt." Het was tijd om gebruik te maken van die tm die hij de gible geleerd had.

Maar ze zouden eerst ervoor moeten zorgen dat de butterfree niet zou kunnen ontsnappen eraan, het liefst zouden ze dus de afstand zoveel mogelijk moeten overbruggen naar de vlinder toe. Hij wist dat het risicovol was, omdat alle ground attacks geen effect zouden hebben, maar de gible had er ook een aantal die dat niet waren gelukkig, ook al waren het er nog steeds niet veel. "Oke, laten we beginnen met een dragon breath," Shark knikte kort en opende zijn bek waar een dragon breath uit kwam en recht op de butterfree afging, helaas zag de pokemon dit al duidelijk aankomen en ontweek het, maar dat was niet per se onverwacht als hij eerlijk was. De butterfree liet een psybeam los, die de gible vol raakte, omdat hij nog maar net klaar was met zijn dragon breath. Kort hielt Shiro zijn adem vast, hopende dat de gible niet confused zou raken en gelukkig leek dit niet het geval te zijn toen Shark nog stevig op de grond stond. "Tackle!" Nee, hij ging nog niet zomaar opgeven. De gible sprong omhoog na de psybeam en gooide zijn lichaam tegen de vlinder aan, waarna ze samen richting de grond vielen, maar de Butterfree op tijd de vleugels weer spreidde en Shark netjes landde op zijn poten.

De butterfree begon te bewegen met haar vleugels en een gust begon te ontstaan die Shark bijna van zijn poten af leek te blazen, maar de gible stond stevig aan de grond. "Doe nogmaals dragon breath," En hij hoopte dat de butterfree het deze keer weer zou ontwijken. "En vervolg het met een fire blast!" De dragon breath ging recht op de butterfree af, maar deze ontweek inderdaad weer, waarna er een fire blast volgde die recht tegen op de butterfree af ging die de vorige aanval ontweken had. Natuurlijk had de vlinder geen mogelijkheid om ook deze te ontwijken en viel deze dan ook nog brandend naar de grond. Het vuur bleef niet lang hangen en nadat het volledig gedoofd was kwam de butterfree weer wat wankel omhoog vliegen, duidelijk wat verschillende schroeiplekken over haar hele lichaam. De butterfree begon wat poeder rond te strooien, poison powder en hij zag hoe Shark er het effect van begon te merken. Eens in de zoveel tijd zag hij de gible's gezicht ineens vertrekken, alsof het pijn deed. Ze moesten dit snel afhandelen wilde hij dit kunnen winnen. De butterfree vloog duidelijk nog wat onstabiel na de fire blast, dus wist hij dat hij nog een kans ging maken. "Gible, doe Tackle en dan nog een dragon breath." Shark sprong omhoog en beukte zijn lichaam tegen die van de butterfree aan en toen de vlinder aan het vallen was schoot hij er nog een dragon breath achteraan die de butterfree harder naar de grond werkte, waar deze dan ook met een klap neerkwam. Shark landde weer op de grond en keek met een afwachtende blik toe of de butterfree weer omhoog zou komen of dat dit genoeg zou zijn. Zelf keek hij afwachtend naar de scheidsrechter, want als de butterfree niet meer omhoog zou komen, dan zouden ze gewonnen hebben.

De butterfree kwam niet meer overeind en de scheidsrechter gaf aan dat de uitdager gewonnen had. Voor een moment keek hij vol ongeloof naar de scheidsrechter, maar toen er geen verdere verandering was, stapte hij het veld op naar Shark toe en keek de pokemon met een grote grijns aan. "Het is ons gelukt." Hij wist alleen wel dat hij zijn pokemon snel naar een pokemon center moest krijgen, maar dat zou hij doen zodra hij de gym uit was. De gymleider kwam naar hem toegelopen en vertelde hem dat hij goed gevechten had en hield haar handen uit, waar een badge in lag. Hij nam de badge in ontvangst en hield hem voor een moment omhoog en draaide hem rond om hem eens goed te bekijken. Het was een mooie badge en het zou een mooi aandenken zijn hieraan. Hij riep Shark terug in zijn pokeball, waarna hij afscheid nam van de gymleider, voor hij richting de uitgang van de gym begon te lopen.