Tales of

Sinnoh

Zwaard was well, een zwaard. Er zat niks in dat ding. Het deed niks buiten daar maar zweven. Jayden had er ook even over fedaan tot hij plots besefte dat well... Zwaard niet zou kunnen mega evolven. Een pijnlijk besef die te laat was binnen gekomen bij de man. Nou, hij moest eerlijk zijn dat zijn enthousiasme misschien te snel was geweest... Maar als hij zich goed kon herinneren werd een Honedge uiteindelijk een Aegislash. Klonk niet verkeerd voor hem, zag er eng enzo uit... Maar niet zo imposant. Kort vernauwde de blauwharige zijn tweekleurige ogen waarna hij overeind kwam en even zuchtte. Eigenlijk was het niet eerlijk dat Hayden gaan lopen was met de enige starter die een mega kan worden. Maar goed, nadat hij even naar de pokédex gekeken moest hij zijn lach onderdruk. Wat ging hij doen met een Pokémon die enkel teleport kon? Ja juist, ei dat het was. Zijn passie voor het mega evolven zou hem nog het graf in jagen... En Jayden wilde op de eerste rij zitten om dat fenomeen te zien. Zou lachen zijn, dat was een zekerheid.
"Je had het me vroeger kunnen zeggen dat Zwaard nutteloos was voor ons onderzoek," sprak Jay even zuchtend terwijl hij zijn schouders wat ophaalde en verder wandelde. Hij was afgedwaald naar deze fabriek, opdat hij had gehoord dat je hier Arons kon vinden. En als er eens iets was wat hij wilde dan was het wel dat beestie. Het werd een dinosaurus en man, dat was toch wel veel te cool.

Natuurlijk had hij zijn mond gehouden over het feit dat de Honedge nutteloos zou zijn voor hun onderzoek, maar hij had het niet kunnen helpen om Jayden in die waan te laten voor een tijdje. Vooral toen hij erachter kwam wat voor een pokemon hij eigenlijk gekozen had puur omdat hij later zou kunnen mega evolven. Het ding kon alleen maar teleport en hij had werkelijk geen idee wat ermee te doen, maar dat zou hij hopelijk wel bedenken tegen de tijd dat hij zelf een pokemon zou gaan vangen. Ze waren nu hier om voor Jayden een Aron te vinden en het was maar hopen of ze er een zouden gaan vinden.

Hij liet zijn blik naar Jayden gaan toen deze sprak. "Ik dacht dat je het zelf wel wist," Nee, natuurlijk had Jayden het niet geweten en gekozen voor degene die er sterk uit zag. Misschien was dat achteraf ook wel slimmer geweest, maar hij had gewoon zijn eerste pokemon willen hebben die kon mega evolven. Hij merkte de Dusk stone op, maar schudde zijn hoofd. "Die is niet nuttig voor ons." Hij zou nuttig zijn om de Honedge later te evolueren, maar de Honedge zelf was ook nutteloos. Ze zouden hier dus niks aan hebben.

Het antwoord van zijn broer liet hem even licht boos opkijken. Nou ja zeg, dat was een brutaal antwoord. Hij zuchtte enkel even en slikte waarna hij zijn tweekleurige ogen liet afdwalen van de ander. "Ik was gewoon erg exited ok en kom op Zwaard zag er wel heel cool uit... Dus kan je het me kwalijk nemen?" Een schuine grijns kwam op zijn gelaat. Hij plakte wel vaak deze expressie op zijn gezicht als hij niet goed wist wat hij met zijn face kon doen. Hij vond het zowiezo moeilijk in te schatten wat anderen van reacties van hem verwachten. Toen Hayden iets zei keek hij op... Huh? Een Dusk Stone? Zwaard vloog wat dichter bij en keek ernaar maar de trainer gaf haar meteen een trap waardoor ze tegen de grond aan vloog. "Dat ding is nutteloos net als jij," sprak hij even kil tegen het metalen ding, zijn voet zetten op de Pokémon zodat ze niet weg kon. "Jij blijft braaf naast me of ik steek je terug in die ball en gooi je een rivier in, gesnopen?" Even hield hij oogcontact aan het levende wapen waarna hij na enkele tellen zijn voet optilde en een onschuldige glimlach weer op zijn lippen kwam. "Laten we verder kijken Hayden,"

Zwaard zag er misschien wel cool uit, maar het was nutteloos. In zijn ogen eigenlijk nog meer nutteloos dan dat Mega 1 was, maar dat ging hij maar niet zeggen. De Abra die naast hem zweefde keek hem dan ook kort aan, maar hij besloot niks te zeggen. Hij was wel gewend hoe zijn broer omging met de pokemon, dus hij was niet heel verbaasd toen de Honedge een trap kreeg. Nee, de Dusk stone was nutteloos voor hun. De volgende steen die ze tegenkwamen was daarentegen een die ze konden gebruiken wanneer het erop aankwam, maar ze hadden beide nog geen Ralts. "Deze kan nuttig zijn, willen we ooit een Kirlia in een Gallade evolueren." Maar het was nu nog niet per se nodig. "Moeten we wel eerst een Ralts weten te vinden ooit." Want daar zou het wel van op aan komen. In ieder geval was het nuttiger dan de Honedge die daar zweefde. "het is dus nuttiger dan die pokemon." Maar hij schatte de kans niet groot in dat zijn broer hiervoor zou gaan.

Hoe Jayden omging met Pokémon was volgens het algemeen publiek niet ethisch. Maar wie waren hun om hem te beoordelen. Iedereen had wel een hoek af en hij had gewoon dit, mocht iemand daar een probleem mee hebben dan zouden ze al snel wensen dat ze dat niet luidop gezegd hadden gezegd. Even keek hij op toen Hayden iets zei. Zwaard zweefde langzaam terug omhoog en liet haar lijf wat hangen. De researcher benaderde zijn broer kalm en keek naar wat ie had gevonden. Huh? De man merkte op dat het handig zou zijn voor als ze ooit een Ralts zouden vangen en ugh. Hij rolde even met zijn ogen en gaf de steen een schop waardoor het al snel wegvloog. "Stenen kan je in de winkel kopen, ik wil m'n Aron," knarste de man even, irritatie duidelijk zichtbaar op zijn gezicht. Dit begon hem echt zwaar te irriteren en als het nog lang zo door zou gaan zou hij zijn frustratie op Zwaard uitwerken.

Natuurlijk koos zijn broer de steen niet, hij had het moeten weten. Maar eerlijk zou hij er zelf ook niet voor gegaan zijn, ze konden er inderdaad gewoon een kopen ergens. Het volgende dat ze tegenkwamen was tenminste een pokemon, maar eerlijk net zo nutteloos als de Honedge. Zijn Abra was tenminste nuttiger dan dit. "Het is een endangered geval, dus misschien wel wat waard." Dat was ook echt het enige eerlijk. "Maar eigenlijk net zo nutteloos als je Honedge," Want dat was was Honedge in zijn ogen was, ook al leek zijn broer het beter te vinden dan zijn Abra, maar dat kon gewoon niet waar zijn. Zijn Abra kon tenminste mega evolven en dat konden al deze andere pokemon hier niet.

Toen een olifant op zijn netvlies verscheen zuchtte hij even luidkeels en plaatste hij een hand in zijn zij. Zelf toen zijn broer een paar redelijke dingen opbracht, gromde de man enkel een keer en liep hij op het beest af. "Scheer je weg lelijk beest," Hij pakte een steen op en gooide het naar het beest die even geschrokken opkeek. Jayden gaf het vervolgens een schop. "Zwaard Fury Cutter," zei hij kil waarop het zwaard meteen op de Pokémon afschoot en haar aanvaal uitvoerde. Geschrokken door de plots aggressie van de man schoot de Pokémon weg en zonder om te kijken begon Jayden meteen verder te wandelen, niet eens om kijkende naar zijn broer. Zijn gezicht stond op onweer, hij kon wel een moord plegen. Hij werd hier echt woest van als hij zijn zin niet kreeg.

Natuurlijk kreeg ook de olifant een trap, hij had het moeten weten. Endangered of niet, het kreeg gewoon een trap. Ook al was er misschien nu iets afwisseling eerst, want er was eerst een steen gegooid. Het was niet heel verbazend dat zijn broer daarna ook nog Zwaard wat liet doen, maar zelf liep hij ondertussen rustig door, Mega 1 nog steeds aan zijn zijde. Hij zag het volgende item al liggen en deze keer kon hij zijn lachen niet inhouden. Zijn broer had ook wel alle geluk van de wereld. Nu lag er een pokedoll. Hij stond te gniffelen en keek achterom om te zien of Jayden er al aankwam. Dit ging vast een geweldige reactie opleveren.

De man trok zijn hemd goed waarna hij de olifant nakeek. Nee, hij moest dat niet. En luisteren naar zijn broer? Dat zou hij nooit doen, behalve als hij er zelf mee een was. En dan nog zou hij zeggen dat het zijn idee was. Even vernauwde hij zijn ogen waarna hij zich omdraaide en weg wandelde van de plek waar hij de herbivoor tegen was gekomen. Toen hij echter gegniffel hoorde, keek hij op naar zijn broer. Waarom was hij aan het lachen? Zijn ogen dwaalden af naar de plek waar Hayden naartoe aan het kijjken was en wel meteen vertrok zijn gezicht in een woeste expressie. De man greep de doll vast en begon hevig aan het ding te trekken waardoor hij wel meteen een arm van het popje scheurde. De inhoud van de doll was dan ook al snel zichtbaar en snuivend verstevigde hij zijn greep op de doll waarna hij met zijn vrije hand even in zijn zak gritste. Al snel had hij de aansteker tussen zijn vingers en met een snelle beweging bracht hij het ding naar de uitpuilende inhoud van het roze ding. Hij stak zijn aansteker aan en wachtte af tot het wit vuur vatte. Toen deze eenmaal vlam hadden gevat gooide Jayden deze achter zich waarna hij weg wandelde. Het popje begon al snel meer te branden waardoor een stinkende geur van verbrand materiaal al snel te ruiken was. Het zou niet lang duren voordat het brandalarm af zou gaan als het zo door ging. Dit was zijn middelvinger naar Arceus. Muk you bitch.

Hij had het kunnen weten dat zijn broer de doll uit elkaar zou trekken en daarna een aansteker tevoorschijn haalde om het ding in de fik te steken. "Ik had je mijn mes kunnen lenen." Sprak hij heel rustig nu het grinniken een beetje gestopt was, dan hadden ze de doll makkelijker open kunnen krijgen of kapot kunnen maken. Nu ging er hierdoor helaas het brandalarm af. Hij zuchtte dan ook en begon dan ook van de doll weg te bewegen. Hij had geen zin om gevonden te worden met het brandende ding. "Laten we gaan," Ze zouden nu waarschijnlijk niks meer gaan vinden hier. Ze konden het altijd later nog een keer proberen, maar niet deze keer meer. Een aron zou maar moeten wachten voor Jayden, dat was duidelijk.

Hij keek even giftig op naar zijn broer die een opmerking maakte. Jayden was niet in de mood om weerwoord te krijgen van mensen. Hij was pisnijdig en wilde het liefst iemand de kop in slaan of iets in brand steken. Hij had het laatste wel kunnen doen, maar het had zijn woede niet kunnen tevreden stellen. Hij snoof dan ook en begon weg te wandelden van de plaats, niet langer interesse hebbende in de situatie. Het alarm begon inmiddels ook al af te gaan, maar dat was niet langer zijn probleem. Die doll mocht de hele fabriek in de fik steken als het aan hem lag. Zijn bloed kookte gewoon, zeker opdat hij wist wat zijn broer had gevonden met zijn zoektocht. En wat kreeg hij? Een domme olifant en wat stenen. Wat moest hij doen met die shit? Juist ja, niks. Hij gromde dan ook even en versnelde zijn pas nog wat waarna hij even zijn vuist keihard tegen de muur sloeg. Het deed geen deugd om de knal zo op te vangen met zijn hand en hij meende bloed te zien opwellen op zijn knokkels, maar veel aandacht bood hij er niet aan.

Ugh. Hij keek even naar zijn hand en gooide het ding weg, waardoor bloedparels zich van zijn vingertoppen wierpen. Jayden was het type die amper pijn voelde. Emotioneel voelde hij het al helemaal niet en lichamelijk was zijn pijngrens zo hoog dat hij zichzelf durfde door te pushen tot hij erbij neerviel. Hij haalde even diep adem en liet de lucht met een gesuis vantussen zijn lippen gaan. Hij keek even om naar hayden en knikte kort als teken dat hij ok was, waarna hij zich terug draaide en de fabriek met korte en snelle passen verliet. Als hij nog langer hier bleef wist hij niet wat hij zou doen, maar het zou zeker niet gezond zijn voor allen die momenteel in het gebouw waren.

- topic uit