Tales of

Sinnoh

Even stopte ze en keek met een bedenkelijke frons naar het gebouw voor haar. Wat was deze stad heerlijk braaf en klein, zo volledig anders van waar ze vandaan kwam. Er lagen geen zwervers op het plein, er waren geen shady steegjes, geen afval op de grond. Eigenlijk vond ze het helemaal niets, dat knullige. Mindo drukte haar peuk uit tegen een muur en gooide deze de bosjes in, waarna ze toch naar binnen stapte. Starters. Juist ja, ze zou een pokémon trainer worden, de gedachte deed haar tandenknarsen. Maar ze voelde zich een beetje beroofd hier in deze plots vreemde wereld, een gratis pokémon om haar te helpen klonk lang zo slecht nog niet. Vooral het woord gratis klonk haar bijzonder goed in de oren. Misschien dat ze dan hopelijk wat sterker in d'r schoenen stond, gezien haar eigen postuur niet bepaald intimiderend was.  Ze snoof en keek de kamer rond, inmiddels al redelijk ongeduldig. Ze maakte oogcontact met een jongere dame en even dacht ze dat dit een andere... Trainer was die hier haar pokémon op kwam halen. Alleen toen zag ze het naam bordje en ging één wenkbrauw omhoog. Was dit de professor? "Uh, ik ben hier voor de starters,"

Nieuwsgierig keek ze toe hoe de vrouw knikte en vervolgens verderop bezig was met wat dan ook zoeken, ze gokte pokémon. Terwijl de ander afgeleid was dwaalde ze wat door het gebouw heen. Haar voeten brachten haar langs een enorme boekenkast en ze streelde over hun ruggen,  totdat haar hand bleef liggen op een goud glimmend beeldje van een Eevee. Aandachtig keek ze ernaar, totdat en legde haar vingers er al om heen toen plots de professor zich weer omdraaide en de kamer binnen kwam. Mindo trok direcy haar hand terug en glimlachte de ander onschuldig toe, waarna ze diens kant op liep. Shit, net te sloom geweest. Eenmaal bij de drie pokéballen was het eevee beeldje al snel weer vergeten. zonder te twijfelen drukte ze op alle knoppen en aanschouwde de pokémon die voor haar verschenen. De groene en blauw negeerde ze direct, haar ogen begonnen te fonkelen bij het rode figuur in het midden. Het was misschien een varken, maar het was overduidelijk een vuur type. Meteen wilde ze naar die pokéball graaien, toen ze zag dat de piplup wat vreemd uit zag - en de reactie van de professor ook. "Wat is er mis met deze?" vroeg ze en gebaarde naar de blauw pinguïn. Hazel legde het haar uit, waarbij haar ogen groot werden. Shiny? Shiny? Shit, in haar, uh, vorige leven van een week geleden waren dit altijd de pokémon die voor het meeste geld weg gingen. Verlangend keek ze naar de Tepig, maar maakte toen met een zucht haar keuze. Als het uilskuiken haar niet beviel dan zou ze het kunnen verkopen voor heel wat geld - genoeg geld om meer fire pokémon in haar handjes te krijgen. Dus pakte ze de bal ven de Piplup en bracht deze terug in diens pokéball. Well, here goes nothing.

[Mindo kiest de piplup]