Tales of

Sinnoh

Arceus, niets was beter op deze wereld dan de fucking markt. Al die mensen die zich verdrongen om bij de standjes te komen en al die standhouders die veel te druk bezig waren. Het was als stelen van een kind, zeker omdat iedereen hier zo belachelijk braaf leek te zijn. Er waren schijnbaar 'rangers' die met de politie werkten en zich concentreerden op het beschermen van Sinnoh? Nou, ze was nog niet erg geïntimideerd. Voor nu had ze een vers brood in haar handen, en geen bekeuring op haar hoofd geplakt. Zeer tevreden met zichzelf had ze zich bij een fonteintje neergelegd, waar ze ontsnappen haar tanden in het brood wilde zetten. Omdat er water was - ew, water - besloot ze Elliot uit diens bal te laten. Het was zeer bijzonder hoe blij dat beest was om lekker in het water te dobberen, zelfs al was het tussen de zilvervisjes die in deze fontein zaten. Mindo vond het allemaal best en genoot van overmate van haar buit. Dat was, totdat een losgeslagen pokémon haar kant op kwam denderen. De gible sprong op de fonteinrand naast haar en Mindo deinsde wat achteruit, de ander en diens trainer vijandig aankijkend. Miffed keek ze naar de pokémon en diens trainer die haar lunch kwamen verstoren door erbij te komen zitten. "Uh, ik en m'n pokémon zijn hier even bezig," Elliot zijn kopje kwam vlak bij de Gible boven het water uit en keek de pokémon een stuk minder vijandig aan.