|
|
| Het was eerlijk een opluchting om te zien dat haar pokémon elkaar steeds beter begonnen te luchten. Immers was Fang eerder nogal gebrand geweest op het opjagen van hun nieuwe teamgenoot. Inmiddels raakten ook die twee meer op elkaar ingespeeld, al betrapte Farai haar poochyena er nog regelmatig op dat hij naar d kuiten van Shaun hapte wanneer de mareep te ver van hen afdwaalde. Voor nu drentelden de twee relatief braaf met haar mee terwijl ze richting de vreemdeling stapte die ze zojuist had aangesproken. Een schaapachtige grijns stond op haar gelaat toen ze hem benaderde, haar armen in de zakken van haar jack gestopt. "Yeah, jij," haar ogen bleven hangen op de pachirisu die zich op zijn schoot bevond. Niet alleen zag het blauw-witte wezen er schattig uit, ook vertelde het haar dat de jongen met diens vreemde ogen op z'n minst pokémon bezitte. "Hoop dat ik je niet stoor, maar ik zie dat je pokémon hebt," of tenminste, ééntje. Dat was al genoeg, right? "Ik was van plan wat te trainen met de mijne, kan ik je toevallig verleiden tot een vriendschappelijk pokémon gevecht?" ze greens hem toe, zich er nog niet van bewust dat hij daadwerkelijk blind was, en zijn pokémon niet perse er was om te vechten. Welp. "Oh, ik ben Farai, trouwens," |
| Civilian - Rank 1 Battle accepted Lyan wist niet goed wat een wildvreemde van hem wilde? Had hij haar bank ingepikt? Nou pech trut dit was zijn bank nu.... Maar schijnbaar was zijn mentale aggresie een slag te vroeg, aangezien de volgende woorden van de vreemdeling niet zo boos klonken. De man fronste dan ook even en luisterde aandachtig naar de dame. Hij keek dan ook grandioos langs haar heen, maar wist hij veel, hij was blind kon hem niks schelen of hij oogcontact maakte. Uh ja? Hij had een Pokémon dat was inderdaad juist. Deiji keek meteen op, wetende dat het om haar ging. De man legde een hand op haar staart en aaide deze even. Hm... Fluffy. Gevecht? Hij fronste even, maar toen de electric type enthousiast een rondje op zijn schoot rondsprong, zuchtte dan man zachtjes, zijn ogen richtende op de eekhoorn. "Welp, Deiji heeft er zin in dus waarom niet?" Stond hij stil bij het feit dat hij helemaal verloren zou zijn zonder zijn Pokémon? Nope. In zijn simpele hoofd zou de Pachirisu wel winnen. Wat kon deze dame hebben dat sterker was dan zijn eekhoorn? Hij kon like... Aan twee Pokémon denken... en dat was het. Then again, hij kende misschien maar 10 Pokémon als hij zijn hersenspinsel aan het werk zette... maar goed, details. De dame stelde zich voor als Farai en de man knikte even en kwam overeind, Deiji in zijn armen nemende. De eekhoorn schoot meteen naar de schouder van haar trainer en ging er netjes op zitten. "Lyan," zei hij kalm waarna hij even opkeek. "Dus waar wil je gaan vechten?" Deiji LV 10 ??? LV ?? ??? LV ?? ??? LV ?? ??? LV ?? ??? LV ?? |