Haar handen vormde een kommetje waarbij ze een schep water uit haar wastafel nam. Ze bracht haar handen naar haar gezicht, waarna ze haar gezicht reinigde. Ze greep naar de dichtstbijzijnde handdoek om haar nu natte gezicht mee af te deppen. Ze wist een lap van de muur af te rukken. En wreef het over haar snoet heen. Het stof was uitermate zacht. Maar dat mocht ook vond Nian, ze betaalde immers genoeg voor deze hotel kamer. De vrouw kwam de badkamer uit en keek om naar haar Pokémon. Die op een van de bedden zat te luieren. Het aanzicht frustreerde haar tot geen einde. Maar ze moest haar koel weten te houden. De muren van haar kamer waren nogal dun. Ze riep de naam van haar wezen en het opende zijn ogen. "We gaan even wandelen, Achilles." Ze sprak met een glimlach, maar de Pokémon kon duidelijk zien dat zijn meesteres zich aan het inhouden was. Dus snel maakte hij zich klaar om naast haar zijden te staan.
De twee waren nog maar net het hotel uit voordat er een incident plaats vond, geen grote. Maar het was wel een beetje beschamend voor iemand die zichzelf op haar alertheid prijsde. "Oh, i'm so sorry. I really didn't see you there." Nian gunde de jonge man waar ze zojuist tegen aangelopen was een schaapachtige, maar vriendelijke glimlach.
Vandaag had hij een poging gewaagd om zijn nieuwe Pokémon, de Sneasel die hij uit een trade had gekregen, uit de ball te laten. Het beest, wie hij de naam Chidi had geschonken, had hem enkel even achterdochtig aangekeken voordat hij hem de rug toe had gekeerd. Chinma zuchtte even gefrustreerd, maar besloot om er maar niet teveel woorden aan vuil te maken. Hij zou de dark type gewoon even laten wennen aan deze nieuwe omgeving, dan zou hij vast wel wat meer opbloeien. Glimlachend kwam hij dan ook overeind, Njidi zoals gewoonlijk op zijn schouder en Eze aan zijn been. De shiny Nidoran wandelde even blij naar de Sneasel toe, maar deze keerde meteen de rug naar de blauwe Pokémon en begon voorop te wandelen. Een zucht gleed van de lippen van de jongeman, niet goed wetende wat hij met Chidi aan moest. Hij had nog nooit met een moeilijke Pokémon moeten omgaan. Hij keek even kort naar zijn shiny starter, die hem vragend aankeek. "Maak je geen zorgen Eze, Chidi heeft gewoon wat tijd nodig," De Nidoran haalde even diep adem, maar knikte uiteindelijk naar zijn trainer waarna hij achter de Sneasel aan trippelde. De albino jongen keek even naar het duo voordat hij zelf ook in beweging kwam. Het duurde echter niet lang voordat iemand tegen hem aan loop. Het was niet dat het hem veel stoorde, hij was groot en had veel meer macht dan men eerst zou denken. Chinma moest duidelijk nog uitzetten en spieren ontwikkelen, maar als tiener was dat normaal. Even keek hij naar de persoon die tegen hem was gewandeld, een klein glimlachje op zijn lippen spelened. "O-oh dat is ok, ik had ook beter kunnen opletten," zei hij even, struikelende over zijn eigen woorden toen hij zag wat voor dame ze wel niet was. Hij richtte meteen zijn ogen naar de grond, proberende om de blos van zijn gezicht te houden; tervergeefs.
It's been a while I know I shouldn't have kept you waiting But I'm here now
She didn't really expect this reaction, but she welcomed it all the same. She had a soft spot for the meek and shy. They were usually very easy to charm. Her Absol shot her a look, but she couldn't quite decipher what he meant by it. Not that it mattered. She had rederacted all her attention to this mysterious stranger. "No no darling, it was really my fault." With a quick movement she set herself right next to the tall, rather lanky man. She then wrapped one of her arms around his and locked it in place. With a giggle the woman gave him a playful shove. "And I feel just awful about it." Extra emphasis was placed on the word "awful" with a reason. She wondered if he could figure out that reason by himself. Otherwise she would gladly explain it to him- but first. "So, let me make it up to you."
De blos op zijn normaal erg bleke gezicht werd enkel groter bij het zien van de erg knappe vrouw. Hij kon zichzelf wel slaan aaaah. Hij wilde hier weg! Chidi stond verderop te kijken naar zijn trainer, zijn ogen vernauwd en een lichte grijns op zijn gelaat. Chinma wierp hem meteen een waarschuwende blik. Hush. Njidi keek even verbaasd neer op de vrouw die haar trainer zo.... raar liet doen. Daar ging ze dan weer met haar charmante woorden en even keek hij weg van haar, zoekende naar iets van afleiding. Toen ze echter zijn arm vastgreep, verstijfde hij.... En daar stond ie dan, als een plank compleet aan de grond genageld. Niet goed wetende wat hij moest doen in deze situatie keek hij snel naar zijn Nidoran, die ook niet echt... ok leek te zijn. Hij schraapte even zijn keel, maar veel hielp het niet. De vrouw begon speels met hem te doen, het waren hints die de jongen niet snapte. Hij was altijd al sheltered geweest, had nooit een vriendin gehad. Wist hij veel wat dit mens van hem wilde... Uh... uhum... Hij kreeg een zenuwachtige lachje op zijn gezicht, het koude zweet brak hem meteen uit. "N... Nee... He-Het is ok..." Hij slikte even. Help.
It's been a while I know I shouldn't have kept you waiting But I'm here now
He was really shy it seemed, poor thing couldn't even formulate a sentence properly anymore. Not that she really blamed him for that. She just had that effect on men. But perhaps she could take it a bit easier on the poor dear. She didn't want a complete break him, not yet anyway. So she thought for a moment, about another activity the two would partake in that wasn't so- well you know. "How about a gift?" She laughed and guided him to a clothing shop that was just across the street. It was evident that the store in question catered to a more high class clientele. Which was perfect, since she guessed that the man himself was part of that 1% if his clothes were anything to go by. And besides, she had money enough to burn. Even though she didn't model anymore, she still was able to reap the benefits of it. "See anything you like?" With her other free hand she traced it along the glass. periodically stopping it in front of some outfits she thought would look good on him. But honestly; it was hard to tell. Everything was behind a glass after all, if the fabric would be around his body deciding what worked and what didn't would be a lot easier.
De dame hield niet op en de albino jongen kon het niet laten even zijn gedachten naar andere oorden af te laten dwalen. Hij slikte even, zijn mond voelde droog aan, zijn handen klam van het koude zweet dat hem was uitgebroken. Uhm. Het was maar hopen dat er geen hormonen in actie schoten, want dan kon de jongeman wel door de grond zakken. Dan was ie finished, done, ging ie nooit meer naar buiten. De vrouw stelde een cadeau voor en de man schudde zijn hoofd, maar werd mee gesleurd door de vreemde dame. Hij keek even hopeloos om naar Chidi, die enkel grijnzend naar hem aan het kijken was. Njidi fronste even en schoot van de schouder van haar trainer om verderop op een lantaarnpaal te gaan zitten. Nu voelde hij zich helemaal hopeloos. Eze daarintegen wandelde nieuwsgierig mee en de shiny Nidoran zette zijn pootjes tegen het glas aan om een beter zicht te krijgen op de kledij die te koop stond. "Ik uh... Ik heb niks nodig. Echt, het is o... okay," Hij slikte even keek met een schuine glimlach naar de dame. Oh mijn Arceus.
It's been a while I know I shouldn't have kept you waiting But I'm here now
Nian barely acknowledged his words, she just passed it off as murmels that would quickly be forgotten. And, something more important came up anyway. Her eyes had landed on a piece of attire that would surely fit him like a glove. Unlike the other costumes this store had on sale. This one was a lot less flashy. Just a simple white blouse, a nice looking dark colored jacket. And matching pants. She could see that the material was very fine, and silk like. So while at first glance it may not look expensive it certainly was on closer inspection. She turned her gaze back to the boy and gestures with her head to the outfit. "I think you'd look even more handsome wearing something like that don't you agree?" It was a question, but she didnt really give him any time to respond. Her mind was already made up after all. "Let's go and get it," with a slow motion she slid her arm away from his and used it to open the door to the shop instead. but before she would enter her eyes drifted to those the young man. She wasn't smiling now, her whole expression was dead serious. "I insist on this you know? I suggest you play along, before I do something crazy." Just so you know.
Chidi keek grijnzend naar zijn trainer, die helemaal werd overvallen door deze gekke dame. Hij had helemaal geen idee hoe hij deze moest aanpakken. Njidi had een boze blik op haar gehouden, maar veel deed dat ook niet. Eze... Die was te bescheiden om iets te doen en was dus gewoon een beetje aan het rondkijken. Nee, hij was eerder een beetje dom en leek gewoon te kijken naar de kleding. Hij kon dus niet veel hulp verwachten van zijn Pokémon. De dame sprak weer en hij kneep zijn ogen toe, zijn kaken rood van de blos die steeds groter werd. Toen hij echter terug keek naar haar, toen ze aangaf dat ze gingen, verstijfde hij van haar blik. Zeker toen ze haar volgende woorden uitsprak. Hij glimlachte dan ook even schuin, hij was zich leggit aan het kapot zweten hier van de stress die deze dame hem gaf. Rustig stapte de lange man binnen waarna hij even rondkeek en verstijfde. Njidi nestelde zich dichter tegen het hoofd van haar trainer af. Eze kwam al snel binnen gehulpt en keek blij rond. De Sneasel, Chidi, bleef echter gewoon buiten wachten en staarde enkel grijnzend naar de deur. Toch een iemand die plezier had hier. "H... Ik heb ... Niks nodig en ik-" hij slikte even bij de gedachte wat de ander wel niet kon doen. Oh nee.
