Mega 1 zweefde rustig naast hem en hij liet zijn blik voor een kort moment naar de Abra gaan, zich afvragende wat hij nu eigenlijk met die pokemon zou moeten, want op deze manier ging het ding pas nuttig zijn wanneer hij ging evolueren. "Heb jij enig idee hoe ik Mega 1 nuttiger kan maken?" Vroeg hij dan ook voor het eerst aan zijn broer, maar doordat hij kort die blik over zijn schouder had geworpen had hij niet door dat er een meisje met een ijsje precies voor zijn neus liep. Ze keek ook duidelijk niet uit waar hij liep, want ze botste tegen hem aan en liet een vlek achter op zijn kleding met het ijs. Zijn blik ging van het ijs naar het meisje voor hem en zijn blik stond op onweer. "Oi, wat denk je aan het doen te zijn?" Sprak hij op een harde toon. Nee, als iemand het lef in zich had om zijn kleding vies te maken, dan zou hij deze niet makkelijk laten gaan.
Waarom waren ze zelfs hier nog? Hij zuchtte even en keek op toen zijn broer hem iets vroeg. Mega 1 nuttiger maken? "Stelen," sprak ie simpel. "Leer het stelen, het kan teleporteren dus het is de perfecte dief," dat was immers het enigste dat hij kon doen voor nu. Voordat hij sterk zou worden enzo. En tja, ze hadden meer pokémon nodig, dus waarom niet? Toen zijn broer echter tegen een meisje aanliep en zij zijn kleding vuil maakte met haar ijs, vernauwde Jayden zijn ogen. Toen het meisje niks zei tegen Hayden, gaf Jay haar een harde duw waardoor ze op de grond viel en haar ijs zo op straat viel. "Hij vroeg iets aan je kreng. Geef antwoord," Het kind leek echter veel te bang zijn, klaar om in tranen uit te barsten. Maar dat kon hem niks schelen. Hij had geen compassie voor haar of wie dan ook. Als dat mens haar bek niet wilde open doen tegenover zijn broer, dan zou hij het er wel uit krijgen met fysiek geweld.
Karakterkaart Gender: Male Age: 26 years old Rank: 1
Freedje
Hier een quote
16
64
CHARACTER INFO
OOC INFO
Ethan was niet echt iemand die zich bemoeide met mensen die in gevaar waren, maar er was iets aan dit schouwspel dat hem mateloos irriteerde. Hij zag voor heel even niet het meisje op de grond liggen, maar zichzelf. Hem pakten ze vroeger ook met twee of met meer aan en hij wist hoe machteloos je je dan kon voelen. Hij liet zijn blik naar Caspar glijden en hij zag dat de Bulbasaur het erg voor het meisje vond, maar dat hij niet durfde in te grijpen. Zijn Bulbasaur was best schuw voor andere mensen en bleef altijd dicht in de buurt van zijn trainer staan bij nieuwe ontmoetingen. Ethan gaf een knikje naar de jongens en Caspar twijfelde zichtbaar, maar gaf uiteindelijk toch ook wel een knikje. Ethan liep met zijn handen in zijn zakken dichter naar de jongens toe en keek ze met een frons aan. ”Volgens mij knalde ze, niet expres, tegen je aan, als mijn ogen me niet hebben misleid,” zei hij op een droge toon tegen de jongens. ”Lijkt me een ongelukje waarvan iedere debiel wel kan begrijpen dat het kan voorkomen. Koop gewoon een nieuw shirt en laat haar met rust, man. Dit slaat echt nergens op.” Ethan deed niet eens moeite om naar het meisje achter de jongens te kijken; zijn focus lag volledig op de jongens. Als ze nu al zo gewelddadig waren, dan verwachtte hij er wel een reactie op.
De Abra leek zich alweer uit de voeten gemaakt te hebben, maar hij had zijn aandacht nog steeds op het meisje gericht dat zijn kleding vies had gemaakt. Dit was toch niet acceptabel? Was er dan niks goeds te vinden in deze stad? Het kind stamelde wat, maar duidelijke woorden kwamen er niet uit, dus zijn blik werd alleen maar harder. "Ben je doof ofzo?" Want ze kon toch op zijn minst antwoord geven? En nu moest iemand anders zich er ook nog mee bemoeien. Hij liet zijn blik kort van het meisje naar de man gaan. "Dus jij gaat voor dat nieuwe shirt betalen?" Want nee, dat zou eigenlijk zijn wat het meisje moest doen, maar gezien deze man zich hier nu net mee moest gaan bemoeien. "Anders kan je je er beter niet mee bemoeien." Dit was natuurlijk het moment dat Mega 1 weer terug kwam teleporteren en rustig rond het meisje en de man zweefde. Misschien moest hij hem echt leren stelen. "Of ga je anders compenseren voor wat ze gedaan heeft?" Hij had daar tenslotte ook nog wel wat ideeën voor.
Het kind leek volledig in shock te zijn door de tweeling, maar dat kon Jayden bar weinig schelen. Hij was zelf woedend dat iemand zo tegen zijn broer ging doen. Jay was immers het type om maar voor een iemand op te komen en dat was zijn evenbeeld. Hij kon uiteraard ook een ass zijn naar hem, maar dat was elke sibling wel. Er kwam echter een man tussen hen en het kind in en even vernauwde hij zijn ogen. Wat wilde deze halve macho proberen? HIj begon dan ook schuin te grijnzen, wat een grap. "Lijkt erop dat je verantwoordelijkheid wilt nemen, dus dokken die handel," zei hij even met een sneer waarna hij een stap dichter zette en zijn ogen vernauwde. Als de ander wilde vechten dan zag hij dat wel zitten. Jayden was een man van geweld en had vaker vroeger wel naar zijn broer gekeken. Kaeden had heel wat gevechtsporten gedaan en hij? Hij had elke techniek in zijn kop geprint en getwist op zijn eigen misvormde manier. Met de regels spelen was toch voor idioten.
Karakterkaart Gender: Male Age: 26 years old Rank: 1
Freedje
Hier een quote
16
64
CHARACTER INFO
OOC INFO
Ethan trok niet erg onder de indruk zijnde zijn wenkbrauw op toen de man voor hem helemaal begon te flippen om zijn shirt. Wat een weirdo. Als het hem zou overkomen, zou hij wel andere manieren verzinnen om het meisje te laten betalen. En dan ook nog een manier waar zij wel iets aan had en ze geen angst voor hem zou hebben. Wat was het toch met sommige weirdo’s en macht uitvoeren? Stelletje waardeloze pestkoppen. ”Ik zou niks liever hebben dan jullie uit mijn eigen zak te betalen voor dat lelijke shirt, maar ik ben helaas blut,” zei Ethan met een grijns. En dat was waar. Hij had best veel geld uitgegeven aan de bootreis van Johto naar Sinnoh en was dus niet met veel naar hier gekomen. Het meisje krabbelde inmiddels overeind en Ethan trok haar aan haar arm naar zich toe, waarna hij haar achter zich duwde. ”Wat is er zelfs zo belangrijk aan dat shirt? Is het echt nodig om iemand daar zo voor te straffen? Het was duidelijk maar een ongelukje.” Ethan keek met een frons naar de jongens en zette zijn handen in zijn zij. Caspar voelde de spanning duidelijk aan en drukte zich angstig tegen Ethan aan, zijn rode oogjes om het been van zijn trainer naar de tweeling richtend. Hij vond het duidelijk maar niks.
Ah, e hadden een 'held' voor hun. Een die probeerde zo'n meisje als dit te beschermen en ondertussen niet bereid was om voor de schade op te draaien. Hij schudde zijn hoofd en zag ondertussen dat Jayden ook bereid was te vechten als het nodig was. Maar hij had een idee, vooral na de laatste woorden van de jongen. Hij stak zijn hand in zijn zak waar zijn mes zat en liet zijn blik naar de kleding van de jongen gaan. "Als je het niet zo erg vindt," Sprak hij terwijl hij een stap dichter naar de man toe zette en snel zijn mes tevoorschijn haalde en een poging deed om een haal in de kleding van de man te maken. "Dan vind je het vast niet erg als we jouw kleren kapot maken ter compensatie?" Dan wist hij ook hoe het voelde. Hij had tenslotte wel wat ideeën voor de nieuwe look van de jongen. Mega 1 hield ondertussen zijn afstand, die wilde er duidelijk niks mee te maken hebben.
Blablabla. Hij hoorde alleen maar praatjes, maar zag weinig geld. Man met een grote mond maar weinig doen eh? Zijn gezicht vertrok zich wat waardoor het in een neutrale plooi viel, eentje die duidelijk weinig emotie bevatte. HIj haalde even diep adem en liet zijn tweeklreurige ogen van de ander naar Hayden gaan, de houding van zijn broer was maar al te bekend, waardoor Jayden zijn rug rechtte en even een hand tegen zijn eigen schouder zette terwijl de man verder kwebbelde. HIj strekte zijn arm wat, en legde vervolgens zijn hand in zijn nek, waarna hij opkeek naar de ander. Hij bewoog zijn hoofd even, waardoor zijn nek een licht krakend geluid maakte. Ging hij hun in slaap praten? Mijn Arceus. Toen begon Hayden te praten, waarop Jayden zijn handen weer liet zakken. Zijn ogen waren strak gericht op de man, hij kon nooit zijn aandacht op twee mannen tegelijk houden. Toen zijn broer dan ook uithaalde, haalde hij uit naar de armen van de man. Hij haalde even diep adem, draaide rond zijn as en probeerde hem een knieetje te geven tegen zijn knie aan, in een poging de man op zijn knieën te dwingen. ZIjn handen zochten naar de armen van de man, zodat hij ze op diens rug kon pinnen. Jayden was de sterkste van de twee fysiek wat zeker voelbaar zou zijn aan de druk die hij aanvoerde. Hij zag er zowiezo al intimiderend uit, maar onder al zijn losse en slordige kledij was Jay best gespierd.
