De Weedle was geen succes geweest en hij had zijn Abra na wat frustraties weer terug in zijn pokeball gedaan. Nee, hij was de pokemon zat en hoopte maar dat het snel genoeg zou gaan evolueren. Ze waren het bos uitgekomen en terug naar de stad gegaan waar ze hun starters vandaan gehaald hadden. De stad waar hij Mega 1 vandaan had. Hij begreep nu waarom de professor hem een blik had geworpen toen hij de Abra gekozen had, maar hij wist dat de pokemon later veel potentie zou hebben. Hij stopte met lopen en draaide zich naar Jayden toe. "Waar denk je dat we hierna het beste naartoe kunnen gaan?" Ze moesten ook nog gaan bepalen welk pokemon center ze op stelten zouden gaan zetten voor een stage, maar dat was zorg voor later.
Het worm fiasco van zijn broer had hem echt goed aan het lachen gebracht. HIj was helemaal blij achter zijn broer aan het wandelen. Ja, de man leek niet al te blij te zijn met wat er gaande was en dat maakte Jayden erg opgetogen. HIj grijnsde dan ook toen ze het bos uit wandelde, zijn tweekleurige ogen even kort gericht op zijn broertje. De andere vroeg hem waar ze het best naartoe konden gaan en even kantelde de man zijn hoofd waarna hij zijn schouders ophaalde. "Ik denk nog steeds dat je terug moet gaan en nog eens moet proberen," klonk er kalm van hem af. "Ik ben serieus Hayden, zonder een degelijke Pokémon kom je nergens," hij probeerde kort oogcontact te maken met de ander, maar al snel kon hij een lach niet onderdrukken en begon hij te giechelen. "Plus het is super grappig... Kom op... Nog een keer please," Hehehe
“Sam! Thundershock!” riep Aylin uit. De Pikachu sprong van haar schouder en bewoog zijn handjes even langs zijn wangen, voor hij een Thunder Shock afvuurde op een Zubat. Uiteraard wist deze niet hoe snel het er vandoor moest gaan, waarop Aylin een teleurgestelde hum liet horen. Ze keek toe hoe de Zubat er vandoor ging en gebaarde de Pikachu om terug op haar schouder te komen.
Net toen de Pikachu weer zat, hoorde ze een tweetal tegen elkaar praten. Door de hoedjes had ze even een crisis, maar al snel realiseerde ze zich deze probleemschoppers niet te kennen. Hun conversatie was… interessant, daarentegen. Zonder een degelijke Pokémon kwam je nergens. Zoveel had ze van haar vader geleerd.
“Wacht. ‘N Trainer zonder Pokémon?” vroeg ze, onbewust hardop. Dat was wat ze begreep uit ‘zonder een degelijke Pokémon’. Wist zij veel dat die gast een nutteloze Abra had.
Natuurlijk stelde Jayden voor om terug te gaan en het nog een keer te proberen. Hij zou wel willen zien hoe hij nog een keer zou falen, maar nee, dat ging hij dus mooi niet doen. Hij was de Weedle nu wel zat voor een tijdje, dus er nog een zoeken was iets dat hij niet ging doen. Al helemaal niet toen zijn broer ook weer begon te lachen en hij hem een boze blik toewierp. "Als je denkt het zo goed te kunnen, waarom vang je er zelf niet een?" Hij had Jayden ook nog geen pokemon zien vangen. Voor hij goed en wel antwoord kreeg dacht een derde persoon zich er ook nog in te kunnen mengen. "Nee, niet zonder pokemon," Hij had op zijn minst wel een pokemon, maar het kon niks anders dan teleport en hoe graag hij ook een mega pokemon wilde, dit was op dit moment niet het handigste geweest om te kiezen misschien. Maar dat zou hij nooit toegeven waar Jayden bij was, dus hij hield verder wijselijk zijn mond.
Zijn broer leek niet zo opgetoogd te zijn van zijn woorden en even grijnsde hij naar hem, een uitdagende blik in zijn ogen. Wat nou? Hij deed niks verkeerd. Hayden daagde hem uit en zijn grijns werd wat breder. "Challenge accepted, dat word een eitje," grinnikte hij even waarna ook hij afgeleid werd door een derde persoon die plots begon te praten. Zijn lach verdween even, voordat het langzaam terug verscheen op zijn gezicht. Toen zijn broer begon te spraken kon hij een zacht gegrinnik niet onderdrukken. "Hij heeft een Abra als starter gekozen," gniffelde hij even, aanvullend bedoeld op wat zijn evenbeeld had gezegd. Hij vond het gewoon nog steeds zo grappig en met de recentere ontwikkelingen had hij er gewoon zoveel plezier mee.
Wat een vreemd duo was het toch. Het was duidelijk dat ze een tweeling waren, gezien ze ongemakkelijk veel op elkaar leken. En dan was er nog de kledingstijl, die haar verdacht veel aan haar vader deed denken. Erg vreemd.
Hij had dus wel een Pokémon. Een Abra. Aylin hief haar wenkbrauw terwijl ze hem even van top tot teen bekeek. “Een Abra?” herhaalde ze. Gezien ze uit Kanto afkomstig was, was ze maar al te bekend met de Pokémon. Ze had de Charizard van haar vader eens een gevecht aan zien gaan met een Alakazam, waar de Mega Alakazam had laten zien wat voor kracht er verborgen ging in de Psychic Type. Abra, however, was compleet nutteloos.
Ze hief haar schouders. “Een goede trainer weet daar wel iets van te maken,” merkte ze rustig op, implicerende dat deze man dat vast niet zou zijn als hij zo klaagde over een Abra.
Natuurlijk nam Jayden de uitdaging aan, hij had het moeten weten. Het zou hem dan ook niks verbazen als zijn broer ineens binnenkort aan zou komen zetten met een Weedle. Natuurlijk moest hij aan het meisje vertellen dat hij een Abra had. Dat had hij wel kunnen weten. Het was waar dat de Abra later wel nuttiger zou kunnen zijn, maar op het moment was het niet wat hij nodig had helaas. Zelfs een Weedle was nuttiger. Hij vernauwde zijn ogen dan ook iets bij de opmerking van het meisje, maar greens daarna toch weer. Tenslotte wist hij dat de Abra veel kon worden, ook al was dit waarschijnlijk een belediging naar hem toe geweest. "Oh, ik weet zeker wat voor een potentie de pokemon heeft, het kan tenslotte mega evolven later, maar op dit moment kan het alleen teleport helaas." En hij had nog geen andere manier gevonden hoe hij de pokemon op het moment kon gebruiken.
De dame maakte een opmerking waarop Jayden even scherp keek naar haar. Hij vond het soms nogal onbeschoft als mensen zijn broer zo beledigden. Hij was immers de enige die zijn broer mocht pesten. Maar Hayden leek er niet veel last te hebben en begon gewoon doodleuk over mega's. Jayden grinnikte even toen hij de man hoorde praten. Jup, dit was typisch zijn broer. Hij knipperde even en liet zijn tweekleurige ogen kort afdwalen naar zijn evenbeeld. "We zijn daarbij ook geen trainers, we zijn researchers. Mijn broer wil graag meer Pokémon voor ons onderzoek, maar omdat hij geen schade kan toerichten aan een tegenstander met de Abra komt hij niet echt ver," hij grijnsde even schuin en keek uitdagend naar zijn broer, zoekende naar iets in zijn woorden dat hem zou uitlokken.
