Tales of

Sinnoh

Hij was op de terugweg naar huis. Zijn stage zat er weer op. Tot noch toe was hij nog geen Shellos tegen gekomen, maar hij bleef er wel naar uit kijken. In de hoop er toch nog eentje tegen te komen. Een vriendje of vriendinnetje voor Sem, die hem hopelijk kon helpen met zijn zelfvertrouwen. Dan had hij onderzoekmateriaal met een Basculin en een Shellos, dat was mooi meegenomen, al was zijn hoofdreden echt het welzijn van Sem. Zijn Basculin had hij mee, maar de Elekid was bij hem thuis. Dus hij moest toch wel een beetje doorlopen, al werd er goed voor hem gezorgd. Hij wilde toch weten of het goed met hem ging en wie weet, heel misschien, wilde hij binnenkort ook wel definitief met hem mee. Stiekem zou hij dat wel heel erg gezellig vinden. Er ontstond even een glimlach rond zijn lippen en hij was zo afgeleid dat hij haar bijna gemist had toen hij langs een beekje wandelde. Hij stopte en keek opzij, naar de roze Shellos boven op een steen in de beek. Een West Sea Shellos. Even maakte zijn hart een sprongetje. Hij liep wat dichter naar het beekje toe, waardoor hij al snel opgemerkt werd. De Shellos keek hem aan en stuurde toen direct een Water Gun op hem af. Ooh chips, ze wist wel van aanpakken zeg. Geschrokken zocht hij naar Sem zijn pokéball aan zijn riem, maar hij was te laat. Drijfnat knipperde hij even met zijn ogen. De Shellos wilde er vandoor gaan, snel liet hij zijn Basculin eruit. “Sem Tackle!” Zijn Basculin had dit keer het voordeel van dat hij in het water kon vechten, dat zou hem sneller maken. Al was Shellos natuurlijk ook een water type, daarom had hij ook voor Tackle gekozen. Sem sprong uit het water op de steen af, waar de Shellos net vanaf wilde springen. Zijn Basculin onderschepte haar, waardoor ze toch iets wat hardhandig in het water belande. De Shellos schoot een bal modder op Sem af. “Sem onder water.” Zijn Basculin deed wat hij zei en wist daardoor de Mud-slap redelijk te ontwijken. Al werd hij er toch wel een beetje door geraakt. “Nog een keer Tackle Sem.” Sem zwom krachtig door het water heen, kwam weer boven water, en knalde vervolgens tegen de Shellos aan. Hij nam haar een stukje mee door het beekje. De Shellos belandde op de kant van het water. Hij klikte een pokéball van zijn riem en gooide die naar haar toe. In de hoop dat dit genoeg was geweest. Het was niet zijn hobby om wilde pokémon te bezeren. Toch was dit voor een goed doel, Sem gelukkig maken. Nog steeds druipend van het water keek hij toe hoe de pokéball op haar af stevende.