Tales of

Sinnoh

Iets wat ze wel interessant vond tussen al die saaie dingen van Eterna City waren de standbeelden die er te vinden waren. Ze had vroeger nooit echt stilgestaan bij al die verschillende, stenen sculpturen, maar nu ze er een betere kijk aan nam begon ze toch te realiseren dat het wel interessant was voor haar. De fontein waar ze bij aangekomen was had een paar legendarische pokémon op de top zitten en haar blik viel erop. Zelf snapte het meisje het systeem van die soorten pokémon nog niet helemaal maar ze begon meer van ze te leren. Zelf kwam ze wat dichterbij de fontein om ze te bekijken voor ze straks weer verder zou gaan met andere dingen die ze zou doen. Ze had het pad van de researcher gekozen met een reden. Ze wilde meer leren over pokémon en meer kennis opslaan voor haarzelf. Soms twijfelde ze er aan, maar ze wist dat ze gewoon moest blijven doorgaan. Dat het leven voor haar wel beter zou worden als ze gewoon verder deed met waar ze nu mee bezig was.

Terwijl ze de fontein en z'n beeldjes bestudeerde hoorde ze de stem van één of andere man spreken tegen een zo gezegde 'Sem'. Hij was aan het kijken naar het water, dus waarschijnlijk zat daar één of andere Sem in, waarschijnlijk een pokémon van hem ofzoiets. Alsof het haar iets kon schelen. 'Och sorry, ik had je nog niet gezien', glimlachte deze toen de man haar had bemerkt. Verdorie, ze was weer te dichtbij komen staan. Nu moest ze in gesprek, wat ze o zo geweldig vond. 'Mooi is het hè?'. Beiden keken ze nu naar de drie legendarische pokémon die waren afgebeeld op de fontein. "Mhm", was het enigste dat ze liet horen. Het was vooral omdat ze anders niet goed wist hoe ze moest reageren, small talks waren dan ook echt niet haar ding. Misschien moest ze gewoon heel stilletjes wegstappen - of ze bleef hier gewoon eeuwen staan tot de man zelf besloot weg te gaan. Dat kon ook.