Tales of

Sinnoh

Hij had een lure en een vislijn gekocht. Hij was van plan om een Magikarp te vangen vandaag. De vis zelf was nutteloos, maar diens evolutie was meer dan fantastisch. het was een gigantische draakachtige, gevreesd door alles en iedereen... En hij, Jayden, wilde die macht in zijn handen hebben. Een grijns gleed op zijn lippen waarna hij even zijn hand opstak naar zijn broer als teken dat hij heir wilde vissen. Hij rommelde in zijn zakken en haalde de common lure boven. Hij drukte op het knopje en bevestigde het apparaat aan het lijntje van de fishing rod. Hij knipperde even en stapte vervolgens dichter naar het water toe. Met een grote beweging vloog het ding door de lucht waarna het enkele meters verderop in het water plonste. Geduldig wachtte hij af. Dit was niet zon zijn ding, maar het was iets... Dus ja. Hij moest immers iets van werk doen. Nu was het maar wachten tot er een Magikarp de lure had geroken en zich zou vastklemmen aan zijn rod.

Het was al snel beet en met een grote beweging vistte hij het ding op. Zijn gezicht vertrok echter toen een floppende, doodnormale Magikarp op land terrecht kwam. Hij had gehoopt dat hij op zijn minst iets speciaals zou krijgen. Hij pakte dan ook al snel de ball van Spook erbij. De Gastly werd uit zijn ball gelaten, een brede grijns op zijn gelaat. "Slacht hem af," bromde hij naar zijn ghost type. De paarse Pokémon begon breeder te grijnzen en vloog op de water type af. Hij begon zijn lick aanval uit te voeren, steeds opnieuw en opnieus en Jayden keek afwachtend naar zijn Pokémon. Na enkele keren de aanval uitgevoerd te hebben, knikte hij naar Spook. De Gastly grinnikte even en kwam braaf naast zijn trainer zweven. De vis lag immers knock out op het land. Het was tijd om een tweede lure te gebruiken. Jayden zuchtte en pakte zijn andere lure erbij waarna hij ook deze open klikte en bevestigde aan de vislijn. Met een grote beweging gooide hij de lijn weer uit, waarna het met een plonsje in het water terrecht kwam. Afwachtend staarde hij naar het water. Kom op...

Het leek erop dat hij geen derde lure moest maken want hij vistte zo een speciale Magikarp op. Een gevlekte vis. Hij kwam met een smak op de grond terrecht en even fronste Jayden. Hij had wel eens van traits gehoord maar had zich er nooit in verdiept. Kort haalde hij dan ook zijn schouders op waarna hij omkeek naar zijn Gastly. "Lick," Commandeerde hij de ghost type. Deze schoot naar voren en begon meteen de aanval uit te voeren. Een eerste lick was raak en gooide vis naar achter. ?Kort vernauwde de man zijn ogen. Hij wilde niet dat het ontsnapte. "Mean look," sprak hij kalm waarna de ogen van de paarse Pokémon oplichtte, strak gericht op de tegenstander. Nu kon deze niet langer ontsnappen van dit gevecht. Dus nu was het gewoon even doodlikken of niet? Hij grijnsde dan ook even en knikte naar zijn partner. Deze begon van plezier te giechelen en schoot naar de water type toe. Een tweede lick landde waarna hij zich meteen omdraaide en nog een lick deed. De Magikarp kon niks doen en lag daar maar, af en toe eens Splash gebruikende. De man grinnikte even, ergens wel plezier hebbende in hoe hopeloos deze Pokémon wel niet was. Maar jayden wist beter dan anderen. DEze Pokémon was helemaal niet nutteloos. Het was een van de sterkste mega Pokémon. Als je langs zijn eerste stage kon kijken dan was je safe.
Spook's grijns werd breder waarna hij nogmaals de Pokémon likte, deze keer zorgde het ervoor dat de vis paralyzed werd. Trillend lag hij er dan, maar Jayden was nog lang niet klaar met de traited Pokémon. En Spook natuurlijk ook niet. DEze likte de wilde Pokémon nogmaals en begon luidkeels te lachen, draaiende om zijn as terwijl een luidkeels gelach van hem kwam. Het wolkje van giftige gassen dat rond hem dwarrelde volgde hem als een cape en even volgde hij deze met zijn ogen... Maar de Gastly liet er geen gras over groeien en draaide zich meteen weer naar de gevlekte vis. Hij likte deze nogmaals en nogmaals... En nogmaals. De man fronste even. Man, het was wel lastig dat de ander geen aanvallende moves had. Hij kon immers altijd Draak gebruiken, maar die had nu eenmaal geen stab moves die genoeg damage zouden kunnen doen. Ghost deed tenminste normale damage tegenover water en was stab opdat zijn eigen Pokémon ghost was. Spook grinnikte even en likte de Pokémon nogmaals. Man, de adem van de ander moest nu wel naar vis beginnen rieken want Arceus, dit was niet meer normaal. Hij rechte zijn rug dan ook en gebaarde naar de paarse ghost type waarna deze wat hoogte nam en plaats maakte voor diens trainer. De blauwharige man gooide de Pokéball, waar de vis al snel in verdween. Het object kwam in het gras terrecht waarna het zacht wiegend bleef liggen.

1x Mean look (can't escape), 8x Lick, Paralyzed

Hij was rustig op een steen gaan zitten, terwijl zijn broer was gaan vissen. Hij had de pokemon die hij in plaats van de sneasel had gekregen uit zijn pokeball gelaten en hij keek toe hoe de Yamper rond zat te rennen en af en toe schokjes losliet. Hij wilde zo snel mogelijk van de pokemon af, maar hij was achter iets gekomen wat wel interessant was. De pokemon kon niet tegen een mannenstem. Hij kroop dan ook weg elke keer dat Jayden wat zei en Hayden kon het niet helpen om met een grote grijns naar de pokemon te kijken. Dit kon nog wel eens leuk worden. Zijn aandacht werd echter van de Yamper afgehaald toen zijn broer een wel heel aparte Magikarp binnen haalde en deze ook nog eens ving. De grijns van hem was iets verdwenen en hij liep naar zijn broer toe. "Dat was een aparte Magikarp," Maar hij was stiekem perfect. Niet zoals anderen en het kon een Mega worden. Beter kon eigenlijk niet. De yamper durfde ondertussen weer wat dichterbij te komen, maar snel genoeg zou hij vast wel weer wegrennen.

Het gevlekte beest was gevangen en grijnzend wandelde hij naar de bal toe, die hij rustig van de grond nam. Hij bekeek de bal even goed waarna hij deze weg stak. Spook kwam al snel naast hem zweven, grijnzend om alles dat er zich hier ana het afspelen was. Jayden kon het niet laten terug te grijnzen naar zijn Pokémon. Hij vond Spook best een fijne Pokémon. Hij was een beetje zoals hem, had hij gemerkt... En dat was zeker een pluspunt. Toen Jayden echter plots een piep hoorde gevolgd door een mannenstem, keek hij op. Hayden merkte op dat het geen gewone Magikarp was en hij knikte dan ook even naar hem. "Vrij zeker dat dat een traited vis was mijn lieve broer," Hij grijnsde even, triomfantelijk zijn kin wat de lucht in stekende. jaja Hayden, hij had iets speciaals en jij niet. Hihi. Nou ja, het was nog eens extra erg want tja, de vis kon later mega evolven. Dus het was gewoon double the fun.

Natuurlijk had hij ook wel opgemerkt dat het geen gewone Magikarp was geweest en dat het waarschijnlijk een traited was, maar hij kon het ergens niet hebben dat Jayden degene was die er eerst een vond. "Ik zou ook wel een traited pokemon willen," Sprak hij, terwijl hij zijn blik kort naar de Yamper liet gaan, welke naar hun twee aan het kijken was vanachter een steen. Wat moest hij toch met het ding? "Volgende keer ga ik ook door tot ik een speciale pokemon gevonden heb." Moest het natuurlijk wel een zijn die hij leuk vond. Want als het geen mega was, dan was het niet belangrijk. Hij zag dat de Yamper weer wat dichterbij probeerde te komen, maar het zou niet lang duren voor de pokemon er weer vandoor zou gaan waarschijnlijk.

De man grijnsde even op de woorden van zijn broer. Ja hij had een fantastische vis weten te bemachtigen. De dag dat ze naar een breeder zouden gaan zou ook een goeie worden als hij de traited vis zou tonen aan hun. Hij keek even schuin op toen de ander echter verder sprak. Jayden haalde zijn schouders even kort op. "Je geeft soms zo snel op," zei hij even met een licht lachje. Toen hij opmerkte dat de Yamper wat meer op z'n gemak was, staarde hij intens naar het beestje voordat hij naar voren sprong en begon te schreeuwen naar de hond om het weg te jagen. Hij grinnikte dan ook even en keek op naar zijn eigen Pokémon die ook achter de electric type ging om hem te laten schrikken door luid te schreeuwen.

Het was waar, hij was snel tevreden als hij eenmaal een pokemon zag die kon mega evolven. Maar nu hij had gezien wat mogelijk was, zou hij het de volgende keer niet zo makkelijk laten gaan. Hij wierp kort zijn blik weer op de Yamper, die nog een poging deed om achter een steen weg te kruipen en hij zuchtte. Het was best grappig om te zien hoe de pokemon reageerde, maar op deze manier was het nog minder nuttig dan het was als het op zijn minst niet zou wegduiken bij hun stemmen. "Het is dat we dit moeten oplossen, anders had ik hem allang weggedaan." Het was de waarheid en hij stapte dan ook dichter naar de Yamper toe. "Zijn we echt zo eng?" Een grijns verscheen langzaam op zijn gezicht toen de Yamper bij die woorden weer een stukje verder achteruit ging. Nee, dit ging hem echt niet worden voor hem.

Spook keek grijnzend naar de hond die achter een steen was gekropen. De Gastly had een gelijkende grijns als zijn baasje, die ook zo scheef glimlachte. Toen Hayden begon te spreken, keek Jayden even op van de hond. Hm? Hij stapte ook wat dichter naar de Yamper en vernauwde zijn ogen wat. Zijn broer stelde een erg simpele vraag, waarop hij even zijn schouders ophaalde. "Het is gewoon een misbaksel van een beest," hij leunde naar voren zodat de hond hem extra goed kon horen en de poison type die naast hem aan het zweven was kwam ook dichter naar de electric Pokémon. Zowal Pokémon als trainer zaten nu breed grijnzend neer te kijken op de puppy. Suffer child.

Als hij ieder ander persoon geweest was had hij nu waarschijnlijk medelijden met de Yamper, maar zo was hij niet. Was het nu een pokemon geweest die kon mega evolven, dan was het anders geweest. "Daarom ook dat ik het zo snel mogelijk probeer te fixen, zodat het weg kan." Want nuttig was het zeker niet. "Dan kan ik hopelijk wat beters ervoor in de plaats krijgen." Ook al, met zijn geluk betwijfelde hij het wel eerlijk. Hij grijnsde breed toen de Yamper weer een stukje naar achteren kroop toen hij al die aandacht op hem zag en de stemmen hoorde en leek elk moment weer te willen gaan vluchten. "Ooit zul je hier aan gewend moeten raken." Sprak hij, want anders zou hij hier nog lang blijven.

Aw was de arme Puppy bang? Goed, stom ding. Hij likte even zijn lippen af toen hij een voldaan gevoel krijg bij het aanzicht van de bange pupper. Hij was vertwist en was dan ook iemand die hier zeker genot uithaalde. Hij liet zijn blik even naar Spook gaan, die begon te grijnzen bij de blik van zijn trainer. Draak keek ook even op, nieuwsgierig naar wat er aan de hand was. "Oh Hayden mag ik hem alsjeblieft een avondje voor mezelf hebben als je klaar met hem bent?" zei hij even poeslief terwijl hij naar zijn broer keek met een ijzige blik in zijn ogen. Hij wilde die hond kapot maken. De Gastly naast hem begon zachtjes te lachen bij de woorden van zijn trainer, duidelijk genietende van wat er misschien op de planning kon staan.