Tales of

Sinnoh

Ze had haar Froakie omgedoopt tot Mòr en de kikker sprong nu rustig naast haar, terwijl ze het pad richting Rout 204 op begon te lopen. Ze had 's morgens haar spullen gepakt en tegen Ezra gezegd waar ze naar toe zou gaan, ook dat ze een paar dagen weg zou zijn. Immers had ze geen idee hoe lang dit zou gaan duren. Ze wilde gaan zoeken naar wat leuke pokémons en vond dit een goede plek om ermee te gaan beginnen. Toch haalde ze een kleine map uit haar tas om te kijken of ze de hoede kant op ging. "Wat denk je, Mòr? Welke kant zullen we op gaan?" vroeg ze aan de Froakie, terwijl ze wees op de kaart naar waar ze nu waren en waar ze heen konden gaan. De kikker keek van haar naar het papier en wees daarna randomly ergens op de kaart. "Ja, natuurlijk!" zei Shifa vrolijk, terwijl ze de kaart weer in elkaar vouwde en verder liep. Klopte 't wat de pokémon had aangegeven? Natuurlijk niet. Maakte 't haar uit? Absoluut niet.

Terwijl ze de kaart in haar tas wilde stoppen, schoot er opeens een schaduw langs haar heen. Shifa schrok en tuimelde achteruit, waardoor ze de kaart los liet. Snel ving ze een glimps op van de pokémon die de kaart van de grond af plukte en er mee vandoor ging. Snel krabbelde ze weer overeind en schreeuwde achter de pokémon aan: "Mòr, Quick Attack! Grijp die kaart." De Froakie, die eerst was gaan kijken of zijn trainer oké was, kwam nu direct overeind en schoot achter de vos (wasbeer?) pokémon aan. Hij schoot van boom naar boom, terwijl het meisje erachteraan rende. Lang niet zo snel als haar pokémon, maar snel genoeg om hem te volgen. "Als je in de buurt bent," begon Shifa, tussen ademtochten door. "Gebruik Bubble." De Froakie zetten zich af van een van de bomen en schoot bubbels in de richting van de pokémon. De Nickit schoot onder een bosje door, om de aanval te ontwijken en bleef doorrennen. De Froakie landen op een tak om verder te sprinten achter de pokémon aan. "Gebruik Lick!" zei Shifa daarna snel. Een lange tong verscheen bij de kikker pokémon, die over de rug van de Nickit gleed. Deze huiverde en verstijfde, waarna die over de grond heen rolde. Shifa kwam tot stilstand naast de pokémon en pakte de kaart op. Daarna gaf ze de Nickit een aai over diens vacht heen. "Niet stelen, dat is gemeen," zei ze tegen 'm, waarna ze de pokémon een besje gaf en verder wandelde. "Goed gedaan, Mòr," zei ze daarna tegen de Froakie. Hij had 't verdiend.

Na haar kaart terug te hebben, loopt Shifa door.

Ze zocht eventjes in haar tas en haalde ene snoepje eruit, die ze aan Mòr gaf. De Froakie had goed z'n best gedaan om de kaart terug te krijgen en ze vond dat ze haar pokémon best mocht verwennen voor dat. Natuurlijk wist ze ook dat ze niet overboord moest gaan hiermee, maar ze had er genoeg over gelezen om daar rekening mee te houden. Terwijl ze haar rug rechte, keek ze eventjes om zich heen. "Waar zijn we eigenlijk?" vroeg ze daarna aan haar pokémon. Ze was blindelings achter de dief aangerend en had nu dus echt geen idee meer waar ze terecht was gekomen. Misschien moest ze de kaart erbij pakken, maar dan was er de kans dat nog een van die pokémon kwam en nog een keer de kaart zou stelen. Ze zuchtte en keek om zich heen, waarna haar oog viel op iets dat op de grond lag. Ze ging op haar hurken zitten en haalde het gras een stukje weg. "Denk je dat we dit nodig hebben?" vroeg ze aan Mòr, die naast haar was komen zitten. De Froakie haalde zijn schouders op en Shifa was er ook niet helemaal zeker van. "Zullen we dan verder gaan?" De kikker knikte en Shifa kwam weer overeind, waarna ze de TM achter zich lieten en verder wandelde.

Het bleef opvallend stil, misschien was dit niet de dag dat ze de pokémon zou vinden die ze nodig had. Shifa zuchtte zachtjes en stak haar handen in dr zakken. Iets wat geïrriteerd schopte ze een steentje verder en keek naar de Froakie die naast haar hopte. "Wat denk je, Mòr?" vroeg ze, terwijl ze zijwaards keek. "Denk je dat we nog iets leuks tegen gaan komen?" De kikker keek omhoog, haar blik zoekend en hielt z'n kopje schuin. Daarna hopte hij verder, Shifa huppelend volgend. Ze keek op toen er iemand naar haar riep en een potje ophielt. "Honing?" vroeg ze verbaast aan de man, terwijl ze het potje van hem aannam. Ze had erover gelezen, dat het pokémon aantrok als 't op bomen werd gesmeerd. Misschien zou dat haar kunnen helpen om de pokémon te vinden waar ze naar opzoek was. Shifa keek omhoog naar de man. "Mag ik 't hebben?" vroeg ze, iets wat onzeker. De man knikt een legde uit dat ze free-samples aan het weggeven waren. Ze glimlachte breed en knikte. "Dank u wel!" zei ze vrolijk, voordat ze langs de man huppelde en besloot terug naar huis te gaan. Binnenkort zou ze eens gaan kijken of ze de pokémon kon vinden die ze nodig had, met behulp van deze honing.