Karakterkaart Gender: Female Age: 24 years old Rank: 1
Freedje
Hier een quote
175
308
CHARACTER INFO
OOC INFO
Voordat Aurora naar het westen zou trekken en ze daar waarschijnlijk een hele tijd zou verblijven, had ze nog een laatste ontmoeting met haar ouders willen hebben. Ze had Shadow aan hun laten zien, ze een dikke knuffel gegeven en was vervolgens weer op haar weg gegaan. Vanaf Hearthome City wilde ze de taxi nemen naar Jubilife City zodat ze niet te veel tijd zou verspillen aan het heen en weer reizen, zoals ze al een paar dagen gedaan had. Nee, het werd tijd dat ze nu serieus met haar doel om Champion te worden bezig zou zijn. Ze had zowat heel het oosten al gezien van Sinnoh en nu was het westen aan de beurt, waar ze hopelijk zo snel mogelijk de eerste gym tegen zou komen zodat ze die zou kunnen uitdagen. Ze had al op de map gezien dat die zich in Eterna City en in Celestial Town bevond, afhankelijk van welk type ze prefereerde om uit te dagen. Aurora’s aandacht werd afgeleid door een gele taxi die voorbij kwam rijden en ze wilde er al achterna rennen, maar was daardoor totaal niet bezig met waar ze liep en knalde dus ook niet al te zacht tegen een vreemde op. ”Sorry!” bracht ze geschrokken uit, haar handen voor haar mond vouwend in shock. Hopelijk zou diegene tegen wie ze gebotst was niet te boos worden!
Vermoeid van haar reis zat Jennifer in een taxi op weg naar Hearthome city. Ze was met de boot van Alola naar Pastoria city gereisd en had uiteindelijk besloten om daar niet te overnachten en direct naar haar geboortestad te gaan. Ze vroeg zich af of alles nog zou zijn zoals ze het zich herinnerde, maar door de strenge regels omtrent pokémon die zo lang hadden geduurd betwijfelde ze dat. Net zoals die van haar ouders zouden andere fokkerijen verdwenen zijn, mogelijks met hun eigenaars, en er zouden vast veel minder pokémon in de stad zijn dan ze gewend was. Zou iedereen die ze kende van vroeger nog in Hearthome wonen? Ze wist alleszins van een aantal mensen met wie ze contact had gehouden dat ze zich nog steeds in de stad bevonden en ze keek er heel erg naar uit om hen weer te zien.
De huizen van Hearthome city kwamen in beeld en het duurde niet lang tot de taxi stilstond en Jennifer uitstapte. Met een glimlach betaalde ze de bestuurder waarna ze om zich heen keek terwijl de auto wegreed. De bekende stijl van de bouwwerken warmde haar hart. Ze voelde zich nu al weer thuis. Vooraleer ze verder ging, liet ze eerst Emily en Lark uit hun pokébal. De eevee keek met opgeheven oren om zich heen zodra ze de haar bekende straten herkende. Nu moesten ze enkel nog op zoek gaan naar hun nieuwe woning. Jennifer haalde het papier met het adres en een wegbeschrijving boven en bekeek hoe ze er het beste kon geraken.
En dat is het moment dat ze even niet op haar omgeving lette en iemand tegen haar opbotste. Geschrokken zette Jennifer een paar stappen naar achteren om haar evenwicht te kunnen bewaren. Ze voelde hoe Lark tegen haar been kwam duwen om te zien of ze ok was. Een bekende stem bood haar excuses aan en deed Jennifer opkijken. "Aurora?" bracht ze verbaasd uit. Emily had het meisje al eerder herkend en was enthousiast naar Aurora toegegaan om haar hallo te zeggen. "Zo goed om jou weer te zien," sprak Jennifer met een brede lach waarna ze haar armen in een knuffel om het meisje heensloeg.
Karakterkaart Gender: Female Age: 24 years old Rank: 1
Freedje
Hier een quote
175
308
CHARACTER INFO
OOC INFO
Aurora was zodanig bezig geweest met andere dingen dat ze diegene tegen wie ze was op gebotst niet eens herkend had. Toen ze de bekende stem van Jennifer hoorde, haar jeugdvriendin en iemand die haar nauw aan het hart lag, sprongen de tranen dan ook in haar ogen. Jennifer had haar in alles bijgestaan: van het moment dat haar alcoholische vader problemen begon te vertonen totdat hij overleed en Aurora haar therapiesessies had moeten doen. In het echt, maar ook via de Holo Caster. Het was dan ook niet zo vreemd dat Aurora half begon te huilen toen ze haar armen terug om de vrouw sloeg en haar knuffelde. ”Wat ben ik blij om jou te zien,” zei ze, zacht snikkend. ”Ik heb je echt zo veel te vertellen van de dingen die ik al beleefd heb op mijn reis.” Ze liet de vrouw los en stapte naar achteren, maar pakte de onderarmen beet van de vrouw voor haar en glimlachte warm. ”Maar niet voordat jij me eerst verteld hoe het met jou en je Pokémon gaat.” Ze richtte haar blik naar beneden en glimlachte warm naar de Eevee en de Alolan Vulpix. Ze pakte de Poké Ball’s van Thunder en Blizzard tevoorschijn en liet hun uit hun bal zodat ze Jennifer ook weer eens zouden zien. Beiden reageerden extatisch en Blizzard rolde naar Jennifer toe en klapte vrolijk in haar pootjes terwijl ze naar boven keek.
Twee armen werden om Jennifers nek geslagen. De lach op haar gezicht verminderde enkel toen ze een snik hoorde waarop ze gerustellend over de rug van het meisje wreef. Het was zo lang geleden dat ze elkaar nog in het echt hadden gezien. Natuurlijk spraken ze elkaar wel over de holo-caster, maar dat was helemaal niet hetzelfde en Jennifer kon zelf een paar tranen niet tegenhouden bij het weerzien. Toen ze weer los kwamen van elkaar werd de afstand dan ook niet al te groot en hield het meisje vast aan haar onderarmen. “Ik wil heel graag horen over jouw reis,” sprak ze oprecht. Het meisje onderbrak haar echter en gaf aan eerst over Jennifer en haar pokémon te willen horen. “Natuurlijk.” Een glimlach stond op haar gezicht. Aurora had ondertussen haar pokémon uit hun pokébal gelaten en de pikachu en de spheal kwamen vrolijk hallo zeggen. Jennifer bukte zich en gaf de pokémon de aandacht die ze vroegen waarna ze zich ondertussen ook weer op Aurora richtte om verder te kunnen praten. “Met ons is alles goed,” begon Jennifer te vertellen. “De reis naar hier was vermoeiend, maar ik ben zo blij om eindelijk terug te zijn. En zo is Emily,” vervolgde ze met een lach terwijl ze keek hoe de eevee bij Aurora kwam knuffelen. De pokémon was al zo lang bij Jennifer dat ze het meisje ook al lang kende. Lark hield echter wat afstand. Ze had de pokémon pas sinds ze naar Alola was verhuisd en, al had ze Aurora foto’s van hem doorgestuurd, de pokémon had het meisje nog nooit gezien. “Lark, zeg jij ook hallo.” Met de affirmatie van zijn trainer kwam de pokémon langzaam dichter naar Aurora toe. Eventjes snuffelde hij aan haar, maar de goedkeuring van Jennifer zorgde ervoor dat hij al snel even enthousiast was als Emily.
Karakterkaart Gender: Female Age: 24 years old Rank: 1
Freedje
Hier een quote
175
308
CHARACTER INFO
OOC INFO
Hoewel Jennifer zei dat ze graag over Aurora’s reis wilde horen, gaf Aurora eerst aan dat ze over Jennifer’s verhaal wilde horen. Haar blik gleed naar Thunder en Blizzard, welke beiden zichtbaar genoten van de aandacht die ze gekregen van Jennifer. Haar blik ging echter weer terug naar Jennifer toen ze begon te vertellen over haar reis. ”Geloof me, je weet niet hoe blij ik ben om jullie weer terug te zien,” lachte ze. ”Ik heb hier natuurlijk wel andere mensen die dat ik ontmoet, maar dat is heel anders dan onze band.” Ze ging immers niet zomaar aan de mensen die ze juist had ontmoet alles over haar verleden vertellen en dan was het fijn als ze iemand in haar buurt had die het wel wist en die haar wel kon helpen met de moeilijke momenten. Al zag ze Jennifer zeker niet alleen als mentale steun. Ze vond het ook gewoon fijn om weer een goede vriendin in de buurt te hebben waar ze gezellige dingen mee kon doen. Aurora zakte naar haar hurken en begon de Eevee zachtjes te aaien. Ze liet haar blik naar de Alolan Vulpix glijden en toen deze toestemming kreeg van zijn trainer kwam hij ook dichterbij. Aurora begroette de Alolan Vulpix al even liefdevol en richtte haar blik omhoog naar Jennifer. ”Zijn dit de twee Pokémon waar je mee wilt breeden?” vroeg Aurora met een glimlach. Ze wist dat Jennifer al lang een breeder wilde worden en ze wist ook dat Jennifer naar Sinnoh was gekomen om aan die droom te werken. ”Je hebt al een interessante combinatie gevonden. Ik weet zeker dat je de beste breeder van heel Sinnoh zult worden.” Ze glimlachte warm naar haar vriendin en gaf de twee Pokémon snel nog een aai over hun bol voordat ze weer overeind kwam. ”Waarom zoeken we ons geen terrasje uit zodat we kunnen bij kletsen?” vroeg ze op een vrolijke toon. Ze kon wel wat ontspanning gebruiken na al dat trainen.
Eerst was Lark wat behoedzaam naar Aurora toe, maar zodra Jennifer hem zei dat hij naar het meisje toe mocht, liet hij zijn voorzichtigheid achterwege en liet de pokémon zich zonder enige problemen aaien. Jennifer knikte op de vraag of dit de twee pokémon waren waarmee ze wou breeden. “Ja, met hen zou ik graag beginnen,” antwoordde ze. “Maar natuurlijk wil ik uiteindelijk nog veel meer pokémon hebben.” Als alles goed ging zou ze ooit de fokkerij van haar ouders terug kunnen kopen en daar zou meer dan genoeg ruimte zijn voor al de pokémon die ze wou. “Dankjewel! Het betekent heel veel dat jij dat zegt.” Of ze echt ooit de beste breeder van Sinnoh zou worden was een vraag voor later. Voor nu wou ze als eerste stap alles voorbereiden zodat ze haar eerste breed kon doen. Als dat gelukt was, kon ze verder plannen. “Oh ja, lijkt me leuk.” Dat zou net zoals vroeger zijn. Toen ze elkaar bijna elke dag zagen en wel regelmatig een terrasje deden. “Bestaat het cafeetje waar we vroeger vaak naartoe gingen nog?” Ze was lang weggeweest uit Hearthome city en dus was er ook veel veranderd. Mogelijk bestond de plaats niet meer.
