Hij had een TM gekocht voor Shabao. Een fighting type move genaamd Brick Break. Hij had opgemerkt dat de ground type best bang was van ice types... En aangezien deze soort Pokémon ook een weakness was van haar type had hij besloten deze aankoop te doen. Hij boog zich dan ook neer bij zijn kleine Sandshrew, die hem even nieuwsgierig aankeek. "Hier, ik denk dat je je wat beter zal voelen als je dit kan," Hij bracht de disk tegen haar aan, waardoor het oplichtte en al snel versnipperde en verging tot er niks meer was. Kort had de ground type haar oogjes gesloten, alsof ze de move in haar aan het opnemen was. Afwachtend keek de trainer naar zijn starter, waarna hij even knikte naar der toen hij haar inktzwarte oogjes weer zag. "Straks zullen we ermee oefenen," sprak hij even. "Maar deze move is super effective tegen ice types. Dus nu moet je niet meer bang voor ze zijn, ok?" Ze knikte meteen opgetogen naar haar trainer en sprong naar voren om zijn been een knuffel te geven. Morgan zuchtte even en aaide de bruine Pokémon even over haar kop. Heiying, die met grote fascinatie had staan toekijken, leek het allemaal niet zo te snappen... Dus hij zweefde naar voren... En begon zijn trainer ook te knuffelen. Ok... uh... Please nee stop.
Hani, noemde ze hem. De kleine, aparte Chingling die om haar heen zweefde, samen met Kaili. Het zilver in combinatie met het blauw maakte hem zo’n prachtige, aparte verschijning dat Kiana’s breeder hart er sneller van ging kloppen. Ze had gedacht een heel ander pad in te slaan dan de richting die ze nu op ging, maar hier was ze dan - en ze zou er niet over klagen. Soms had Arceus immers een pad voor jou gepland en die kon je beter volgen.
Haar ogen leken op te lichten toen ze Morgan zag en een brede grijns trok over haar gezicht. “Morgan!” riep ze uit, voor ze op hem af stormde en hem besprong, haar armen om zijn hals slaand. “Ik heb een Pokémon! Jij hebt ook Pokémon zie ik!” riep ze enthousiast uit, voor ze weer los liet en een stap naar achteren zette. “Hi guys! Dit zijn Kaili en Hani!” ratelde ze door, wijzend naar haar Misdreavus en Chingling.
Zijn Pokémon hielden hem in een soort van wurg knuffel... Voor enkele seconden... Voordat hij luidkeels snoof. Heiying schoot meteen naar achteren toe, een lichte angst en spanning in zijn houding. HIj wist niet goed of de Pokémon respect of angst voor hem had. Hij gokte op het eerste, opdat hij nooit echt aggresief had gehandelt naar de ghost type. Shabao bleef de man echter knuffelen en nog voor hij iets kon doen, hoorde hij zijn naam. Hij keek op, nog steeds zat hij geknield bij zijn Sandshrew. Zijn ogen werden even een tikkeltje groter toen Kiana zo tegen hem ramde en hij met een klap op de grond terrecht kwam. Oof. Ze sloeg haar armen om zijn hals heen en even slikte de man, eerst niet goed wetende wat hij moest doen. Shabao was intussen even bezorgd aan het rondspringen, een beetje bang met wat er zojuist was gebeurd met haar trainer. Morgan keek haar even aan, hopende dat zijn blik voldoende was om haar kalm te houden. De dame begon verder te ratelen voordat ze van hem af kwam. Hij keek even op en zag nu pas dat ze ook Pokémon bij haar had. Hij fronste even toen hij de vreemd gekleurde Chingling zag. Kiana stelde haar partners voor als Kaili en Hani. Hij knikte even naar beide Pokémon en kwam vervolgens overeind. Hij veegde even zijn broek af om deze vrij te maken van de stof en aarde. Hmpf... HIj haatte het als hij vuil werd. Hij zou straks wel even zien of hij iets anders kon kopen. "Het is fijn je te zien Kiana," sprak hij rustig, hij kon het niet laten een flauw klein glimlachje op zijn neutrale gezicht te toveren. Het was amper te zien, maar het was iets. "Dit is Shabao, ze is mijn starter," hij gebaarde even naar de Sandshrew. "En dat is Heiying," hij knikte even naar de Duskull, die meteen even enthousiast zijn armpjes in de lucht stak. Morgan's expressie veranderde echter al snel, zijn ogen gefixeerd op de Chingling. "Hoe ben je daar aan gekomen?" vroeg hij op een neutrale toon, zijn hand rijzende naar zijn kin. Het was een trekje van hem, als hij in zijn gedachten begon te zakken, wreefde hij automatisch wat over zijn kin... Ah tja.
Shabao was zijn starter en hij had zelfs al een tweede Pokémon! Kiana zwaaide vrolijk naar de Duskull, voor ze neer knielde voor de Sandshrew en deze een snoepje voorhield. “Hey!” sprak ze enthousiast, hopende dat de Pokémon enthousiaster was dan de trainer. Immers zou het fijn zijn als ze het ook goed kon vinden met Morgan’s Pokémon, toch? Ze zouden elkaar nog veel vaker te zien krijgen!
Haar blik ging naar de Chingling toen hij vroeg hoe ze eraan was gekomen. “Ik kwam hem onderweg tegen,” grijnsde ze. Ze had graag gewild dat het een interessanter verhaal was, maar… dat was het. “Is hij niet knap? Ik had besloten dat ik me wil focussen op Pokémon en de speciale Traits in de Sinnoh regio - en daar was hij! Alsof hij wist dat ik het nodig had om mijn reis te starten!” ratelde ze door. Ze was er in elk geval erg blij mee.
De twee waren als yin en yang, de zon en de maan. Hoe de twee het zo goed met elkaar hadden kunnen vinden was een raadsel, maar niet iets waar hij zich zorgen over maakte. Hij keek dan ook kalm naar de meid, een klein glimlachje op zijn lippen brengende. Het was altijd fijn de dame zo opgewonden te zien, aangezien de energie bijna aanstekkelijk werkte. Kiana leek zich meteen te focussen op Shabao, die geschrokken achter de been van haar trainer dook. Toen ze echter zag wat de dame in haar handen had, kwam ze voorzichtig van achter het been van Morgan vandaan... Snel pakte ze het snoepje waarna ze vluchtig weer achter de lange stelten van Morgan vluchtte om de lekkernij op te peuzelen. Hij zou later wel toelichten aan de Sandshrew dat ze niet bang hoefde te zijn van Kiana, die zou immers nooit iets van kwaad in de zin hebben voor zijn Pokémon. Toen hij vroeg naar haar speciale Pokémon, begon ze aan een stuk door te kakkelen. Hij glimlachte even zachtjes en legde zijn hand tegen zijn mond aan. Het was fijn te zien hoe gelukkig ze was met het pad dat ze had gekozen. "Hij is prachtig, een goede eerste stap voor je, lijkt me," zei hij even met een knikje naar haar. "Dat zal ik onthouden. Als ik een traited Pokémon vind weet ik meteen iemand die hem een goede thuis kan geven," Ja, hij had immers niet veel aan traits. Het gaf hem geen extra kick, geen extra geluk, maar zo te zien bracht het Kiana wel wat extras. Het was het minste wat hij kon doen. Heiying zweefde meteen wat dichter naar de traited Chingling en begon opgetogen geluidjes te maken. De Duskull was immers een erg sociaal wezen. "Ik ben van plan nog één Pokémon te vangen en dan mijn eerste gym uit te dagen," sprak hij kalm tegen haar, zijn ogen gleden van zijn Pokémon terug naar de dame.
Een goede eerste stap, noemde Morgan het. Kiana keek hem met een grijns van oor tot oor aan, blij met wat ze had gevonden. Hoe kon ze dat ook niet zijn? Hani was perfect! Toen hij begon over een Traited Pokémon, klapte ze enthousiast in haar handen. “Je bent een held!” bracht ze vol enthousiasme uit. Traits, traits, traits! Hoe kon ze er niet van houden? Door ermee te fokken, hoopte ze er meer te vinden. Wie weet wat haar te wachten stond?
“Heb je al een idee wat voor Pokémon het wordt?” vroeg Kiana nieuwsgierig, toen Morgan opmerkte dat hij nog één Pokémon zou vangen voor zijn Gym. “Wat voor type? Och. Weet je al hoe je het gevecht gaat aanpakken? En welke Gym je uitkiest?” ratelde ze door, honderd vragen voor de prijs van één. Fijn. Maar, Kiana was als altijd enthousiast, met honderd prikkels die haar van het ene onderwerp op het andere over lieten slaan. Daarom gaf ze hem, onopzettelijk, niet eens de kans te reageren voor ze zich iets realiseerde.
“Ik moest tegen Hani vechten en het enige wat die twee konden was Astonish. Het was vreselijk. Als ik eenmaal wat sterkere Pokémon heb, moet jij me maar leren vechten!” concludeerde ze, voor ze even nadacht en grijnsde. “Of je helpt me met vangen als ik iets groots en sterks nodig heb,” ging ze door, haar armen spreidend om even te laten zien hoe groot ze bedoelde.
