Tales of

Sinnoh

ALRIGHT EVERYONE. FIRST, WE MUST WIN!

Ze was druk bezig geweest met alle inkopen voor de kleding die ze nodig had gehad voor de eventuele contest. Niet dat ze wist wanneer die überhaupt zou komen, ze had er alleen hoop op dát er een zou komen. Dus ze was al druk bezig met de voorbereidingen. Helaas zorgde dat er ook voor dat haar pokémon onrustig begonnen te worden. Dus had ze besloten om eventjes een ommetje te maken. Met Prince en Knight, de Gligar en Honedge, boven haar vliegend en Scarlet de Scyther die als een soort van bodyguard achter haar aan kwam. Ze vroeg zich af wat andere er van zouden denken, maar toen bedacht ze zich dat het haar niet boeide. Zij deed lekker waar ze zelf zin in had en de rest moest niet zeiken. Ze was koffie gaan halen en werd spontaan omver gelopen door een jongen, die ze met een beldigde blik nakeek, maar hij leek het niet eens dor te hebben. Wel moest ze Scarlet tegenhouden, die klaar stond de jongen in twee te snijden met haar messen. Ze ging er verder niet op in, bestelde haar eigen kopje koffie en ging verder met d'r wandelen, alleen om dezelfde jongen tegen te komen zitten op een veldje. Hij was aan het kijken naar een gevecht en er zat een pokémon in zijn nek. Of tenminste, ze hoopte dat 't een pokémon was en niet eens of ander afschuwelijk mode ding, want dan moest ze hem echt een handje helpen. Ze liep erop af, dit maal niet huppelend want dat ging niet echt met koffie en plofte spontaan naast hem neer. "Een sorry zou lief geweest zijn, weet je," zei ze op een rustige toon, terwijl ze een slokje van haar koffie nam.

ALRIGHT EVERYONE. FIRST, WE MUST WIN!

Ze grinnikte, wat lief, hij schoot direct in de verdediging. Dat was nou ook weer niet noodzakelijk geweest. Ze was überhaupt niet zo serieus geweest over dit hele gebeuren, maar het gaf haar een leuke opening om een gesprek aan te gaan. Rustig dronk Gwen haar koffie op en glimlachte lief tegen 'm toen hij vroeg of ze helemaal achter hem aan was gekomen om dat tegen hem te zeggen. Ze haalde haar schouders op en grinnikte. "Dat, en omdat je er schattig uit ziet." Zei ze vrolijk, haar gezicht verbergend in het kopje koffie terwijl ze weer een slok nam. Ze hoorde achter zich Scarlet haar scharen slijpen en ze wierp een strenge blik achteruit. Knight en Prince zaten achter elkaar aan en waren zo te zien verstoppertje aan het spelen. "Dus, wie ben jij? En waarom gebruik je je pokémon als een mode accessories?" vroeg ze daarna, nieuwsgierig kijkend naar de Dratini die zich rond zijn nek gewikkeld had. "Tenzij je natuurlijk moe genoeg bent van 't leven, maar zeg 't dan, dan laat ik je alleen."