Het was een mooie dag. De zon scheen, maar het was niet té warm; er stond enkel een zacht briesje. Marian zat rustig op een bankje bij de fonteinen, terwijl Idanwen en Polly de bloembakken aan het inspecteren waren. Ze waren geboeid door de bloemen, maar het leek niet eens in de Ponyta op te komen om er ook maar een hap van te nemen. Gerustgesteld bekeek Marian de plaatselijke krant weer die ze in haar handen had. Ze woonde hier nu een paar weekjes, en ze was begonnen aan haar zoektocht naar een baantje - ze kon niet voor altijd van uitkeringen leven. Tot zover stond er helaas niets in de advertenties wat haar aansprak. Ergens werd een poetsvrouw gezocht, ergens anders weer een secretaresse… Marian wilde net de bladzijde omslaan om te zien of er nog meer vacatures stonden, maar op dat moment zwol de wind aan en rukte de krant uit haar handen. Met een verschrikte “Oh!” stond Marian op om de krant nog te willen pakken, maar de wind had die al een aantal meter meegenomen.
