Tales of

Sinnoh

De eerste gym. De eerste horde om te overkomen. Alicea had ingecheckt in een naburig hotel en was van plan om nog een paar dagen flink te trainen voordat ze de gym zou uitdagen. Ze voelde haarzelf er klaar voor en wist dat Azulon er ook zo over dacht. Striga was moeilijker te peilen, haar gezichtje altijd een strak masker. Maar ja, daarvoor kende ze de pokémon ook nog niet zo goed als haar charmander.

Onder de rode zon van de zonsondergang begon Alicea aan haar training. Ze ging ze voor in haar schema. Push-ups, shadowboxing, planking, hardlopen. Overdag werkte ze aan hun technieken en ‘s avonds aan hun fysieke conditie. Voor Alicea ging het nog te langzaam. Haar pokémon waren nog te klein, te zwak. Iedere gek met slechte intenties kon ze zo meenemen. Nee, dat moest ze voorkomen. Zij trainde zelf ook extra hard alsof zíj diegene zou zijn die het tegen de gympokémon zou gaan moeten opnemen. Alles maar om te beschermen wat van haar was. Wat niemand ooit van haar af kon pakken. Zweet druppelde langs haar voorhoofd toen Alicea na een laatste push-up haarzelf in het koele gras liet vallen van de heuvel die uitzicht bood op Eterna City. Mt. Coronet lag achter haar, Eterna City voor haar en ze kon zelfs vanaf hier Eterna Forest zien. Striga en Azulon stopte ook en plofte neer in het gras. Beiden hadden ze nog vuur in hun ogen. Ze wilde meer. Alicea nam een slok van haar dopper en reikte die toen aan haar pokémon aan. Haar rode haren werden door de wind bespeeld en hingen als een waterval langs haar bleke gezicht. Ze keek verstoord op en voelde hoe haar gezicht vertrok toen ze iemand de heuvel op zag komen. Haar naam stond nou niet bepaald in het gras geschreven maar ze had op dit moment geen zin in gezelschap.

Eerste post voor Morgan, dan open!