Tales of

Sinnoh

Het festival was vrij druk. Flora was bij het aanzicht van al die mensen al bang naar hem toe gerend en Chase had zijn armen automatisch uitgestoken om haar op te vangen. Hydro en Zuko waren er, net zoals hijzelf, niet erg van onder de indruk en momenteel liep hij langs de kraampjes af terwijl hij Flora met kleine klopjes op haar rug wat gerust probeerde te stellen. Hij had een heel andere kant van haar gezien in Eterna Forest, maar misschien had haar encounter met Zuko toch een bepaalde indruk achter gelaten. Of misschien hield Flora echt wel niet van mensen. In elk geval was er een wafelkraampje verderop en Chase haalde wat geld uit zijn zakken tevoorschijn zodat hij er eentje kon kopen. De wafel was groot genoeg voor zijn Pokémon om er ook van te eten en hij gaf ze dan ook allemaal een stukje terwijl hij al etend – en Flora nog steeds ondersteunend met één arm – langs de andere kraampjes liep. Zijn blik gleed kort naar voren, waar hij een meisje achter een rolstoel zag zitten op een bankje. Flora zag het ook en Chase liet haar verbaasd naar de grond zakken toen de Budew begon te friemelen. Zodra ze op de grond stond, rende ze naar het meisje toe en begroette ze deze op een vrolijke toon. Huh? Chase wisselde een blik met zijn Pokémon uit en haalde zijn schouders op, waarna hij zijn Pokémon begon te volgen en een knikje gaf aan het meisje, niet goed wetend hoe hij het gesprek moest beginnen. Hopelijk deed zij dat dan maar.

Het leek erop dat het meisje voor hem een spraakzaam type was, wat hem nu wel goed uitkwam. Chase liet zijn blik naar haar glijden toen ze zei dat ze een stukje van haar wafel had aangeboden als ze die zelf niet op had gegeten. ”Mijn Pokémon hebben net allemaal een stukje gehad,” zei hij koeltjes tegen haar. De dame stelde zichzelf voor als Chloe en haar Ponyta als Kian. Haar Deerling noemde blijkbaar Ceylin en er werd ook nog gevragen wat de naam van zijn Budew was. ”Haar naam is Flora. Ik ben Chase en dat daar zijn Hydro en Zuko,” zei hij en hij knikte om de beurt naar zijn Poliwag en daarna naar zijn Growlithe. Flora draaide zich naar de Deerling toe en sprong vrolijk naar haar toe. Chase nam aan dat het wel even zou duren tot de Pokémon uitgepraat zouden zijn en zag dat als een teken om naast het meisje plaats te nemen op de bank. ”Ben je voor een speciale reden naar het festival gekomen?” vroeg hij koeltjes aan de dame naast zich. ”Wilde je iets specifieks zien?” Sommigen waren hier om mee te doen aan een toernooi en anderen weer om zich te vermaken met de talloze activiteiten dat het festival te bieden had. Chase was gewoon iemand die een kijkje nam en niet specifiek iets ging doen. Misschien was dat voor haar wel anders.

De Ponyta leek het er niet echt mee eens te zijn dat hij naast haar trainer kwam zitten, maar zo lang de trainer er zelf geen probleem mee had, trok hij zich daar niet veel van aan. En dat leek dus niet het geval te zijn, dus het was prima. Zijn blik gleed naar Flora, welke wel plezier leek te hebben met de Deerling. Hydro hield zich wat afzijdig en Zuko was de Ponyta scherp in de gaten aan het houden. Zijn blik gleed weer naar Chloe toen ze zichzelf in haar rolstoel hees, even naar de prullenbak reed en weer terugkwam. Hij had er wel bewondering voor hoe dat ze zichzelf zo soepel op het bankje wist te hijsen en in haar rolstoel. Hij had sowieso veel bewondering voor mensen die leerden te leven met hun beperking. Ze had ook gewoon aan hem kunnen vragen of hij het weg wilde gooien, maar ze leek het zelfstandig te willen doen en daar kon hij wel veel respect voor opbrengen. Hij wist echter beter dan er een opmerking over te maken en liet haar in plaats daarvan zijn vragen beantwoorden. Hij knikte naar haar. Ze was dus een breeder. ”Ik ben afkomstig van Kanto en ben na de lockdown naar Sinnoh verhuisd om mijn vader te helpen in de mijnen van Oreburgh City. Vlak daarna ben ik op reis gegaan om Champion te worden,” legde hij kalmpjes uit. ”Ik ben sowieso van plan om hier te blijven tot ik alle badges heb behaald en dan zie ik wel of het nog een uitdaging is om hier te blijven. Anders was ik van plan om de league in Kanto uit te dagen.” Hij knikte naar haar. ”Dus je wilde oorspronkelijk breeder worden in Unova, maar bent misschien van plan om hier een fokkerij te beginnen?” verlegde hij het onderwerp weer naar haar.

Chase wilde net aan haar vragen waar ze ergens was geboren in Kanto toen dat hij de verdrietige sfeer om haar heen opmerkte. Een lichte bezorgde frons verscheen op zijn voorhoofd, maar hij besloot om er niet over door te gaan toen ze het onderwerp – waarschijnlijk opzettelijk – weer naar hem verlegde. Hij zou haar er later dan wel naar vragen, als het gesprek iets meer op gang was gekomen, besloot hij. ”Ze proberen vooral de grot bewoonbaar te houden voor de Pokémon die er leven door gevaarlijke groeven en stenen weg te werken, maar ze zijn ook vaak op zoek naar verborgen schatten waar ze eventueel geld mee kunnen verdienen op de markt,” legde hij uit. ”Of ze geven het aan Pokémon Marts of groothandels weg zodat zij daar in ruil weer iets voor krijgen. En dan natuurlijk hetgeen wat een gebruikelijke mijnwerker ook doet: steenkool inzamelen voor doorverkoop voor de economie te bevorderen.” Het was zwaar werk en ongetwijfeld waren er ook een paar die illegaal bezig waren, maar zo was zijn vader niet. Chase had ook nog een tijdje mee in de mijnen gewerkt en dat was dan ook waar zijn spieren vandaan kwamen. Hij schudde zijn hoofd op haar volgende vraag. ”Ik ben aan het trainen voor mijn eerste. Vooral Flora moet nog veel training krijgen omdat ze zo jong is, maar we geraken er wel.” Er was een vastberaden blik in zijn ogen te zien terwijl hij van Flora naar Zuko en Hydro keek. Ja, ze gingen het wel redden met hun drietjes. Daar was hij zeker van. Zijn blik gleed weer terug naar Chloe toen ze uitlegde wat haar doel was. ”Zoals een Zebstrika?” vroeg hij met een frons. Of een Mudsdale. Hij dacht dat er niet zo heel veel opties waren, maar blijkbaar viel dat wel mee. ”Dat klinkt interessant,” zei hij kalmpjes, maar wel met een goedkeurende blik en een knikje naar haar. Het was niet zijn vak, maar dat wilde nog niet zeggen dat het niet interessant kon zijn. In tegendeel zelfs.

”Dat is het ook,” zei Chase en je kon in de toon van zijn stem horen dat hij het fijn vond dat ze het opmerkte. In de mijnen werken werd nu niet bepaald als een beroep aanschouwd dat velen wilden doen en Chase had het idee dat er soms ook een beetje lacherig over werd gedaan, dus het was fijn om te horen dat het ook anders kon. Zijn blik gleed naar haar toen ze er vertrouwen in leek te hebben dat het hem wel zou gaan lukken en ook daar gaf hij een glimlachje op. Het was niet direct iets wat hij zocht, maar het was toch wel fijn om te weten dat er mensen om hem heen waren die in zijn doelen geloofden. Dat motiveerde hem ook wel om er volledig voor te gaan. Ze noemde vervolgens een paar voorbeelden op van het soort Pokémon dat ze wilde breeden en hij knikte, duidelijk onder de indruk zijnde. ”Dat is anders ook vrij nobel wat je daar wilt doen,” merkte hij goedkeurend op. ”Het zijn zeker niet de gemakkelijkste Pokémon om op te voeden, al denk ik wel dat het scheelt als je ze al van baby af aan bij je hebt.” Zijn blik gleed kort naar Flora toen deze op het bankje probeerde te springen, wat haar met hulp van Zuko wel lukte. Ze sprong vrolijk naar de breeder toe en sprong abrupt in haar schoot. ”Is het oké dat ze dat doet?” vroeg hij met een frons. ”Anders haal ik haar weer weg.” Ze was immers nog maar een baby en wist niet goed wat wel en wat niet kon. Hydro sloeg het allemaal maar rustig gade, maar wendde zijn blik weer af, duidelijk niet geïnteresseerd zijnde.

Chase grinnikte toen ze aangaf dat ze wel van een uitdaging hield. ”In dat geval zou ik zeker wel eens willen komen kijken als het eenmaal zo ver is en je hebt al een mooie verzameling aan tuig-Pokémon,” zei hij tegen haar. Misschien zouden ze elkaar wel tegenkomen, wie weet. ”Hopelijk kan ik je tegen dan ook al minstens één badge laten zien.” Hij wilde sowieso eerst de drie Pokémon die hij nu had trainen en zijn eerste badge halen. Misschien zou hij dan wel voor teamuitbreiding zorgen en kon hij voor een tweede badge gaan. Hij had wel een vaag idee wat hij als vierde teamgenoot zou willen hebben, maar zeker weten deed hij dat nog niet. Zijn blik gleed naar de Ponyta toen deze boos begon te briesen, maar Chloe zelf leek het prima te vinden en de blik in zijn ogen werd wat zachter toen hij gadesloeg hoe zijn Budew aandacht kreeg van haar. ”Ik denk dat het wel goed gaat komen het idee dat je hebt,” sprak hij koeltjes met een glimlach om zijn lippen. ”Je ziet me er als iemand uit die goed met Pokémon om kan gaan. Flora lijkt zich in elk geval al helemaal op haar gemak te voelen bij je.” Zuko en Hydro zouden daar wel wat meer tijd voor nodig hebben, maar dat was ook vrij logisch. Zij waren lang niet zo jong als Flora.

Chase gaf een knikje toen ze een soort van weggaf wat haar uiteindelijke doel was. Een boerderijtje klonk vrij duur en ook als veel onderhoudswerk, maar ze leek vastberaden te zijn en Chase wist als geen ander waar vastberadenheid voor kon zorgen. ”Doe je momenteel iets van werk om te sparen of ben je dat nog van plan?” vroeg hij geïnteresseerd aan haar. Hij hoopte dat als het het tweede geval was, dat mensen niet al te kortzichtig zouden zijn en haar gewoon een kans zouden geven, ondanks het feit dat ze in een rolstoel zat. Hij haalde zijn Holo Caster tevoorschijn en stak deze vervolgens naar haar uit. ”Misschien is het een goed idee als je hier je nummer in zet?” vroeg hij op een rustige toon met een kleine glimlach om zijn lippen. ”Dat maakt het in elk geval al een stuk makkelijker om contact met elkaar te houden.” En hij was al vrij snel van plan om iets te laten horen van zichzelf als het om zijn gymbadge halen ging, want dat moment zou ook niet meer lang duren. Hij was ambitieus genoeg om erin te geloven dat het hem vanaf de eerste keer zou lukken; dat vertrouwen had hij wel in zijn Pokémon.

Chase luisterde aandachtig naar wat ze zei en gaf een knikje toen ze aangaf dat ze van plan was om te gaan sparen door te breeden. Ze zou haar Pokémon die ze niet zelf zou houden verkopen en zo zou ze het geld verdienen, wat eigenlijk wel een slim idee was. Het lag in haar vakgebied en ze deed iets wat ze graag wilde doen, dus dat was des te meer reden dat het een goed idee was om het plan door te zetten. ”Dat klinkt alsof je er al goed over nagedacht hebt,” sprak hij op een goedkeurende toon tegen haar. Hij had wel flink wat bewondering voor haar, hoe ze in haar situatie iets had gevonden waar ze gelukkig van kon worden en zichzelf staande kon houden in een wereld met harde vooroordelen. Dat kon ook niet iedereen. Haar nummer werd in zijn Holo Caster gezet en Chase knikte, waarna hij haar een berichtje stuurde zodat zij zijn nummer ook in haar Holo Caster op kon slaan. Hij stak het apparaatje weer weg en ”Ik ben van plan om binnen dit en een paar dagen de eerste gym uit te dagen, dus je zal snel weer van me horen,” sprak hij op een vrij ambitieuze manier, zijn kin lichtjes opgeheven. Hij liet zichzelf normaal gezien niet snel meeslepen door zijn gevoelens, maar op dit vlak was hij nu eenmaal ambitieus aangelegd. ”Wie weet heb ik tegen dan zelfs al een vierde teamgenoot.” Hij keek bedenkelijk naar het drietal dat momenteel deel uitmaakte van zijn team. ”Ik zou alleen nog niet weten wat,” mompelde hij onder zijn adem door, zijn goudkleurige blik op de Pokémon voor hem richtend en even verzeild rakend in zijn gedachten.

”Misschien, al denk ik dat het meer aan de persoon zelf kan liggen dan aan eventuele beperkingen die opgelegd zijn, al denk ik dat jij daar vrij weinig last van hebt,” sprak hij op een koele, complimenterende toon uit. Het leek niet alsof ze echt belemmerd leek te worden of wílde worden door haar handicap en daar kon hij alleen maar respect voor hebben, zeker als hij zag voor welk vakgebied ze had gekozen en met welke Pokémon ze dat wilde doen. Waarschijnlijk waren meerdere soorten Pokémon wel moeilijk om te breeden, maar hij kon zich voorstellen dat Bug types breeden bijvoorbeeld iets minder belastend zou zijn dan het type waar zij voor wilde gaan. Hij liet zijn blik naar haar glijden toen ze haar opmerking maakte en gaf haar een knikje. ”Als alles vlot verloopt tijdens mijn eerste gymgevecht, dan wil ik je wel uitnodigen om de tweede te komen zien,” zei hij koeltjes tegen haar. ”Het is niet dat ik je voor de eerste er niet bij wil hebben, maar een Pokémon zoals Flora gaat bijvoorbeeld al haar aandacht nodig hebben voor het gevecht en ik vrees dat ze te veel afleiding heeft als ze supporters heeft.” Zijn mondhoeken krulden kort omhoog terwijl hij even een blik wierp op Flora, welke nog altijd aan het rusten was in de schoot van de breeder. Zuko en Hydro zagen er licht slaperig uit en Chase maakte een mental note dat hij maar niet te lang moest blijven hangen als hij niet wilde dat hij ze straks terug moest keren naar hun bal. Hij keek haar met een bedenkelijke blik aan nadat ze haar vraag had gesteld. ”Ik wil sowieso een gevarieerd team te hebben en zat te denken aan een Electric type,” zei hij tegen haar. ”Ik wil een zodanig gevarieerd team opstellen dat ik me kan verweren tegen meerdere types tegelijkertijd. Zuko is bijvoorbeeld goed tegen Steel, Grass en Bug types en Hydro dan weer tegen Ground, Rock en Fire types. Flora kan ik goed gebruiken tegen een Water type, maar tegen Flying heb ik dan weer niks en daar zou een Electric type handig voor zijn.” Hij grinnikte wat onbeholpen toen hij opmerkte hoe nerdy hij wel niet over moest komen. ”Sorry, zoals je ziet denk ik er vrij veel over na. Ik ben heel strategisch met dat soort dingen, dus het spijt me als ik je verveel met heel mijn uitleg.” Ze had er zelf om gevraagd, maar dan nog. Misschien moest hij ietsje minderen.

Chase fronste kort terwijl hij luisterde naar haar uitleg. Hij snapte dat ze door sommige opmerkingen van mensen zichzelf niet wilde kwetsen en het daarom maar zelf wilde zeggen, maar Chase snapte niet wat het nut ervan was om zichzelf naar beneden te halen. ”Ik denk dat het vrij weinig nut heeft om jezelf naar beneden te halen, puur om te voorkomen dat andere mensen dat misschien zullen doen en om ze dan voor te zijn. Zoals je al zegt, is dat bij mij totaal niet nodig en ik durf te wedden dat er veel anderen zijn bij wie het ook niet nodig is om dat te doen, dus het lijkt me een goed advies om op te volgen dat je ermee moet stoppen.” Hij fronste kort. ”Zulk soort mensen zijn je aandacht eigenlijk ook niet waard en als ze zoiets zeggen, dan zegt dat meer over de persoon zelf dan over jou. Ik zou het achter je proberen te laten, al is dat natuurlijk gemakkelijker gezegd dan gedaan.” Het was een feit dat hij geen idee had hoe het moest zijn om in een rolstoel te zitten en hij was dan ook wel iemand die zich weinig aantrok van meningen van anderen en zich niet door negatieve emoties mee liet slepen, maar hij snapte ook wel dat er mensen zoals zij waren die dat minder goed konden. Toch zou ze dat wel moeten leren als ze zichzelf op dat vlak niet steeds naar beneden wilde halen. Het was ergens wel een opluchting voor hem dat ze zowel begreep dat hij haar niet bij het eerste gevecht wilde hebben als dat hij een nerdy kantje had als het aankwam op strategieën uitleggen en een kleine glimlach gleed om zijn lippen. Hij gaf een knikje toen ze haar opmerking over Flora maakte en hij boog zich voorover om Flora van haar schoot af te halen. ”We moesten ook maar weer eens gaan,” sprak hij luid genoeg zodat Hydro en Zuko uit hun slaapmomentje opgewerkt werden en Flora zou weten wat haar te doen stond. De Grass type stribbelde lichtelijk tegen, maar één strenge blik van Chase wist haar te ontspannen en Chase wist haar succesvol uit Chloe’s schoot te halen, waarbij het hem voor een paar seconden niet ontging hoe dicht ze bij elkaar waren. Hij deed snel een paar stappen naar achteren en schikte Flora goed in zijn armen, waarna hij haar een knikje gaf. ”Dan ga ik maar eens,” kondigde hij koeltjes aan. ”Denk aan wat ik je gezegd heb en hopelijk zien we elkaar snel weer.” Hij groette haar door op een vrij droge manier zijn hand over zijn schouder naar haar op te steken, waarna hij knikte naar Hydro en Zuko ten teken dat ze hem moesten volgen. Een kleine glimlach gleed om zijn lippen en hij dacht wel dat hij er vandaag een potentiële vriend bij had gekregen.