Tales of

Sinnoh

Zo, een festival. Zeker niet de eerste plek waar hij zou komen opdagen maar ook zeker niet de laatste. Aangezien de omstandigheden was het daarbij nog zo slecht nog niet om meer mensen te leren kennen dankzij dit evenement. Samen met Salandiye aan zijn zij liep hij hier wat rond te kijken – maar hij moest wel blijven uitkijken waar hij liep. Het was er dan ook nog zo druk, wat niet in zijn definitie van ‘normaal’ paste. Ach ja, het was niet leuk als alles altijd hetzelfde was, ofwel? Anders zou het leven snel behoorlijk saai worden.

Na wat rondlopen hadden de jongeman en zijn salandit zich op een bankje gezet na hij een suikerappel had gekocht van een snoepkraan. Hij was snel erg hongerig, en hij had best veel moeite gehad met te kiezen wat hij nou precies wou als een soort van kleine snack. Het was dus een suikerappel op een stokje geworden, wat hij wel een goede keuze vond; want het smaakte heel erg lekker. En terwijl hij het aan het eten was, bemerkte hij hoe de salandit haar paarse blik naar overal deed glijden. Er waren nu eenmaal zoveel dingen te zien en er waren zelfs rumoeren dat er een kraan was waarbij je evolutie items naar boven kon trekken. Dat was wat deze plek nu eenmaal zo interessant maakte naast al die drukte en snoep.

+Mace