Tales of

Sinnoh

Chase knikte goedkeurend toen ze vol goede moed tegen haar sprak. Zo zag hij het graag. Niet dat hij iemand niet kon opbeuren als ze zich wat down voelde, maar aan het einde van de rit was het natuurlijk belangrijk als je jezelf op wist te beuren en weer terug overeind kwam, waarna je weer vol voor je doelen zou gaan. Dat was tenminste toch zijn instelling. Hij liet zijn blik naar haar glijden toen ze haar opmerking maakte en gaf een knikje. ”Ik denk dat dat juist één van de belangrijkste dingen is,” verzekerde hij haar kalmpjes. ”Dat je op die momenten dat het even niet vanzelf gaat op elkaar kunt rekenen en je aan elkaar optrekt.” Een geamuseerde glimlach gleed om zijn lippen toen ze vervolgens een licht onschuldige opmerking maakte. ”Ook dat reken ik tot de belangrijke dingen in het leven,” grinnikte hij naar haar. ”Ben je trouwens van Sinnoh afkomstig?” vroeg hij aan haar. Ze was een coördinator, ze was soms onzeker en werd vrij snel weer terug optimistisch, maar buiten dat wist hij eigenlijk nog niet veel over haar, besefte hij zich.

Licht geamuseerd ging zijn mondhoek omhoog toen het meisje enthousiast zijn woorden beaamde. Nog zo jong en vol met leven. Niet dat hij een oude rimpelfossiel begon te worden nu dat hij halverwege de twintig was, maar hij was toch wel iets… Hmm. Nah, eigenlijk was hij altijd al heel rustig en niet erg enthousiast geweest in zijn leven, dus liet dat commentaar maar zitten. In elk geval kwam ze uit Sinnoh en woonden haar ouders in Twinleaf Town. ”Mijn ouders wonen momenteel in Oreburgh City waar mijn vader in de Oreburgh Mine gaat werken, maar voorheen woonden we in Kanto. In Pewter City, ook vlakbij een grot.” Hij glimlachte toen hij het over zijn ouders had. ”Ik ging eerst ook met mijn vader in de mijnen werken, maar zodra de lockdown volledig voorbij was in Sinnoh besloot ik om mijn droom als trainer waar te maken.”

Chase dacht kort na toen Yasmin haar vraag aan hem stelde. Hij vond ze beiden tot nu toe wel hun charme hebben, maar in Sinnoh begon hij langzaamaan herinneringen te maken die hij in Kanto nooit gehad zou hebben. ”Ik denk dat ik Sinnoh dan prefereer,” zei hij met een lichte glimlach om zijn lippen. ”Sowieso voor de mensen al die ik hier heb ontmoet. Het is niet zo dat ik in Kanto geen vrienden had, maar het is interessanter om mensen te ontmoeten met uiteenlopende doelen en om ze na een tijdje weer terug te zien en dan ook te zien dat ze al hard aan hun doel gewerkt hebben.” Zeker na het incident met zijn beste vriend had hij het geen onaangename switch gevonden van Kanto naar Sinnoh. Het was niet dat hij alleen maar nare herinneringen had aan Kanto, maar dat incident was toch wel de grootste drijfveer geweest om te verhuizen, wat zijn ouders ook wisten en waar ze ook achter hadden gestaan. ”En als jij naar een andere regio kon gaan, welke zou je dan kiezen?” vroeg hij aan haar, benieuwd zijnde of ze überhaupt iets wist over de vorm, de Pokémon of de inwoners van andere regio’s.

Chase dacht kort na toen ze haar vraag aan hem stelde. Hij had wel wat kennis over andere regio’s, voornamelijk geleerd uit boeken die hij interessant had gevonden om te lezen, maar het was nu ook weer niet dat hij echt een expert was op dat vlak. ”Ik geloof dat het eerst werd geïntroduceerd in Hoenn, als ik het me goed herinner,” zei hij met een lichte frons. ”Volgens mij zijn contests daar ook echt een dingetje, dat ze net zo belangrijk zijn als gym battles en dat het vanaf daar naar andere regio’s verder is uitgebreid. Al weet ik niet of ze in Kalos en Alola ook zo bekend zijn. Volgens mij is Alola bijvoorbeeld meer bekend om zijn island challenge. Daar hebben ze geen gyms, maar challenges waarbij je verschillende opdrachten uit moet voeren om een soort van badge te behalen.” Hij haalde zijn schouders op en grinnikte wat onbeholpen. ”Maar dat is ook maar wat ik uit boeken gehaald heb en niet heb meegekregen uit eigen ervaring.”

Chase gaf een knikje aan haar. Hij stak zijn handen in zijn zakken toen ze aangaf dat ze maar weer eens verder moest gaan en gaf weer een knikje, zich beseffend dat hij ook maar weer eens verder moest gaan met zijn training. Hij had gehoord dat de tweede gym een stuk moeilijker was dan de eerste en dus zou hij al zijn Pokémon en met name Flora goed moeten trainen zodat ze goed voorbereid waren. ”Tot later,” zei hij tegen haar en stak zijn hand in een droge groet op, waarna hij zijn handen weer in zijn zakken stak en zich omdraaide, in de andere richting dan haar lopende.