Tales of

Sinnoh

Het was voor Ace niet bepaald een verrassing dat Jaws wit begon te gloeien nadat hij een Tentacool dat hem lastig bleef vallen in het water nog net niet aan de andere kant van de zee had geholpen door hem hard weg te zwieren met zijn krachtige kaken. De Totodile was al op een hoog level geweest toen Ace hem aan zijn team had toegevoegd en met de zware training waar Ace zijn team momenteel doorheen hielp, was het slechts een mum van tijd eer dat de Totodile zou evolueren. De kleine Shiny was binnen een mum van tijd dan ook veranderd naar een iets groter exemplaar. Ace kon aan de houding van de Croconaw zien dat het erg voldaan was over zijn evolutie en dat hij zich er volledig bewust van was dat hij verschilde van de rest van de Totodile die opgevist konden worden; met de nodige arrogantie paradeerde hij dan ook uit het water en liep terug naar Ace, waar het Ace uitdagend aan bleef kijken. ”Je hebt nog een lange weg te gaan, maar dit is zeker niet slecht,” sprak Ace kil tegen de Pokémon, maar een goedkeurende blik werd uitgewisseld en een gehandschoende hand werd kort op de kop van de Croconaw gelegd. De Croconaw nam er genoegen mee en dook weer terug het water in, waar hij het zijn levensdoel van maakte om anderen die aan het zwemmen waren zo veel mogelijk dwars te zitten. Ace klemde daarop zijn kaken op elkaar en keek kil in de richting van zijn Pokémon, maar deze sloeg er geen acht op en ging gewoon door waar hij mee bezig was.

Ace trok een gezicht toen Jaws het niet kon laten om een paar zwemmers lastig te vallen en hij zette zijn handen kort in zijn zij, maar besloot om er niks van te zeggen en het gewoon te laten. Zijn blik gleed naar opzij en viel kort op een meisje dat hij herkende. Chloe. De breeder. Hij zag Pokémon die hij bij hun eerdere ontmoeting nog niet gezien had en twijfelde even kort, maar liep uiteindelijk toch op haar af. Hoewel de opmerking over Inpulsa hem destijds tegen de borst had gestoten, was hij ergens wel blij dat ze zo’n eerlijk persoon was en kon hij dat wel waarderen. ”Ik zie hier veel bekenden de laatste tijd,” sprak hij op een kille toon, waarna hij haar een begroetend knikje gaf. ”Blijkbaar trekt dit strandfeest veel aandacht.” Hij liet zichzelf in het zand ploffen en richtte zijn blik kort naar de Houndour. ”Nieuwe aanwinst?” vroeg hij en hij knikte naar de Houndour. Jaws had inmiddels in de gaten dat zijn trainer niet op hem lette en kwam uit het water, waarna hij met redelijk veel arrogantie naar hun toe kwam wandelen. Zijn blik gleed naar de Water type en een licht hooghartige blik verscheen in zijn ogen. Hij was de Fire type duidelijk in zich op aan het nemen en aan het uitrekenen hoe veel kans hij had om te winnen in een gevecht. ”Jaws, raak die Houndour één keer aan en je kunt oprotten uit mijn team,” sprak Ace op een dreigende toon, zijn rode blik strak naar de Croconaw gericht. Nee, dit gedrag tolereerde hij niet.

”Fantastisch,” sprak Ace op een vrij droge toon tegen Chloe. Dat hij haar wel mocht, wilde nog niet zeggen dat hij zijn sarcastisch commentaar voor zich ging houden. Daar moest ze maar tegen kunnen. ”Als de mensen zich nu ook nog eens gedragen zodat ik niet in mijn beroep op hoef te treden, is het al helemaal mooi.” Al vermoedde hij dat er wel een paar Crescent Moon-leden aan de slag waren die de boel wel in de gaten hielden, zoals ze wel vaker deden bij een evenement zoals deze. Het was niet zo groot als toen met het festival, maar het trok toch zeker genoeg mensen aan. ”Je hoeft je Pokémon niet te corrigeren,” sprak hij op een kille toon tegen Chloe toen hij opmerkte dat ze een strenge blik naar de Houndour wierp. ”Het is normaal dat ze in de verdediging gaat. Het is juist Jaws hier die even moet dimmen.” Zijn shiny Croconaw zou daar een reactie op hebben gegeven ware het niet dat de blije Buizel zijn aandacht trok. Heel even leek hij verbijsterd te zijn, maar daarna keek hij haar wat arrogant aan, al lag er ook wel een nieuwsgierige blik in zijn ogen. Daarna gromde hij en gaf hij de Buizel een plagerig zetje. ”Ik heb hem opgevist bij zo’n kraampje waar je drie keer kon proberen om iets te vangen,” zei hij tegen Chloe, zijn rode blik weer richtend van zijn Croconaw naar haar. ”Hij was niet mijn originele keus, maar het feit dat hij shiny was, was voor mij wel de uitzondering op de regel en nu zit hij dus in het team.” Hij haalde zijn schouders naar haar op. Meer kon hij daar ook niet van maken.

Ace vernauwde zijn ogen kort naar haar en een klein grijnsje speelde om zijn lippen toen hij haar twinkelende ogen zag. ”Je zit me hier gewoon uit te dagen, of niet soms?” probeerde hij op een kille manier aan haar te vragen, maar het klonk geamuseerder dan had hij verwacht en hij rolde voor het effect nog eens nadrukkelijk met zijn ogen, waarna hij zijn blik naar Jaws wendde. ”Ik denk dat het een beetje gezond verstand van beide personen vereist. Jaws in mijn geval was duidelijk aan het uitdagen, dus ik vind niet dat je je Houndour iets kwalijk moet nemen als ze daar op in gaat.” Dat was toch hoe hij erover dacht. Jaws gaf de Buizel van Chloe een harde kopstoot toen haar staart niet al te zacht tegen zijn rug terechtkwam, wat ongeveer hetzelfde effect had als een opgerolde handdoek dat hard in een zweepbeweging tegen je huid aan kwam. Een lage grom ontsnapte zijn bek en hij keek uitdagend naar de Buizel. Ace, die de hele tijd naar Jaws had gekeken, had gezien wat de Buizel had gedaan en zijn mondhoek kroop kort omhoog. En dit was nu precies waar hij het over had. Gezond verstand gebruiken. Hij ging hier natuurlijk niks van zeggen omdat het de Buizel was die deze keer hard had uitgehaald en dus richtte hij zijn blik weer naar Chloe, het tweetal negerend. Dat ze het toch lekker uitzochten met hun tweeën. ”Het was echt een levensverrijkende ervaring,” kon Ace niet laten om op een sarcastische toon te zeggen. ”Vooral toen ik mijn hengel in het water gooide en al na tien seconden beet had. Zo spannend heb ik het nog niet eerder meegemaakt in mijn leven.” Hij rolde met zijn ogen en wendde zijn blik af. Wat een grap.

Ace kneep zijn ogen kort naar haar samen, maar rolde uiteindelijk met zijn ogen en liet het maar gaan. Hij kon wederom weer niet voorkomen dat zijn mondhoeken zich kort optrokken. Ze had wel vrij amusante reacties en hij kon het ook wel waarderen dat ze pit leek te hebben. Ze was niet als andere meisjes en dat was iets wat hij wel aan haar kon appreciëren. Hij luisterde aandachtig naar haar woorden over de Houndour en hij knikte. ”Ik heb zelf een Houndoom, dus ik weet hoe het is om ze op te moeten voeden. Het is niet slecht dat je haar kort houdt, maar ze is aan het einde van de rit wel nog altijd een waakhond, dus ik denk dat het zeker geen kwaad kan dat ze zich beschermend naar je opstelt.” Zo was Igneel ook immers, al had Ace dat niet vaak nodig omdat hij zichzelf prima kon verdedigen als dat zou moeten. Bij Chloe was dat natuurlijk een ander verhaal en het stelde hem ergens ook wel gerust dat ze een Pokémon bij zich had lopen die anderen venijnig kon bijten als ze iets van kwaad in de zin hadden. Je wist immers maar nooit wat voor zieke geesten er rondliepen op de wereld. Jaws spoot inmiddels speels water vanuit zijn bek naar de Buizel, proberend om haar te raken. ”Het kon inderdaad slechter, alleen die arrogantie van hem is zo verschrikkelijk irritant. Hij denkt dat hij beter is dan elke andere Pokémon in mijn team puur omdat hij een shiny is,” sprak Ace op een kille toon. ”Hij moet nog veel leren voordat ik hem vertrouw om hem eruit te laten op quests en patrouilles.” Hij haalde zijn schouders op. ”Dit is niet de eerste probleem Pokémon die ik heb gehad. Razor, mijn Shelgon, werd voordat hij in de Wonder Trade werd gedumpt door zijn waardeloze trainer mishandeld en daar heb ik ook flink wat problemen mee gehad eer dat ik hem gerust kon stellen en zijn gedrag volledig gecorrigeerd kon krijgen. Het duurt even, maar als je energie in je Pokémon steekt, dan lukt het meestal wel.” Hij trok een gezicht toen Jaws hun met een arrogant opgeheven kop en hem met een uitdagende blik aankeek. ”Of dat zou toch zo moeten zijn.”

Ace gaf een knikje toen Chloe vroeg of ze zijn Houndoom mocht zien. Hij klikte de Poké Ball van Igneel los, waarna hij deze met een simpele beweging de lucht in gooide. Zijn Houndoom kwam tevoorschijn en knipperde kort even met zijn ogen, waarna hij verward om zich heen keek. Meestal als Ace hem uit zijn bal liet, kwam dat omdat hij er gevaar dreigde. Hij zag niks van gevaar, enkel Ace en een meisje die hij niet herkende en een Houndour dat hem nieuwsgierig aan zat te kijken. Hij zag meteen dat het zijn dochter niet was en gaf haar dus enkel een begroetend knikje, waarna hij zijn blik naar Ace richtte. Deze haalde zijn schouders op. ”Wat kan ik zeggen? Je hebt bewonderaars,” sprak hij op een kille en licht pesterige toon, waarop zijn Houndoom geïrriteerd naar hem gromde. Ja, je kon wel zien dat hij zijn attitude van geen vreemde had. Jaws keek inmiddels beledigd naar Chloe toen zij haar woorden over hem sprak, waarna hij zijn armen over elkaar heen sloeg en zijn kin nog wat hoger tilde. Alsof hij daarmee haar ongelijk wilde bewijzen. ”In Jaws’ geval kan dat nog wel enkele maanden duren, maar ik vermoed dat je gelijk hebt,” sprak Ace op een vrij nonchalante toon, wat hem ook een geïrriteerde blik van het adres van Jaws opleverde. Hij kon echt zo goed overweg met zijn Pokémon, hè. Niet normaal. Jaws besloot dat zowel Ace als Chloe zijn tijd niet meer waard waren en spoot onverwachts weer een hevige straal water naar de Buizel toe. Kijk hem dan eens sterk zijn! Kijk dan, kijk dan!

Igneel richtte zijn blik strak naar opzij toen de Houndour dichterbij kwam en hem verwonderd aankeek. De blik in zijn ogen werd iets milder en hij draaide zich wat meer naar haar toe, waarna hij zijn poten wat spreidde zodat hij een iets meer open houding had naar de jonge Houndour toe. Jaws gromde onder zijn adem door toen de Buizel zich op hem gooide en hij opende zijn bek om zijn tanden in haar schouder te zetten. ”Jaws!” waarschuwde Ace echter scherp voordat dat kon gebeuren en zijn rode ogen richtten zich strak naar de Croconaw, welke zich met een geïrriteerde grom wat naar achteren bewoog, maar zijn blik strak op de Buizel liet hangen. Met een snelle beuk van zijn schouder probeerde hij haar van zich af te krijgen, waarna hij opnieuw water naar haar spoot.

Igneel trok wat met zijn oren toen de Houndour aan zijn poot begon te snuffelen, waarna hij zich vooroverboog en haar een zacht zetje met zijn neus gaf. Niet om haar te vertellen dat ze weg moest gaan, maar eerder een soort van… kleine plagerij? Ace kon het zelf niet goed plaatsen, maar hij was dan ook te gefocust op Jaws om zich er vragen bij te stellen. Zijn Croconaw vernauwde zijn ogen eerst naar hem en daarna naar de Buizel toen ze terugging naar Chloe. Hij gromde onder zijn adem door toen Ace dreigend zijn Poké Ball tevoorschijn haalde, waarna hij de hint wel begreep en de Buizel niet meer lastigviel, al bleef hij haar net zo strak in de gaten houden als zij dat bij hem deed. ”Ongelooflijk,” gromde Ace onder zijn adem door. ”Als hij zo door blijft gaan, overweeg ik alsnog om hem de Wonder Trade in te gooien.” Zijn blik flitste kort naar Chloe om te zien wat zij van Jaws dacht.

Igneel snoof geamuseerd onder zijn adem door toen de Houndour naar hem blafte. Hij ging haar uitdaging echter aan door zijn staart speels tegen haar flank te zwieren. Natuurlijk niet hard genoeg om het pijn te laten doen, maar wel hard genoeg om het haar te laten voelen. Hij gromde speels onder zijn door naar haar, zijn houding iets losser dan normaal. Ace was ondertussen verbluft door het voorstel dat Chloe deed en hij keek haar peilend aan om te zien of ze een grapje maakte, maar ze leek serieus te zijn. ”Je bedoelt… Met je Buizel?” vroeg hij vervolgens. Hij had gezien wat voor verandering het had gebracht toen Igneel vader was geworden en dat was al ongemakkelijk om te zien. Hoewel Igneel niet verliefd leek te zijn geworden op de moeder van zijn kind gaf het vooruitzicht dat Ace weer een affectievolle interactie tussen één van zijn Pokémon en een andere Pokémon hem lichte hoofdpijn. ”Ik heb het idee dat ik op intiem vlak flink wat achterloop wat mij en mijn Pokémon betreft,” zuchtte hij tegen niemand in het bijzonder, over zijn neusbrug wrijvend met zijn duim en wijsvinger.

”Als jij daar echt blij van wordt,” sprak Ace zo kil mogelijk om te verbloemen dat heel het onderwerp hem ongemakkelijk deed voelen. Het was niet dat hij een heilige was op intiem vlak en hij had zeker al wel de nodige ervaring met vrouwen, maar hij was nu eenmaal niet zo romantisch ingesteld en als hij terugdacht aan de ontmoeting tussen Inpulsa en de Electabuzz van Mace, dan ging er toch een lichte rilling over zijn rug heen. Zijn blik werd scherp toen ze haar vraag stelde en hij keek haar strak aan. Ondanks dat voelde hij het bloed toch naar zijn wangen stijgen en hij wist ook dat zijn huid zo wit was dat het merkbaar zou zijn als hij zou beginnen blozen, dus richtte hij zijn hoofd weg van haar. ”Dat gaat je niks aan,” mompelde hij vervolgens. Hij moest iets bedenken om het onderwerp van hem weg te leiden en snel. ”En jij dan?” richtte hij dan ook meteen de vraag naar haar. ”Heb jij al veel ervaring op dat vlak?” Een low blow om het naar haar te richten, maar het was het beste waar hij mee kon aan komen zetten. En ergens, ook al zou hij dat nooit hardop toegeven, was hij ook wel een beetje nieuwsgierig of mensen erg kortzichtig waren of juist verder keken dan haar beperking wat dat betrof.