Tales of

Sinnoh

Natuurlijk was hij de tweede dag dat hij hier was alweer de weg kwijtgeraakt. Ook al deed hij zijn best niet om het te laten merken aan de mensen en pokemon om hem heen. Hij wilde een weg inslaan naar rechts, maar een geluid van de gible die naast hem liep, deed hem stoppen. Dacht Shark de weg te weten? Want hij had gehoopt vandaag de stad uit te geraken en verder te gaan, maar het was duidelijk dat het op deze manier niet ging lukken. Maar voor hij er echt achter kon komen wat Shark van hem wilde rende de pokemon ineens plots voor hem uit, recht in het pad van iemand. "Kijk uit!" Riep hij nog, hopende dat hij op tijd was geweest, maar de gible was in ieder geval duidelijk niet aan het uitkijken.

Oh, dat had hij weer. Natuurlijk luisterde Shark niet en was hij te laat geweest met zijn waarschuwing. Hij wreef mijn zijn hand achter zijn hoofd, terwijl hij een schaapachtige grijns opzette. "Ja, sorry, hij schoot er ineens vandoor," Dat was eerlijk wat er gebeurd was, maar hij hoopte dat de ander het niet al te erg vond dat ze bijna gestruikeld was. "Gelukkig dat er niks ergs gebeurd is," Sprak hij dan ook en liet zijn blik kort naar Shark gaan. "Je moet in het vervolg wel uitkijken waar je loopt, het kan druk zijn op straat," En anders zou hij de pokemon misschien in zijn pokeball moeten laten, maar daar had hij eerlijk geen zin in om dat te doen wanneer het niet nodig was. "Ik ben Shiro trouwens," Dan wist ze in ieder geval met wie ze te maken had. Het was ook maar zo raar om de ander niet bij naam aan te kunnen spreken.

Hij hoopte dat de gible binnenkort wat beter naar hem zou gaan luisteren, maar dat was eerlijk afwachten. "De gible heet Shark," Sprak hij nog met een knikje, terwijl hij toekeek hoe de twee pokemon met elkaar aan het communiceren waren. Of naja, eigenlijk was het meer de chingling die geluidjes aan het maken was en gible die er heel geïnteresseerd naar aan het kijken leek te zijn. Of hij er ook iets van begreep betwijfelde hij. Soms vroeg hij zich af of Shark wel wist wat hij zelf zei of hem gewoon negeerde. Dat laatste was ook heel goed mogelijk. Hij herinnerde zich ineens wat hij aan het doen was voor Shark Vic bijna had laten struikelen. "Oh, nu ik toch iemand te pakken heb, weet je toevallig de snelste weg naar route 208?" Want als hij het nog langer zelf ging proberen te vinden, dan kwamen ze deze stad mogelijk nooit uit en hij verwachtte niet dat Shark nog lang zin had om met hem opgescheept te zitten op die manier.

Hij moest toegeven dat de chingling aardig wat lawaai kon maken, maar hij probeerde er zelf niks van te zeggen of laten merken. Tenslotte was het niet zijn pokemon en leek Shark geïnteresseerd genoeg te zijn in de andere pokemon dat hij ook zachte geluidjes begon te maken, ook al waren ze duidelijk niet zo luid als die van de chingling. Vic pakte dan ook een pokeball erbij en keerde de chingling erin terug. Hij kon bijna de teleurstelling aflezen op het gezicht van Shark, maar het was misschien wel beter zo voor nu. Dan konden ze elkaar in ieder geval verstaan, zonder het geluid er tussendoor. De gible daarentegen leek uit protest op zijn kont te gaan zitten en trok een zielig gezicht. Shiro deed zijn best om hem voor nu te negeren en zich weer te focussen op wat Vic hem vertelde. Anders zouden ze nooit uit Hearthome komen waarschijnlijk. Hij deed dan ook zijn best om te onthouden wat ze hem vertelde en het klonk ook niet moeilijk, maar stiekem was hij bang dat hij alsnog verdwaald zou raken. "Graag, want ik ben bang dat ik alsnog de weg kwijt zal raken." Hij zou maar een verkeerde weg hoeven nemen en hij kwam er waarschijnlijk al niet meer. "Ik ben niet de beste met richtingen als ik de plek niet ken." En dat had hij vooral in steden. De routes waren meestal nog wel een beetje te doen, maar ook lang niet alles.

Hij knikte kort ter bedankje en liet zijn blik naar de gible gaan, hopende dat deze besloot om niet te blijven zitten na alles van net. Hij zou hem er eerlijk voor aanzien, maar gelukkig kwam hij overeind toen Vic begon te lopen. Misschien besefte hij zich zelf ook wel dat als hij hier bleef zitten dat hij dan terug in zijn pokeball gestopt ging worden, dus volgden ze beide achter Vic aan de weg over. Natuurlijk wel goed uitkijkende, want hij had geen zin om aangereden te worden als hij heel eerlijk was. Er was nu duidelijk een bordje te zien welke kant hij uit zou moeten gaan en voor een moment staarde hij ernaar. Dit was minder moeilijk geweest dan hij had gedacht, maar dit bordje had hij gewoon niet weten te vinden tot nu toe. "Hartstikke bedankt," Antwoordde hij dan ook. "Is er misschien een manier hoe ik je hiervoor kan bedanken?" Hij was tenslotte netjes genoeg om dat aan te bieden. Shark liet ook een instemmend geluid horen naar Vic toe, duidelijk ook bereid om iets te doen.

Het was haar werk? Dat wekte wel zijn interesse als hij eerlijk was, ook al was het misschien onbeleefd om het te vragen. "Je werk? Wat voor werk doe je?" Maar hij kon het niet helpen om te vragen. Zelf was hij natuurlijk maar een simpele trainer, maar er waren zoveel andere paden die iemand kon kiezen en hij was wel benieuwd naar die van haar. Ze sloeg in ieder geval zijn aanbod af om haar iets te geven voor de hulp. Eerlijk zou hij ook niet goed weten wat echt te geven, hij had natuurlijk altijd iets te eten kunnen aanbieden, maar hij had letterlijk geen idee wat ze lekker zou vinden. Een blik op Shark vertelde hem dat ook de gible wat bedenkelijk aan het kijken was. Zat hij een manier te bedenken hoe ze de ander alsnog konden bedanken? Zelf deed hij ook zijn best, maar misschien zou er wat in hem opkomen wanneer ze aangaf wat voor een werk ze deed.

Crescent moon, hij had daar wel wat dingen over gehoord, maar nog nooit echt iemand tegengekomen die er ook voor werkte. Misschien kwam dat ook wel omdat hij nooit echt veel buiten Pastoria geweest was. "Dus je helpt mensen en pokemon?" Het was goed om te weten dat er dat soort mensen rondliepen overal als hij heel eerlijk was. Shark liet een bewonderend geluid horen, duidelijk onder de indruk van de vrouw. Misschien vond de gible dat ook wel iets beters om te doen dan alleen een trainer te zijn, maar dit was maar een van de weinige manieren hoe hij echt in zag dat hij geld zou kunnen verzamelen. "Is het leuk werk om te doen?" Ook al leek hem dat te verschillen per keer. Maar waarschijnlijk kwam je wel veel verschillende soorten situaties tegen, dat kon zeker interessant zijn, maar sommige waren waarschijnlijk ook vervelend om te doen.

Was het misschien een iets te persoonlijke vraag geweest om te vragen hoe ze haar werk vond? Maar stiekem was dit ook een manier voor iemand om te klagen als ze dat wilden. Maar met hoe Vic tot nu toe had gesproken ging hij er niet vanuit dat het daar op uit zou draaien. Daarom glimlachte hij ook wat toen ze aangaf dat ze het tot nu toe wel leuk werk vond. "Dat is goed om te horen," Anders had hij haar misschien aangeraden om iets anders te zoeken, maar natuurlijk had hij niet verwacht dat dat nodig zou zijn. "Ik ga mijn best doen om de gyms door te gaan en uiteindelijk naar de pokemon league te gaan." Dat zou nog een hele karwei zijn, vooral met zijn richtingsgevoel, maar ooit zou hij er komen en wie weet zou hij dan ooit champion zijn. Ook al leek hem die positie ook veel werk te zijn, al die trainers die zouden komen om je uit te dagen.

Het zou inderdaad niet makkelijk zijn om door alle gyms heen te gaan en ze zouden ook zeker samen wat meer maatjes nog moeten vinden, maar dat zou met de tijd hopelijk wel goed gaan. "Dankje, ik hoop ook dat we een beetje succes er mee gaan hebben, want dat hebben we denk ik wel nodig." En ze moesten sterker worden voor ze de eerste gym echt aan zouden kunnen gaan. Nog niet zover dat Gible geëvolueerd was, maar dat was wel iets om naar te gaan kijken voor de gym die daarna kwam. "Maar we zullen gewoon hard moeten trainen en een aantal extra pokemon erbij halen en dan zullen we hopelijk sterk genoeg zijn." Hij wist dat de league nog lastiger zou worden.

Meer pokemon zou zeker geen kwaad kunnen, daar was hij het mee eens. Vooral wanneer de gymleaders er ook meer dan een hadden, dan zou het zeker geen kwaad kunnen om er meer te hebben. En dan zou hij ook andere pokemon hebben om elkaar te helpen trainen, want nu deden ze het maar met wat ze tegenkwamen, maar dan zou het anders zijn. "Ik heb alleen nog geen idee wat voor een pokemon, maar ik hoop gewoon de juiste tegen te komen." Anders kon hij tenslotte niet als hij nog geen idee had. Hij zou het wel zien wat hij onderweg naar de eerste gym tegen zou komen en anders zou hij eens moeten gaan kijken bij de Friend Safari. Daar had hij tenslotte ook al verhalen over gehoord.