Tales of

Sinnoh

Chase gaf een knikje toen Dex aangaf dat hij gitaar speelde en zong. Het was niet moeilijk om zich voor te stellen hoe de man ergens afgezonderd op een strand met een gitaar in zijn hand, een cocktail naast zich en al zingend knipoogde naar de meisjes en hij deed zijn uiterste best om niet met zijn ogen te rollen. Vielen meisjes werkelijk waar voor dat soort dingen? Zou Chloe zich door zoiets laten inpalmen? Een steek van irritatie kwam onverwachts bij hem opzetten bij die gedachte en hij dronk zijn bier iets sneller dan nodig was waardoor hij zich bijna verslikte. ”Ik kan het wel waarderen, maar het is niet alsof ik er veel mee bezig ben,” sprak hij koeltjes op de woorden van Dex. ”Als ik muziek luister, dan is het naar de wat rustigere nummers. Goede achtergrondmuziek van bepaalde games kan ik ook wel waarderen.” Maar het was niet alsof hij met oortjes in rondliep en naar muziek luisterde. Daar was hij veel te gefocust voor op zijn omgeving. ”Ga je gang,” sprak hij rustig tegen Dex toen hij de vragende blik opmerkte. ”Op mij moet je niet wachten. Ik bestel wel een nieuwe als ik de mijne op heb.” Hij ging zich niet laten opjagen en ook niet te veel drinken, want hij moest morgen Chloe onder ogen komen en hij had een gym battle. En die wilde hij niet falen.

Chase ontspande wat toen Dex aangaf dat rustigere nummers ook mooi waren. Hij wist niet zo goed wat hij van de man moest vinden, maar ondanks zijn opmerkingen over de vrouwen, leek hij wel goed mee te vallen. Chase nam aan dat als hij een vrouw was geweest, hij er een beetje goed uit had gezien en hij op de avances van Dex in was gegaan, dat hij daar anders over had gedacht. Maar goed, hij was geen vrouw en zo lang Dex niet speelde met de gevoelens van zij die hem dierbaar waren – en qua vrouwen kon hij zich maar één bedenken en als Dex daar aan zou komen, wist Chase niet zo goed wat hij met de man zou doen, maar positief was het in elk geval niet – vond hij het allemaal wel prima. Die vrouwen in kwestie waren immers zelf volwassen en ondanks dat Chase de keuze om met iemand één nacht door te brengen en er dan niks meer van te horen niet goed begreep, moesten ze het zelf maar uitzoeken. Zijn gedachtegang werd doorbroken door Dex’ vraag. Hij haalde zijn schouders op. ”Ik haal vooral de euforie uit een goed, strategisch bedacht gevecht. Om razendsnel met aanvallen aan te komen zetten die de aanvallen van iemand tegenhouden of zodanig blokkeren dat mijn Pokémon zo weinig mogelijk schade op loopt. Om steeds nieuwe combinaties te bedenken waardoor een tegenstander het moeilijk krijgt om me te verslaan. En natuurlijk de voldoening als al die combinaties en die bedachte strategieën leiden tot een goed resultaat.” Hij had zijn rugzak nu niet bij zich, anders had hij Dex wel zijn badge laten zien. ”En het is ook wel mooi om een band met je Pokémon te scheppen en te ontdekken tot hoe ver ze willen of kunnen gaan, waar dat voor hun de grens ligt en uitzoeken hoe het de volgende keer beter kan.” Hij haalde weer zijn schouders op. ”Ik zou ook geen Champion willen worden voor de fame, maar gewoon om aan te tonen dat ik ergens goed in ben. En vooral om mijn Pokémon steeds weer over nieuwe obstakels heen te helpen en daar zelf ook wijzer van te worden.”

De conclusie die Dex trok uit zijn verhaal had hij eigenlijk wel verwacht en hij haalde zijn schouders op. ”Net zoals artistiek talent hebben niet weggelegd is voor mij kan ik begrijpen dat dit ook niet weggelegd is voor jou. Het is maar goed dat we allemaal verschillende interesses hebben, anders zou de wereld maar een saaie plaats zijn.” Met een paar slokken was zijn eigen biertje leeg, waarna hij na kort twijfelen een tweede bestelde. En na deze zou hij stoppen, want hij was helemaal niet zo voor de alcohol en hij wist niet wat voor effect het op zijn lichaam ging hebben als hij in één keer te veel zou drinken. Het laatste hoe hij op Chloe morgen over wilde komen, was als een loser die zijn alcohol niet kon handelen. ”Heb je altijd al in Sinnoh gewoond?” vroeg hij toen zijn tweede biertje voor zijn neus neer werd gezet.

Chase’s blik gleed naar opzij toen Dex zijn antwoord gaf. Hij kon aan de toon van zijn stem horen en aan de blik in zijn ogen zien dat hij het er verder niet over wilde hebben en Chase gaf dan ook enkel een knikje, zijn wens respecterend. Het was niet aan hem om informatie uit anderen te trekken als ze duidelijk geen zin hadden om het erover te hebben en als Dex iets meer voor hem had betekend, zou hij daar misschien anders over gedacht hebben, maar de waarheid was dat hun verstandshouding nog niet intiem genoeg was voor Chase om zich daarover te bekommeren. En dus liet hij het er simpelweg bij. ”Ik ben van Kanto,” zei hij koeltjes. ”Ik heb daar dichtbij Mount Moon gewoond omdat ik er mijnwerk met mijn vader deed en nadien zijn we naar Sinnoh verhuisd, naar Oreburgh City. Daar heb ik nog meer mijnwerk gedaan voordat ik uiteindelijk trainer werd.” Zijn blik gleed van zijn biertje naar Dex en hij dacht kort na over de volgende vraag die hij ging stellen. ”Zou er een andere regio zijn waar je naartoe zou willen gaan?” vroeg hij uiteindelijk. Zijn antwoord was zo kortaf geweest daarnet dat Chase niet het idee had dat hij lang in Sinnoh wilde blijven. Voor welke reden dat dan ook was.

Chase gaf een knikje toen de man zijn antwoord gaf. Dat hij van Kanto afkomstig was, wilde niet zeggen dat hij geen kennis had over andere regio’s. Hij had vroeger als kind zijnde al veel boeken gelezen en als volwassenen zijnde was dat er niet minder op geworden. Hij wist dus ook meteen waar Dex zijn ideeën op kon doen toen dat de man daarover begon en was zeker niet te beroerd om dat met hem te delen, ook al zou hij het risico oplopen dat hij overkwam als een nerd. ”Wel, in Pewter City in Kanto heb je een museum waar je kennis op kunt doen over fossielen en meteorieten. In Hoenn heb je in Slateport City the Oceanic museum waar je dan weer kennis op kunt doen over de oceaan en onderzeeërs. Hier in Oreburgh City heb je dan weer een museum die te vergelijken is met die in Pewter City en ik heb gehoord dat je in Unova in Nacrene City een prachtige skyline heb waar veel artistiek talent op af komt om ideeën op te doen.” Naar Unova zou hij graag wel een keertje willen gaan, vooral ook omdat het de thuisregio van Chloe was en hij wel benieuwd was naar waar zij vandaan kwam, al trok ze zich altijd wat terug als hij daar vragen over stelde. Hij wist ook niet goed waarom.

Chase had al wel half en half verwacht dat het de skyline van Unova zou zijn die zijn aandacht het meeste zou trekken. Hij zou eigenlijk ook wel eens naar Unova willen gaan, gewoon om ook te zien hoe Chloe’s thuisregio was. Maar dat ging niet. Niet binnen de kortste keren, in elk geval. Hij had nog zeven badges die hij moest winnen en dat ging niet als hij voor enkele weken naar Unova zou gaan, hoe verleidelijk dat dan ook klonk. ”Ik zou graag met je mee willen gaan, maar helaas heb ik hier wat dingetjes waar ik voor moet blijven.” Voor zijn doel, voor zijn droom en voor Chloe. Tenzij zij met hem mee zou gaan, zou hij hier niet zomaar vertrekken. Hij had haar terughoudendheid over Unova echter wel opgemerkt in hun gesprekken, dus hij verwachtte niet dat ze binnen de kortste keren met hem mee zou gaan en dat ging hij ook niet aan haar voorstellen. Het was sowieso out of the question voor hem, voor nu. ”Doe je dat eigenlijk vaker?” vroeg hij aan Dex. ”Gewoon random beslissen dat je naar een regio wilt gaan voor je hobby?” Misschien was Dex al wel naar meerdere regio’s gegaan, wist hij veel.

Chase haalde zijn schouders op. ”Ik ken je nog niet zo lang natuurlijk, maar je lijkt me tot nu toe wel een toffe gozer. We moeten maar eens wat vaker afspreken om te bevestigen of het blijft klikken.” En Chase was er vrij zeker van dat hij Dex ook wel een toffe gozer zou blijven vinden, mits hij natuurlijk niet achter Chloe aan zou zitten. Hij had wel door dat Dex het type was dat graag onder de vrouwen was, maar hij had liever niet dat Dex het bij Chloe zou proberen. Dat zou hij niet zo tof vinden. Chase gaf een knikje toen Dex aangaf dat hij door het groot aantal klantenbestand wel op reis zou kunnen gaan. ”Dat doet me wel nieuwsgierig naar je atelier zijn, eerlijk gezegd. Zou je het leuk vinden als ik eens een keertje langs zou komen?” sprak hij op een koele toon, zijn rode ogen naar Dex gericht. Hij sloeg de restanten van zijn biertje achterover en wuifde het gebaar van de bartender weg om een nieuwe voor hem te maken. Hij had een gym te winnen morgen en hij wilde scherp blijven. En het begon sowieso al laat te worden.

”Dat is dan een deal,” sprak Chase, gevolgd door een knikje naar de jongen naast hem. Nadat hij zijn gym uitgedaagd zou hebben – en hopelijk verslagen zou hebben – zou hij sowieso alle tijd hebben tussen de trainingen door, dus als Dex dan tijd had, konden ze misschien wel een moment vinden samen waarop Chase langs kon komen. Het had allemaal ook niet zo’n haast. Chase gaf een knikje toen Dex zijn vraag stelde en stond op, waarna hij geld neerlegde voor de barman. Het was genoeg om de drankjes van hun samen te bestellen en hij glimlachte kort naar Dex. ”De volgende ronde is voor jou,” was zijn simpele uitleg, waarna hij de stoel naar achteren schoof en opstond. De vermoeidheid begon nu pas echt op te komen en Chase knipperde de slaap in zijn ogen weg. Hij checkte de tijd op zijn Holo Caster en zag dat hij zeker acht uur slaap voor de boeg had, wat meer dan genoeg voor hem was om morgen scherp te blijven voor zijn gym battle. En voor Chloe, want hij wilde natuurlijk wel een beetje indruk op haar maken door te winnen.