Tales of

Sinnoh

Kyle had zijn ogen gesloten en de Dedenne dicht tegen zijn borst aan gedrukt toen hij eenmaal tot stilstand kwam. Langzaam opende hij zijn ogen en keek hij om zich heen. De Sandshrew was nog helemaal in orde en gebaarde naar een hoekje, waar de magere Dedenne zat. Ze leefde nog! “Suzy?” vroeg hij. Hij voelde hoe Anna via zijn schouder weer op zijn hoofd klom en wilde net zijn hand uitsteken naar de magere Dedenne, toen er een schaduw over hem heen kwam.

In angst dat er wat naar beneden zou vallen, schoot hij weer tegen de rotswand aan. Daarbij kon hij goed genoeg omhoog kijken om de Bagon te zien. Verdomme. Die Bagon zou nog iemand aan z’n einde helpen. “Olaf! Erachteraan en Powder Snow!” commandeerde hij zijn Sandshrew. Door de scherpe klauwen van de Pokémon kon deze over oppervlakten lopen en klimmen zonder uit te glijden, dus hij wist met een grote snelheid achter de Bagon aan te gaan, waarna hij deze met een Powder Snow aanviel. Ondertussen haastte Kyle zich naar de Dedenne, naar wie hij een hand uitstak. “Alsjeblieft?” Anna gaf de Dedenne een bemoedigend knikje. Suzy moest met hen mee.

Suzy stapte zijn kant op en Kyle wachtte tot ze op zijn hand stapte. Het verschil in gewicht tussen Suzy en Anna was schrikbarend, maar hij had niet de tijd om hier veel aandacht aan te besteden. Hij tilde de Pokémon op zijn schouder. “Houd je goed vast,” vertelde hij haar. Ze had misschien niet heel veel kracht meer, maar… Als ze het niet kon houden, kon ze altijd nog in zijn capuchon vallen. Daar was Anna niet heel gek op, die zat liever op zijn hoofd waar ze alles kon zien, maar het was wel een veilige plek.

Kyle keek omhoog, waar hij nog net zag hoe de Bagon de Powder Snow ontweek en… Zijn ogen verwijdden zich toen hij zich realiseerde wat er gebeurde. Een blauwe gloed omhulde de Pokémon, terwijl hij met een enorme vaart naar beneden kwam. Geen van zijn Pokémon was snel genoeg om de aanval tegen te gaan. Tenzij…

“Olaf! Rollout!” riep hij uit. Hiervoor zou hij maar één kans krijgen. De Sandshrew rolde zich op in een ball en gebruikte de snelheid van de Rollout en de zwaartekracht om volop tegen de Bagon aan te knallen, in de hoop deze uit de Dragon Rush te krijgen. Toen de blauwe gloed verdween, gooide Kyle een Pokéball de lucht in. Als dat niet zou slagen, zou de Bagon in elk geval tussen hen in op de grond staan als de Pokéball zichzelf weer zou openen, nadat deze met een klap op de grond landde. Maar… Het was niet veilig om hier een gevecht aan te gaan. Niet met hem en de twee Dedennes hier…

De Pokéball klapte op de grond en de Sandshrew kwam weer vrolijk op zijn pootjes terecht. Waar Kyle er al vanuit was gegaan dat de Pokéball zich weer zou openen, had het de Bagon ervan weerhouden om nog een aanval uit te voeren. Nu stond hij op de grond en was er maar één ding wat hij wilde: terug naar boven. Dat ging niet gebeuren.

Met een snelle beweging sprong Kyle naar voren en gebruikte hij zijn hele gewicht om op de Pokémon te springen en zijn armen om de Bagon heen te slaan, om hem weer terug naar de grond te trekken. “Suzy! Houd je vast. Anna! Nuzzle!” commandeerde hij de twee Dedenne. Hij wist dat de Nuzzle hem ook zou raken in deze houding, maar als het de Bagon zou verlammen, dan was dat genoeg voor hem. Anna gleed dan ook met haar wang langs de Bagon en Kyle voelde de elektrische schokken door zijn lichaam razen, maar hij wist desondanks ngo vast te houden tot zijn Dedenne klaar was met de aanval, waarna hij los liet en zichzelf naar achteren liet vallen.

“Nu, Olaf! Powder Snow!” riep hij uit. De Sandshrew vuurde een Powder Snof af op de Bagon en hoopte deze dit keer wel te raken… maar was het genoeg? Veel meer konden ze ook niet…

Even zag Kyle zijn leven aan zich voorbij flitsen toen de Bagon zijn kant op draaide en zijn armen spreidde. De blauwe gloed kwam weer om de Pokémon heen en dit keer zag hij goed hoe een drakenkop in de gloed verscheen, welke in sneltreinvaart op hem af kwam. Hij leunde naar achteren en hoopte in elk geval Suzy en Anna te beschermen van de Pokémon, want er was niets wat hij zelf kon doen…

Maar, Olaf kwam hem redden. Met een Roll Out knalde hij opnieuw tegen de Bagon aan, dit keer vanaf de zijkant, waarbij hij de Pokémon volledig over de grond ramde. Vervolgens sprong Olaf met de snelheid van de Roll Out de lucht in en gebruikte hij nog een keer een Powder Snow, waarbij de Bagon tegen de muur gedrukt werd. Een Ember werd afgevuurd op de Sandshrew, waarbij deze naar de grond knalde. Ember. Nee, dat was niet goed.

“Olaf! Sta op!” riep hij uit toen er weer een blauwe gloed om de Bagon heen kwam. Nog een Dragon Rush. Als de Bagon dit zou afvuren, zou geen van hen dit overleven. Maar, net toen de Bagon op wilde springen in de aanval, schoten er gele schokjes van hem af en bleef hij nog een moment staan, verlamd door de Nuzzle.

“Olaf! Powder Snow!” riep Kyle uit. De Sandshrew opende zijn mond en vuurde nog één Powder Snow af op de Bagon, waarna Kyle nog een keer een Pokéball gooide en de Bagon werd opgezogen. Hopelijk was het dit keer genoeg, want ze konden niet in dit gat blijven vechten. Iemand zou gewond raken en Suzy had al een Pokémon Center nodig…

Met een opgeluchte zucht zakte Kyle terug op de grond, blauwe ogen strak gericht op de Pokéball die daar op de grond lag. Stilte… daar was het eindelijk. De Sandshrew zakte uitgeput neer op de grond, terwijl zijn Dedenne voorzichtig een pootje tegen de andere Dedenna aan duwde, alsof ze de ander ervan moest overtuigen dat ze beiden in orde waren. Het leek erop dat ze dit, somehow, hadden overleefd. Kyle wist niet hoe… en waarom hij zichzelf hierin had gedrukt. Maar toen hij zijn ogen voor een moment sloot, wist hij precies waarom.

De kuil uitkomen was nog een heel ding geweest, maar zodra hij weer bij de vrouw aankwam, liet hij haar een glimlach zien. “Suzy is oké,” vertelde hij haar. De nieuw gevulde Pokéball aan zijn broek voelde… zwaar. Een gewicht op zijn schouders waarvan hij niet wist of hij er klaar voor was. Maar, de Bagon kon hier niet blijven. Dat wist hij zeker. Dus, nu moest hij het verder oppakken. Alles wat hij kon doen was hopen dat hij het kon.