Tales of
Sinnoh

Re: [Stage pokemon center] I'll always be grateful - di apr 27, 2021 12:17 pm

Ze wilde de mensen wel aanspreken, dat vond ze zelf niet erg. Zolang ze het voor elkaar zou krijgen om het systeem te snappen. Ze knikte dan ook en nam plaats bij de computer waar ze de data in zou moeten voeren en keek even rustig door het systeem heen. Ze kon best makkelijk zien waar ze de pokemon in moest voeren en wat ermee aan de hand was. Het leek voor nu niet heel moeilijk te zijn en dat luchtte haar wel wat op.

De vraag kwam of het systeem te begrijpen was en xe knikte. "Het lijkt niet heel ingewikkeld te zijn," Alleen was het nu nog wachten tot er een pokemon binnen zou komen voor ze ook daadwerkelijk kon testen of het zo makkelijk was. Het leek haar van wel, anders was de zuster er wel bij blijven staan om de eerste keer mee te kijken, maar die was alweer verdwenen. Dus waarschijnlijk verwachtte die dat het wel goed zou komen.

Re: [Stage pokemon center] I'll always be grateful - vr mei 07, 2021 3:31 pm

Het leek niet heel ingewikkeld. Amélie liet het meisje een glimlach zien en liet een zuchtje klinken voor de deur zich opende en de eerste cliënt binnen kwam stappen. Ze hadden nog even te gaan, maar vanaf hier zou het vast en zeker weer saai en eentonig worden, al was het hopelijk minder erg dan het schoonmaken was geweest.

De dag ging zo vrij hard vooruit en uiteindelijk klonken de verlossende woorden: ‘Jullie zijn klaar!’ Amélie liet een diepe zucht klinken en haalde een hand door haar roze haren. “We hebben het overleefd,” sprak ze met een lachje tegen haar lotgenoot. “Misschien komen we elkaar nog wel eens tegen?” vroeg ze met een grijnsje. Nu ze dit samen hadden gedaan, was Amélie zeker benieuwd wat de toekomst hen zou brengen.

Re: [Stage pokemon center] I'll always be grateful - wo mei 12, 2021 8:51 pm

Ze wist dat dit voornamelijk veel hetzelfde werd was, maar ze klaagde niet. Het was tenslotte iets dat ze als researcher ook vaak genoeg zou moeten doen om de informatie te verwerken en misschien was dit juist oefening daardoor. Toch was het vrij eentonig werk en ook niet al te moeilijk, dus duurde het ook even voor de dag eindelijk om leek te zijn.

Maar uiteindelijk was de dag gelukkig om en kwamen de verlossende woorden dat ze klaar waren. Ze liet een wat vermoeide glimlach aan de ander zien. "Ik hoop ook dat we elkaar weer eens tegenkomen," Want dit was best wel gezellig geweest om met zijn tweeën te doen, dus wie weet zouden ze elkaar nog wel vaker tegenkomen bij stages of andere dingen die ze moesten doen om verder te komen als researchers. Dat leek haar in ieder geval heel interessant.

Note: Topic uit

Tales of Sinnoh

Start the journey of a lifetime

Switch account

Tales of
Sinnoh