Tales of

Sinnoh

Wandelen. Op gegeven moment was zelfs Alain het zat, maar… Hij had het nodig om even alleen te zijn in de frisse buitenlucht. De Buneary, inmiddels zonder verband om haar lichaam, wandelde achter hem aan en leek tevreden met de keuze die hij had gemaakt. Ze hopte vrolijk mee en hield hem strak in de gaten terwijl Alain zich liet zakken op een bankje aan de waterkant. Normaal was hij liever verder gelopen en was hij aan de steigers gaan zitten, maar met alles wat hij had weten te breken was hij er dan niet zeker van dat hij nog overeind zou komen en hij zag het al gebeuren dat hij dan Cas moest bellen of in het water zou vallen. Met één pols en meerdere gebroken ribben zwemmen leek hem niet het beste idee.

De Buneary hopte op het bankje naast hem en legde voorzichtig een hand op zijn gips, waarbij Alain haar een glimlach liet zien. “Ik had je beloofd de keuze te geven zodra je in orde was,” mompelde hij, waarbij hij een Luxury Ball van zijn tas klikte en naar de Buneary hield. Het was nu al even geleden dat hij haar had gevonden. Sindsdien had ze veel tijd met hem doorgebracht en dan was er nog het hele gedoe met de Malamar… Hij beet even op zijn lip.

“Ik zou het heel fijn vinden als je blijft.”

Note Mocht na 2 weken gevangen worden. klik!.