Tales of
Sinnoh

[VE2022 - Cas] More Panic - ma feb 14, 2022 8:40 pm

A good guest does not overstay

Actually, a perfect guest stays at home

Ze had de nacht in het Pokémon center geslapen. Ze had niet naar haar broer gedurfd. Ze wilde hem niet vertellen wat er gebeurd was en hij las haar altijd als een open boek. Hij zou zien dat er wat mis was en ze zou ook niet tegen hem kunnen liegen. En dan zou hij ruzie gaan maken met hun ouders en zou dat allemaal haar schuld zijn. Een zachte, verstikte snik kwam uit haar mond. Ze zou weer iemand teleur gaan stellen morgen bij de dates. Ze zou weer tekort schieten. Ze zou weer dichtklappen en niks kunnen zeggen. En de paniek sneed haar alweer de keel af.

Peaches zat ondertussen onder het tafeltje bij Rey, haar kop op haar knie gelegd en af en toe haar een duwtje gevend met haar neus. De Rockruff was altijd bij Rey en Rey haalde steun uit haar. Het zorgde ervoor dat ze nu aan het randje van paniek bleef hangen. In plaats van volledig doorsloeg. De neusvleugels van de Rockruff trilden en plotseling hief het hondje haar hoofd om in het rond te kijken. Blaffend schoot de Rockruff weg. Die geur kende ze! Die geur was behulpzaam! Wist zij veel dat Cas gewoon heel veel geur van Alain aan zich had kleven. Ze rende tussen de tafeltjes van het terras door, sprong naar de jongen op straat en kwam glijdend voor hem tot stilstand, blaffend. Daarna sprong ze om hem bij zijn mouw te trekken. Als dat zou lukken, zou ze hem mee sleuren. Als dat niet zou lukken, zou ze zijn broekspijp grijpen. Dit was een goeie geur. Hij ging mee naar Rey!

cttw

Re: [VE2022 - Cas] More Panic - di feb 15, 2022 1:20 pm

Twilight is approaching

The hypocrite of darkness shows its face, like a nightmare, again, this repetitive pattern

Vanuit zijn ooghoeken merkte Casimir de pokémon op die kwam afgelopen, maar in plaats van te stoppen bleef hij wandelen. Iemand anders zou zich wel bezighouden met de ontsnapte pokémon. Of wat het ook was. Dat was tot de Rockruff enkel dichterbij kwam en voor hem tot stilstand kwam. Nu had hij geen keuze meer. Grijze ogen keken neer op het roze ding. Aan zijn zijde toonde de donkere Rockruff interesse in de andere door zijn neus vooruit te steken, maar hij bleef braaf naast Casimir staan. Zijn staart ging rustig heen en weer omdat hij de geur die aan de pokémon hing herkende.

Nog steeds niet zijn probleem. Net wanneer Casimir weer in beweging wilde komen, sprong de roze Rockruff omhoog. In een snelle beweging trok hij zijn arm weg, waardoor de pokémon enkel lucht zou happen. Nadien ging het achter zijn benen en zelfs ondanks de stappen die hij achteruit zetten, zetten de tanden zich in zijn broekspijp. “Af,” zei hij direct streng tegen de pokémon, wetend dat het zou werken met zijn eigen Rockruff, die er maar rustig bij zat.

De roze pokémon bleef trekken aan zijn broekspijp, alsof hij mee moest komen. Dan pas drong het tot hem door dat deze roze pokémon misschien niet volledig onbekend was. Had Alain er geen aan Rey gegeven? Misschien dat- nee. Hoe groot was de kans dat- maar zijn eigen pokémon leek het ook niet te deren dat de roze Rockruff zo deed. “Oké, oké, ik ga mee als je onmiddellijk los laat.” Met een strenge blik keek hij neer op de pokémon. Als het los zou laten, zou hij de Rockruff volgen om te zien wat er zo dringend was.

Re: [VE2022 - Cas] More Panic - do feb 17, 2022 3:25 pm

A good guest does not overstay

Actually, a perfect guest stays at home

De strenge woorden van de zwartharige jongen kwamen wel binnen bij Peaches, maar de Rockruff besloot deze actief te negeren. Langzaam kwispelde ze iets met haar staart en draaide ze haar oren iets ontwapenend naar achteren. Ze bedoelde het niet kwaad, deze kerel moest echter gewoon mee. En dat ging sowieso gebeuren. De Rockruff gromde zachtjes, toch wel enigszins speels, toen haar tanden in de broekspijp van de jongen gingen en begon zachtjes te trekken. Niet genoeg om de stof te scheuren, maar wel enigszins dwingend.

Pas toen ze een shift in de jongen merkte, een besef, veranderde de houding van de Rockruff iets. Zachtjes blaffend en piepend liet ze de broekspijp weer los, iets kwispelend met haar staart. Daarna draaide de Rockruff een rondje om haar eigen as, om met de jongen mee te lopen naar de tafel waar haar eigenaar zat. Rey wilde niet sociaal doen, Peaches dacht daar absoluut anders over.

Rey haar adem stokte toen ze de donkerharige jongen naar de tafel zag lopen met de Rockruff. Waar paniek al aanwezig was, was het nu aanwezig met een hoofdletter P. Verstomd keek ze naar Casimir terwijl ze de jongen met Peaches meeliep. ”O-oh, sorry, heeft.. heeft Peaches je..? Oh sorry,” stamelde ze, nog bleker dan ze normaal al was.

cttw

Re: [VE2022 - Cas] More Panic - do feb 17, 2022 9:12 pm

Twilight is approaching

The hypocrite of darkness shows its face, like a nightmare, again, this repetitive pattern

De Rockruff volgen was een goed idee geweest. Ook al viel ‘goed’ nog te bezien. De jongere Bijoux kwam al snel in beeld en het was duidelijk dat ze niet in orde was. Het was een blik die hij herkende van bij Alain, met het enige verschil zijnde dat hij wel wist wat hij bij hem moest doen.

In dit soort situaties wist Casimir niet wat hij moest doen, grotendeels omdat hij de jongere zus van Alain niet zo goed kende. Na hun vorige ontmoetingen, wist hij enkel dat ze niet erg zelfzeker was. Op een goede twee meter afstand bleef Casimir dan ook staan, zijn grijze ogen rustend op Reyne. “Eh,-” verliet zijn mond erg intelligent waarna hij om zich heen keek, bijna hopend dat hij iemand bekend zag. Beter nog, hij hoopte Alain te zien maar had geen idee waar die uithing.

Zijn armen sloeg hij lesjes over elkaar wanneer hij haar weer aan keek. “Geen probleem,” wist hij uiteindelijk toch uit te brengen om dan weer stil te vallen. Weg wandelen was nu geen optie niet meer. De pokémon zou hem waarschijnlijk enkel weer terug naar haar proberen trekken. “Is uhm- alles in orde?” Want wat zei een mens anders in deze situatie. De Rockruff aan zijn zijde keek ook vragend van Casimir naar Reyne en weer terug. Zelfs hij voelde de ongemakkelijke sfeer aan.

Re: [VE2022 - Cas] More Panic - vr feb 18, 2022 9:38 pm

Reyne Bijoux schreef:
A good guest does not overstay
Actually, a perfect guest stays at home
Haar mond was droog geworden toen ze de vriend van haar broer zag staan. De jongen die ze juist wat griezelig vond. Ze voelde ontzettende druk om een beetje 'leuk' te zijn bij hem. Juist door hun eerste ontmoeting had ze het idee dat de jongen haar absoluut niet mocht. Dat kon niet, dat mocht niet, want als ze niet met de jongen om kon gaan, dan zou Alain daar last van hebben. Maar juist door die prestatiedruk, werd ze alleen mar nerveuzer in zijn bijzijn. En nu ze al panisch was, werd dit alleen maar erger.

Als een Deerling in de koplampen van een auto keek ze dan ook naar de jongen, lichtelijk verstomd, enigszins ongelukkig kijkend. Het scheelde dat hij ook nog niet zo heel erg veel zei terwijl ze daar zat, met haar vingers om de Holocaster geklemd. Peaches was ondertussen naast Rey gaan zitten, enthousiast kwispelend met haar krulstaart. De Rockruff was duidelijk tevreden met zichzelf en liet haar tong vrolijk uit haar bek hangen.

De sfeer, waar Peaches zo eenvoudig oblivious tegenover was, werd alleen maar ongemakkelijker. Rey krulde haar haar wat ongemakkelijk om een vinger heen, draaiend tot ze niet meer verder kon draaien, om vervolgens weer opnieuw te beginnen. "Uhm.. ja.. gaat.. gaat wel goed.. denk ik.." Ze probeerde haar beste glimlach, nog vers op haar netvlies hebbend hoe Cas de vorige keer reageerde toen ze ging huilen. Ze wilde juist niet dat de jongen weer chagrijnig werd. Ze moest goed haar best doen, het was voor Alain immers.

Ineens zonk er een ander besef in bij het jonge meisje. "Met.. jou? Het.. het was gister je verjaardag toch? Nog gefeliciteerd," zei ze met een voorzichtige glimlach. Ze was het in de stress gisteren helemaal vergeten. Wat stom... Een schaamrode kleur kroop even over haar wangen, terwijl ze in haar tas groef. Goed je best doen voor Alain, goede indruk achterlaten. "Ik.. Had nog wat gekocht.. voor je verjaardag.. omdat je een trainer bent enzo.." Een klein doosje verscheen uit haar tas, met een mooie rode strik eromheen. Ze had gehoord dat het nuttig was voor trainers immers... Oh als hij maar Water Pokémon had.

cttw

Re: [VE2022 - Cas] More Panic - za feb 19, 2022 12:46 am

Twilight is approaching

The hypocrite of darkness shows its face, like a nightmare, again, this repetitive pattern

De eerste keer dat hij Alain zijn zusje had ontmoet, was zelfs nog voor hij de andere echt goed kende. Het was niet erg goed gegaan, vooral niet nadat haar elektrisch ding haar zinnen op hem had gezet. Vanaf daar was het helemaal verkeerd gelopen. Ze zei niks tegen hem, huilde voor het minste en Casimir had echt geen idee hoe hij ermee moest omgaan, wat enkel zorgde voor problemen.

Reyne keek hem ook aan alsof ze een Gastly had gezien. Het zorgde er enkel voor dat Casimir zijn armen over elkaar heen sloeg. Ze zei dat alles in orde was en direct keek hij naar de Rockruff. Als dat zo was, kon hij zeker wel weg gaan. “Oke, dat is- ja, dat is goed,” zei hij met een knikje. Als ze zelf zei dat het goed was, was er geen reden voor hem om door te vragen. Maar dat was precies wat hij zei iedere keer dat iemand vroeg of hij oké was, in de hoop dat het daar stopte. Het was immers makkelijker om niet over te praten.

Langzaam raakte hij in gedachten verzonken, terwijl zijn grijze ogen op Reyne bleven hangen. Hij was zich er niet eens van bewust dat hij aan het staren was. Pas toen ze in beweging kwam en zijn verjaardag erbij haalde, werd Casimir uit zijn gedachten getrokken. “Mijn verjaardag? Ja, gisteren.” Zijn blik verzachten een beetje terwijl dat ze in haar tas aan het graven was. “Dat had je nie-,” maar net zoals bij Alain zou het niks uitmaken. Ze hield een cadeautje naar hem uit. Normaliteit zou je het direct aanpakken, maar Casimir keek voor enkele seconden enkel stomverbaasd toe om het dan aan te nemen en in stilte uit te makken. Erin zat een soort ketting die speciaal was voor pokémon. Hij liet het voor zijn neus bengelen. “Bedankt, Reyne,” zei Casimir met een knikje.

Re: [VE2022 - Cas] More Panic - za feb 19, 2022 2:37 pm

A good guest does not overstay

Actually, a perfect guest stays at home

Reyne voelde zichzelf iets wegkrimpen onder de blik van Casimir. Hij bleef maar naar haar staren en ondanks dat hij wat afwezig leek, wist Reyne niet wat ze ervan moest denken. Ze wendde daarom haar blik maar af en begon haar Rockruff over de rug te aaien. Ondanks dat het zachte geroezemoes dat over het terras gonsde een prettig achtergrond geluid was, was de stilte voor Reyne alsnog verstikkend. Ze wist niet hoe ze het moest vullen en tegelijkertijd durfde ze hem ook niet te verbreken. Straks zou ze weer wat stoms zeggen of zouden haar emoties haar weer teveel worden. Straks.. Oh Arceus, straks moest ze huilen.

Daarom dook ze maar haar tas in. Ze had in ieder geval aan een cadeautje gedacht voor de jongen tegenover haar. Daarmee kon ze nog een beetje een goede beurt maken. Het was eventjes zoeken, maar uiteindelijk vond ze het kleine pakje. De stilte verbrak en de jongen leek wat verbaasd naar het pakje te kijken. Rey zakte terug in haar stoel en beet kort op de binnenkant van haar wang. Straks vond hij het stom, oh Arceus, hij vond het nu al stom. Zag hoe hij ernaar keek. Wie weet had hij niet eens water Pokémon.

Ze wrong wat in haar vingers terwijl hij de strik losmaakte en het pakpapier van het pakketje afscheurde. Als hik het maar mooi vond. De spanning greep haar om de keel toen de jongen naar de ketting keek, maar desondanks verscheen er een blije glimlach toen hij haar bedankte. ”G-geen probleem.. Fijne verjaardag.. nog. Het.. het is een Mystic Water, het zou water aanvallen sterker moeten maken...” Ze draaide enigszins nerveus een pluk haar rond haar vingers. ”Ik weet niet of je water Pokémon hebt.. maar.. maar ik vond hem gaaf.. enzo..”

cttw

Re: [VE2022 - Cas] More Panic - zo feb 20, 2022 1:01 am

Twilight is approaching

The hypocrite of darkness shows its face, like a nightmare, again, this repetitive pattern

Er waren zoveel mensen meer geschikt voor situaties als deze. Casimir was bijna zeker dat iedereen meer geschikt was als hem. Ondanks dat ze elkaar al enkele keren gezien hadden, wist hij nog steeds niet hoe hij met haar moest praten. Haar gevoelige karakter hielp niet, want hij kreeg het gevoel dat dat alles wat hij zei, verkeerd kon worden opgevat door haar. Misschien had hij moeten doorvragen. Dat is wat Alain zou hebben gedaan. Maar nu voelde het alsof het te laat was. Ze was al overgegaan op een ander onderwerp, iets wat Casimir ook zo vaak deed als hij het ergens niet over wilde hebben.

De kleine ketting was… een ketting. Al wat Casimir wist was dat het voor pokémon was - hoopte hij want hij ging het niet dragen - en Reyne haar uitleg bevestigde die vermoedens. Water type aanvallen zouden hierdoor sterker moeten worden. Interessant. Langs de ketting keek Casimir haar aan, terwijl hij de ketting liet zakken. Dat ze dit kocht zonder te weten of hij een water pokémon had, deed hem toch weer een wenkbrauw ophalen. “Ik heb er één ja, een psyduck,” zei hij, misschien dat het haar wat gerust zou stellen. Een indrukwekkende pokémon was het nog niet, maar hopelijk zou dat nog komen. “Komt zeker van pas, bedankt,” zei Casimir nogmaals met een knik ter bevestiging om te tonen dat hij het echt meende. Haar een knuffel geven zag hij immers niet zitten.

Haar nerveuze gedrag was niet niet verbeterd, sterker nog het werd enkel erger als je het hem vroeg. Of dat was misschien omdat hij steeds meer nerveuze trekken op merkte, zoals het spelen met haar haar. De bedenkelijke blik vond zich terug een weg naar zijn gezicht. “Wil je chocomelk?” vroeg hij dan plots uit het niets. Zelfs Casimir leek verward te zijn om zijn eigen vraag. Het hielp bij Alain, dus misschien ook bij haar? Zou ze daarvan kalmeren?

Re: [VE2022 - Cas] More Panic - zo feb 20, 2022 1:21 am

A good guest does not overstay

Actually, a perfect guest stays at home

Ze beet zachtjes op de binnenkant van haar wang terwijl ze wachtte op een reactie van Casimir. Een wenkbrauw schoot omhoog toen hij hoorde over haar avontuur met het krijgen van een cadeautje voor hem en eventjes had ze het gevoel alsof ze in een vrije val was. Zie je nou wel, hij vond het een stom-. Maar daarna begon hij te praten. Hij had een Water Pokémon, hij had een Psyduck. Het kwam vast en zeker van pas. Eventjes keek ze hem op haar beurt weer aan met een starende, verbaasde blik, maar daarna brak er toch een oprechte en erg gelukkige glimlach los op haar gezicht. Misschien een beetje een excessief blije glimlach, maar ze was daadwerkelijk heel erg opgelucht dat ze het niet verpest had. ”Graag gedaan,” reageerde ze, nog wel wat stilletjes, maar stiekem zat ze te glunderen.

Desondanks voelde ze zich nog niet op haar gemak in de buurt van de vriend van haar broer. Het idee dat ze zichzelf moest bewijzen, dat hij haar sowieso niet leuk vond, dat vond ze heel erg lastig. Toen een stilte viel, was haar blik langzaam weer afgezakt naar de tafel. De welbekende stress kwam haar weer bij de keel grijpen totdat Casimir haar plotseling wat vroeg. Huh? Wat zei hij nou? Choco..melk? Rey keek hem verbaasd aan. Maar.. eigenlijk klonk het wel goed. ”Ja.. graag.” Ze viel weer even stil. "Als.. Als je de tijd hebt natuurlijk.." Misschien, heel misschien, was dit de kans om bevriend met hem te raken?

cttw

Re: [VE2022 - Cas] More Panic - zo feb 20, 2022 10:15 am

Twilight is approaching

The hypocrite of darkness shows its face, like a nightmare, again, this repetitive pattern

Omdat hij niks had om de Mythical Water in op te bergen, hield Casimir het vast. Onbewust was hij al aan de ketting aan het prullen. Reyne was één van de laatste personen waar hij iets van verwacht had te krijgen, dat maakte dat hij het gebaar eens zo hard waardeerde.

Waarom had hij het zelfs voorgesteld? Het voelde dom. De kans dat alles verkeerd werd ingeschat en dat Reyne het een raar voorstel zou vinden, was erg groot. “He-,” begon Casimir net op hetzelfde moment als dat het meisje sprak en instemde met het idee. Nu was het zijn beurt om verbaasd op te kijken. Maar enkel als hij tijd had. “Nee, ja, natuurlijk,” kwam er niet erg vlotjes uit.

“Gisteren had ik een kraampje gezien waar ze het verkopen.” De enige vraag was waar het nu weer was. Zijn gevoel voor richting was nooit ideaal op plaatsen als deze. Snel keek hij zoekend om zich heen, maar zo direct zag hij de plek die hij bedoelde niet. “We komen het vast wel tegen.” Dat betekende wel dat ze het festival af moesten wandelen en hopen dat zijn gevoel voor richting niet al te slecht was. De Rockruff aan zijn zijde was alweer opgestaan en had een pas verder gezet, klaar om verder te wandelen want hij was hier zitten al beu.

Re: [VE2022 - Cas] More Panic - ma feb 21, 2022 12:10 pm

A good guest does not overstay

Actually, a perfect guest stays at home

Reyne glimlachte voorzichtig naar de jongen toen deze Mystic Water in zijn handen hield. Hij was er een beetje mee aan het prutsen, dus Reyne hoopte ergens dat hij niet stiekem het toch een rot cadeau vond. Ze stopte de gedachte ver weg, in de hoop dat het gewoon waanideeën waren. Maar desondanks bleven ze knagen aan de randen van haar bewustzijn, zeggend dat er iets heel heel erg mis was.

Ze viel bijna weer stil toen Casimir op hetzelfde moment als zij begon te spreken en kort keek ze hem aan met enigszins geschrokken ogen, zijn verbaasde blik ontmoetend. Ze waren een vreemd stel zo en leken allebei niet in het bijzijn van de andere te willen zijn. Ging top hier, alles was oké. Reyne begon weer wat met haar haar te frummelen en liet haar blik net weer wat afzakken naar de tafel toen Casimir toegaf. Toen was het haar beurt om iets verbaasd, maar ook ongemakkelijk te kijken. Wat een ramp dit. Ze wierp eventjes een blik op Peaches. Waarom Peach? Waarom had je deze jongen hierheen gehaald?

Ze kwam overeind van haar plek en keek even omhoog naar Casimir, voordat ze met hem meeliep. Peaches knorde tevreden terwijl ze zich tegen Reyne's been aandrukte. Daarna sprong de Rockruff een paar stapjes voor hen uit. Reyne liep ondertussen enigszins ongemakkelijk mee met de jongen. De stilte was alleen nog erger, aangezien ze het niet voor elkaar kreeg om meer te zeggen op zijn woorden dan een knik of een instemmende hum. "Heb je.. een fijne verjaardag gehad? Heb je leuke dingen gedaan met Alain?"

cttw

Re: [VE2022 - Cas] More Panic - di feb 22, 2022 12:02 am

Twilight is approaching

The hypocrite of darkness shows its face, like a nightmare, again, this repetitive pattern

Vanuit zijn ooghoeken was Casimir zijn Rockruff de roze soortgenoot in het oog aan het houden terwijl hij keurig naast hem liep. Om een reden werd het beest steeds afstandelijker naar anderen, vooral zij die hij niet kende. Het was geen probleem, zolang de pokémon maar naar hem bleef luisteren.

Terwijl ze aan het wandelen waren, keek Casimir om zich heen in een poging zich te oriënteren. Een dag geleden was hij hier geweest, zo moeilijk kon het toch niet zijn om de plek terug te vinden. Enkele kraampjes kwamen hem bekend voor, dus hij hoopte dat ze de juiste weg op liepen. Naast hem hoorde hij Reyne een vraag stellen, waarschijnlijk om de stilte op te vullen.

“Ja.”

Een nieuwe stilte volgde nadien, aangezien Casimir het een perfect goed antwoord vond op haar vraag. Ja, hij had een goede verjaardag gehad. Ja, hij had leuke dingen gedaan. Het was een erg drukke dag geweest, maar aan het einde kon hij met zekerheid zeggen dat het één van de beste, misschien zelfs de beste verjaardag was die hij al heeft gehad.

Casimir wist niet of dit een stilte was die aangenaam was, of juist eerder enorm ongemakkelijk. Hij neigde naar het tweede. “Jij veel gedaan?” vroeg Casimir waarbij zijn grijze ogen even op haar bleven hangen. Zover hij wist, had ze niemand speciaal om die dag mee te vieren, maar dat wilde niet zeggen dat ze niks gedaan had. Er waren genoeg activiteiten om aan deel te nemen op het festival.

Re: [VE2022 - Cas] More Panic - di feb 22, 2022 12:34 am

A good guest does not overstay

Actually, a perfect guest stays at home

De stilte hing weer als een dikke deken in de lucht toen Casimir antwoord had gegeven op haar vraag. Een enkele, simpele, 'ja'. Het was een antwoord, een volledig antwoord maar toch verschrikkelijk summier. En in Rey's optiek, een complete afwijzing. Ze had gehoopt om iets van een gezellig gesprek te houden met de man, in de hoop om iets een connectie met hem op te bouwen zodat Alain daar tevreden mee kon zijn. Dan zou ze Alain niet in een moeilijk parket brengen straks en kon zij gemakkelijk bij hem op bezoek.

In de opvolgende stilte begon Rey zich alleen maar meer en meer over haar toeren te jagen. Angst, assumpties en verdriet tuimelden over elkaar heen in haar hoofd, ieder proberend om elkaar steeds meer te overschreeuwen. Tot er een explosief mengsel ontstond die op een veel te hoge druk stond door de al onderliggende stress van hiervoor.

Dus in plaats van zijn wedervraag die na een, voor haar veels te lange, stilte gesteld was te beantwoorden, begonnen de tranen over haar wangen te lopen. Haar mond opende zich en sloot zich weer terwijl ze begon te snikken. Zijn vraag bleef onbeantwoord in de lucht hangen. Ze had niks interessants gedaan, ze ging ook niks interessants doen en hij zou het sowieso stom vinden. Sterker nog, hij vond haar nu alleen maar vervelender nu ze haar emoties niet had kunnen binnenhouden en haar cadeau was vast ook stom en nu zou hij tegen Alain zeggen dat ze stom was en-

cttw

Re: [VE2022 - Cas] More Panic - di feb 22, 2022 12:51 am

Twilight is approaching

The hypocrite of darkness shows its face, like a nightmare, again, this repetitive pattern

Casimir was al niet het sociale type en zeker niet tegen andere types die sociaal niet zo vaardig waren. Dat is waardoor het bij Alain goed liep, die jongen was sociaal voor twee en wist elk gesprek wel aan de gang te houden. Voor hem was dat echter niet waar. Hoe vaak dat hij verkeerde dingen zei, kon hij niet op twee handen tellen. Het gebeurde veel te vaak en vaak zonder dat hij het doorhad.

Zijn handen had hij in de zakken van zijn jas gestoken, terwijl hij rustig verder bleef wandelen. De vraag die hij gesteld had, bleef echter onbeantwoord in de lucht hangen. Misschien dat ze er niet over wilde praten, dat was voor hem ook goed. Casimir zou niet-

Een snik was hoorbaar naast hem en direct keek Casimir haar met opgetrokken wenkbrauwen aan, die omvormde tot een frons bij het zien van de tranen. Had hij wat verkeerd gezegd? Was er wat gebeurd? Het was alsof hij zijn eigen tong verloren was, want zelfs al opende hij zijn mond, kwamen er geen woorden uit. Om hem heen merkte hij al dat mensen aan het kijken waren naar de ongelukkige situatie en de paniek die langzaam op de jongen zijn gezicht verscheen.

Wat moest hij doen? Waarom was Reyne ineens aan het huilen? Casimir had geen flauw idee. Waarom had hij ook alweer voorgesteld om een chocomelk te gaan drinken?

“Reyne?” vroeg Casimir voorzichtig, alsof elk woord dat uit zijn mond kwam, de situatie nog erger kon maken. “Is er uhm- waarom- heb ik-,” verder kwam hij echter niet. Nog steeds was hij verder aan het wandelen, maar zolang dat zij verder bleef wandelen, deed hij dat ook.

Re: [VE2022 - Cas] More Panic - di feb 22, 2022 1:08 pm

A good guest does not overstay

Actually, a perfect guest stays at home

Het was alsof er een dijk doorgebroken was. Toen de stroom eenmaal kwam, was het niet meer te stoppen. Niet door Reyne zelf althans. Iedere onschuldige omstander, moest wel denken dat dit een date was die heel heel erg verkeerd aan het lopen was. Dat, of een grote vent die een klein meisje lastig viel. Rey was echter alle zorg voor omstanders voorbij. Alles om haar heen was een waas, tijd ging veels te snel en tegelijkertijd stond hij stil. Ze was benauwd maar had tegelijkertijd veels teveel lucht. Alles was te warm, alles was te koud.

De woorden van Casimir drongen nauwelijks door in de waas, brachten nauwelijks een besef dat hij zelf ook gigantisch in de stress zat over de hele situatie. Ook Peaches, die wat dwingender tegen haar benen duwde, drong nu slecht door. Maar de waarom van Cas bleef ergens wel hangen in de waas. Ergens. En ergens was ze ook zo bang om hem nóg meer teleurstellen, dat er nog een antwoord kwam ook. "Ik moet op een Blind Date! En ik kan dat niet, maar ik kan ook niet niet gaan, want dan is iemand alleen, maar i-ik ben niet leuk genoeg voor blind dates," begon ze warrig, volledig overspringend naar een ander onderwerp, "E-en als Alain dat hoort dan wordt hij boos op papa en mama, maar dat moet niet, want hij moet het hier leuk hebben met jou!" En Cas zou haar waarschijnlijk haten ondertussen nu ze weer zat te huilen, maar dat kreeg ze zelfs nu niet uit haar strot geperst.

Ze leek haast leeg te lopen met elk woord wat ze sprak, maar tegelijkertijd ging de scherpe rand van de paniek er wel vanaf. Ruw probeerde ze met haar mouw wat van de tranen weg te vegen. Ze durfde Cas niet eens meer aan te kijken.

cttw

Re: [VE2022 - Cas] More Panic - wo feb 23, 2022 4:05 pm

Twilight is approaching

The hypocrite of darkness shows its face, like a nightmare, again, this repetitive pattern

Casimir had werkelijk geen idee wat er was gebeurd. Het ene moment was alles in orde, waren ze rustig aan het wandelen, en het andere moment was Reyne ineens aan het huilen. Er moest tussendoor iets gebeurd zijn wat ertoe geleid had dat de tranen over haar wangen rolde, maar hij zou niet kunnen zeggen wat het was. Vluchtig keek hij om zich heen, misschien dat er iets was, maar niks dat haar reactie kon verklaren. Enkel de vragende blikken van mensen.

En dan kwam het, een vloedgolf aan woorden. Een frons die alsmaar dieper werd verscheen op zijn gezicht terwijl hij naar haar keek en luisterde. Om zich te beschermen tegen het ongemakkelijke gevoel dat hij bekroop, sloeg hij zijn armen over elkaar heen. “Blind..dates?” herhaalde hij verward. Haar hele probleem was dat ze ingeschreven stond voor de blind dates. Op dit punt begreep Casimir er helemaal niets meer van.

Ze was niet leuk genoeg. Alain zou kwaad worden op de ouders. Allerlei emoties waren zichtbaar op zijn gezicht. Van paniek tot verwarring tot verbazing. Met Alain wist hij wat te doen in deze situatie, maar hij kon toch moeilijk ineens haar hand vast houden. Of zijn armen op Reyne heen slaan voor een knuffel. Dat zou werken bij de andere Bijoux. Zijn grijze ogen stonden gericht op haar, alsof dat hij het antwoord op zijn vragen op haar gezicht kon vinden.

“Kan je jezelf niet terug uitschrijven?” opperde Casimir. Zo moeilijk was het vast niet. Gewoon naar het kraampje gaan, zeggen dat je jezelf bedacht had en dat was het. Of niet gaan. Dat kon ook nog. Wat maakte het uit als iemand alleen was. Dat was niet haar probleem. Het was geen onmogelijke situatie om onderuit te komen. Hij vroeg zich ook af waarom ze zich had ingeschreven. Ze had op voorhand toch kunnen bedenken dat het zo zou gaan. De conclusie was dat Casimir het allemaal niet begreep en het was maar de vraag of hij dat ooit wel zou doen.

Re: [VE2022 - Cas] More Panic - wo feb 23, 2022 11:44 pm

A good guest does not overstay

Actually, a perfect guest stays at home

Nu had ze het helemaal verpest. Ze had zoveel mogelijk uitgelegd aan Casimir, maar de jongen leek er totaal niks van te snappen. Zijn woorden waren in Reyne’s oren ook al meteen geïrriteerd, omdat ze verwachtte dat hij geïrriteerd was. Ze had haar armen om zichzelf heen geslagen en hikte nog steeds zachtjes tussen het snikken door. De huilbui had iets de druk van de ketel gehaald, maar lang niet alles. Daarvoor was er veel en veels teveel.

Peaches drukte opnieuw zachtjes haar neusje in Reyne’s handpalm en dat trok Reyne heel iets bij de les. Ze keek omhoog naar Casimir toen deze aangaf of ze zichzelf niet gewoon kon uitschrijven. De betraande blik van het meisje ging naar de grond toe terwijl ze zachtjes met haar hoofd schudde. Dat was geen optie. Dan had ze ruzie. Ze was immers ingeschreven om haar te helpen. Ze hoorde haar ouders nog bijna zo helder in haar oren als dat ze geklonken hadden aan de telefoon. Als ze nou eenmaal een goede vent had gevonden, dan kwam het misschien ooit nog goed met haar. Dan kon ze zich focussen op een gezinnetje uiteindelijk, in plaats van dat ze zo nutteloos op haar kamer zat. Maar ja, ze was nu niet leuk genoeg voor een man, ze was veels te onsociaal en dat moest ze veranderen.

”Papa en mama hebben me ingeschreven.. Ze zijn heel erg teleurgesteld in me als ik niet ga,” kwam er wat verstikt uit. ”Ze bedoelen het goed, ze schrijven me ook de hele tijd in voor c-contests, maar ik v-verpest het de hele tijd.” Nieuwe tranen begonnen onbedoeld te lopen bij haar woorden. Het lukte gewoon niet.

cttw

Re: [VE2022 - Cas] More Panic - do feb 24, 2022 12:36 am

Twilight is approaching

The hypocrite of darkness shows its face, like a nightmare, again, this repetitive pattern

Zou de chocomelk nog steeds voldoende zijn om deze situatie te redden? Langzaam aan begon Casimir te denken van niet. Er was waarschijnlijk niets dat het nog kon redden. De gedachten om Alain te bellen en om hulp te vragen was even door zijn hoofd geschoten, maar hij had het weg geduwd. Misschien dat hij het later wel zou doen. Of als het volledig uit de hand liep.

Er vloeide meer tranen over haar wangen en Casimir klemde zijn kaken op elkaar. Er volgde nog iets over contest waar ze ook voor ingeschreven werd maar die niet lukken. Het was zoals Alain, die van een Cutiefly een Copperajah maakten op verschillende momenten. Hij wist niet hoe hij haar kon troosten op dit moment.

“Als je niet wilt gaan, dan wil je niet gaan,” zei Casimir alsof het allemaal zo simpel was. Hij benadrukte het zelfs nog door zijn schouders op te halen. “Lijkt me-,” hij zweeg even terwijl hij probeerde de goede woorden te vinden. “Je zou teleurgesteld moeten zijn in hen, al ze niet begrijpen dat je niet wilt gaan.” Het was dom als ze daarom kwaad op haar zouden zijn. Aangezien zijn ouders volledig anders waren in dat opzicht, was het moeilijk om de situatie in te beelden. Hetzelfde probleem deed zich voor in sommige situaties met Alain. Hun families waren het volledige tegenovergestelde.

Re: [VE2022 - Cas] More Panic - do feb 24, 2022 11:15 pm

A good guest does not overstay

Actually, a perfect guest stays at home

Cas was van de makkelijke, simpele oplossingen. Haar blik schoot even, kort, omhoog naar de jongen toen deze met de simpelste oplossing ooit kwam. Was dat omdat hij geïrriteerd was? Was dat omdat hij haar niet leuk vond? Misschien ging hij straks wel naar Alain om haar te zeggen dat ze stom had gedaan. Misschien was Alain dan ook wel teleurgesteld in haar. Heel goed mogelijk, toch? Ze wist niet zeker of er iets was wat Alain en haar band kon verpulveren, maar deze jongen was een most likely suspect.

Haar adem kwam nog steeds in kleine, hyperventilerende hikjes haar mond uit en de tranensluis was nog steeds vol opengedraaid. ”D-dat maakt ze niet uit, ze vinden.. ze vinden dat ik..” ze schudde met haar hoofd en zette haar handen eventjes tegen haar voorhoofd, waarna Peaches nog een keer, dit maal wat harder, tegen haar benen aandrukte om haar down to earth te krijgen. Haar filter was nog meer uitgezet dan Tutu’s tact tijdens het trekken van een tarotkaart.

”Z-ze vinden dat ik maar gewoon.. beter dan nu moet worden.. en ze denken het zo op te lossen.” Ze kneep haar handen tot kleine vuisten en ze kneep haar ogen weer dicht. ”En ik probeer het, echt waar, en ik weet dat ik stom ben en niet leuk genoeg maar..” Haar stem kapte weer af terwijl ze nog een keer drukker met haar hoofd schudde. ”En nu belast ik jou er ook nog mee..” kwam er zachtjes prevelend achteraan.

cttw

Re: [VE2022 - Cas] More Panic - vr feb 25, 2022 8:08 pm

Twilight is approaching

The hypocrite of darkness shows its face, like a nightmare, again, this repetitive pattern

Ergens kwam het als een opluchting dat hij niet de hoofdoorzaak was dat Reyne aan het huilen was. Dat zou hij immers nooit aan Alain kunnen uitleggen. Hoe vertelde je ook aan iemand dat je zijn kleine zusje aan het huilen had gebracht? Zeker tegen iemand zo beschermend als Alain. Het was al erg genoeg dat de eerste ontmoeting tussen hem en Reyne zo rampzalig was verlopen. Had hij haar toen ook niet laten huilen? Dan was dit al de tweede keer geweest.

Voor Casimir was het in elk geval simpel; Als Reyne niet wilde deelnemen aan de Blind Dates moest ze zich gewoon uitschrijven of niet gaan, ongeacht wat haar ouders ervan vonden. Echter werd het al snel duidelijk dat het iets was dat ze niet kon, daarvoor stond ze niet stevig genoeg in haar schoenen. Casimir kon niet anders dan haar bedenkelijk aankijken terwijl ze meer zei. Maar wat ze zei, maakte de situatie enkel moeilijker.

Casimir schraapte zijn keel en wreef wat ongemakkelijk over zijn arm, daar waar een litteken aan het vormen was. “Lijkt me niet dat je hier beter van wordt.” Zodra de woorden eruit waren, besefte hij hoe hard ze klonken, terwijl hij het niet op die manier bedoelde. “En je bent niet stom of niet leuk genoeg, dat is- daar is niks van waar,” zachtjes schudden hij zijn hoofd om het extra te benadrukken. Ze was eh… apart en Casimir wist niet hoe hij daarmee moest omgaan, maar het was niet dat hij haar stom vond. “Ze moeten maar leren dat je ook keuzes voor jezelf kan maken,” zei Casimir en tilde daarbij zijn schouders op. Hij was zich maar al te goed bewust dat haar ouders geen makkelijke mensen waren, maar dat zou geen verschil mogen maken.

Tales of Sinnoh

Start the journey of a lifetime

Switch account

Tales of
Sinnoh