Tales of

Sinnoh

Pijnlijk wapperde ze een beetje met haar verbrande hand. Gelukkig was het niet meer dan twee vingertoppen, maar dat maakte het alsnog allemaal niet veel makkelijker. “Ange!” hoorde ze Alain roepen. Blijkbaar had hij haar handige actie gezien. “En maar zeggen dat wij degene zijn die kapot gaan,” reageerde hij met een theatrale zucht. Ze zou grinniken als haar vingertoppen niet zo veel pijn deden op het moment. Dus was alles wat ze kon een beetje schaapachtig lachen. Want ze had het inderdaad net nog gezegd. “Alles oké?” vroeg hij al snel. Ze gaf een knikje. "Ja, komt goed. Het zijn maar twee vingertoppen." Tijdens haar antwoord haalde ze een flesje cola uit haar koelkastje. Dat zou voorlopig wel werken om haar vingertoppen te koelen. Het was koud maar niet ijskoud. Precies goed om een eerstegraads brandwond mee te koelen. "Dus ik sta hier nog wel even, nog een leuk verhaal over je date te vertellen?" vroeg ze Alain grinnikend. Ze moest iets terwijl ze hier stil stond, en verhalen aanhoren was altijd leuk.

De glimlach die ze kreeg vertelde niet veel goeds. Er kwam een heel verhaal aan. Want het mocht duidelijk zijn dat Alain enthousiast was over de date die hij had gehad. “Nou, het was ook zijn verjaardag dus ik had alles uit de kast getrokken,” begon hij. Dat klonk wel echt als typisch Alain. Plus het was goede afleiding voor haar pijnlijke vingers“En toen werden mijn plannen iets vertraagd omdat we afgeleid raakten onder de douche. Zal ik niet over klagen,” vertelde hij. Afgeleid onder de douche... Ze kon één en één echt wel bij elkaar optellen en wist dus heel goed wat er waarschijnlijk was gebeurd. Precies daardoor was het eigenlijk net iets meer informatie dan ze lief had. “En na het festival… Ah… Het was cliché en goed. Ik had een restaurant geboekt en een hotel…” vervolgde hij. Ze was blij dat hij daar stopte en ze niet nog meer details zou krijgen over dat laatste. "Mooi dat jullie het zo leuk hebben gehad", begon ze voor ze toch maar een vraag besloot te stellen. Want ze wilde die informatie eigenlijk wel hebben. "Was het restaurant goed?" vroeg ze. Want ze moest meer dingen hebben voor op het menu en restaurants waren vaak een goed voorbeeld.

Alain trok zijn wenkbrauwen op. “Een Italiaanse keten die ook in Sunyshore zit,” vertelde hij met een knikje. Sunyshore was best dichtbij op zich dus daar zou ze op zich wel iets mee kunnen. Als ze er ooit een reden toe had natuurlijk. “Ik kan je de site doorsturen als je er nog eens heen wil na je eerste date,” vervolgde Alain. Ohja, die date. Dat was een ding. Ze was het haast al weer vergeten. Ze gaf een knikje, de naam van de keten was wel makkelijk om te weten. Dan kon ze er wat mee doen als ze er een reden toe had. “Zal ik je anders weer aan je werk laten? Zien we elkaar snel wel weer,” bracht Alain op. Angie gaf een bevestigend knikje. "Stuur maar een berichtje als ik langs kan komen" zei ze met een glimlach. Kort zwaaide ze terwijl Alain haar weer alleen liet met haar werk. Snel gingen haar ogen uit naar haar pokémon. Hopelijk hadden ze er een niet al te grote puinzooi van gemaakt terwijl ze afgeleid was.