Tales of

Sinnoh

Wat een domme dag. Hij leunde even wat naar achter en keek naar Oona, die bij hem op de schoot zat. Hij had besloten om zowel Sylvan als Oona weg te doen, uiteindelijk. Verassend genoeg was er meteen iemand geweest van Crescent Moon zelf die de albino vos onder haar vleugel had willen nemen. Hij had hem weg gedaan zonder echt veel ervoor terug te vragen. Het was niet alsof hij Alain ooit nog zou terugzien of tegen praten. Waar hij geprobeerd had de ander te appen om te laten weten dat hij de vossen niet langer wilde, had hij opgemerkt dat hij weer geblokkeerd was. En honestly. Wat een fucker. Hij moest helemaal niks meer weten van al zijn shit, enkel om dan geblocked te worden. Waarom? Omdat hij dingen had aangekaart waar Alain zelf van wist? Honestly, die man kon enkel liegen en dingen verhalen alst hem uitkwam. Hem en zijn emovriendje. De enigste die in zijn ogen gold, zo bleek. Maar dat wist hij al langer. Waarom maalde hij er dan ook over?

De tricolor vos liet zijn maag keren, opdat hij weer aan hem moest denken. En net zoals Wynn een slechte herinnering aan haar had hangen, had ook deze Vulpix dat. Hij duwde de Pokémon van zich af en kwam overeind. Er was werk te doen. Even tikte hij zijn Gabite aan met zijn schoen, waarop de Pokémon naar hem keek en naast hem kwam wandelen. Ze zouden een Rookie gaan ophalen en wat informatie moeten geven. Niet zijn eerste keer, maar het voelde wel vreemd. Want eerlijk, wat moest hij zelf gaan zeggen? Hij had zelf nog maar een paar maanden ervaring binnen Crescent Moon. Hij was niet eens zo geweldig geleerd in alles... Like, wat moest hij ermee gaan doen?

Eenmaal aangekomen op de afgesproken plek, sloeg hij zijn armen over elkaar en zuchtte hij. Met Oona naast hem, kon hij niks anders dan af en toe naar haar kijken. En steeds opnieuw haar aanzien, zorgde ervoor dat hij met zijn ogen rolde. Wat een absolute piece of shit.

- Archie

Een stem liet hem opkijken en rustig draaide hij zich wat. Een man had hem benaderd en deed wat raar, een buiging ofzo? Hij fronste even en bekeek de ander even rustig. Murphy zette een pas naar voren en kantelde haar kopje, waarna een zacht geluid van de rooskleurige Gabite kwam. Oona daarintegen kwam meteen naar voren gehuppeld en sprong naar de schoen van de ander, happende. Niet voor echt pijn te doen, maar om te spelen. Ze was nog jong, wist niet veel. Kon ze ook niks aan doen. Even legde hij haar focus op haar, voordat hij opkeek naar de andere ranger. Ah, nieuw kind, had hulp nodig. Hij knikte even begrijpelijk en haalde zijn armen van elkaar waarna hij rustig zijn holo caster erbij nam en begon te typen. 'Top, dan gaan wij samen Patrol lopen. Kom maar,' klonk er van de holo caster af waarna hij zich omdraaide en even gebaarde naar het joch om mee te komen met zijn verminkte hand. Murphy begon al rustig in beweging te komen, een strak oog houdende op de vreemdeling. Kalm begon Myr weer te typen. 'Ik ben Myrddin by the way. Als je vragen hebt, schiet ze maar,' Klonk er van de robotstem.

Oona, de klier die ze was, hapte even nijdig naar de hand van de ander. Kort keek Myr even streng naar de kleine Pokémon, maar deze keek hem enkel intens terug aan en ging naar hem toe, waarna ze liefkozend haar kopje tegen zijn kuit aan drukte. Wat een karakter had dit wezentje toch. Was vast de reden geweest waarom hij haar had gekregen. Was ook met slechte bedoelingen geweest, maar daar was hij niet meer verbaasd om. De Vulpix leek haar ding gedaan te hebben en begon rustig mee te wandelen met haar eigenaar, af en toe haar kopje tegen zijn benen aanduwende voor aandacht.

De man begon te praten. Zijn naam was Archie en... geen vragen, of toch wel? Hij keek even om naar de ander en liet zijn ogen rustig weer afdwalen naar zijn holo caster. De Gabite liet haar kop wat zakken, voordat ze zich uitrekte en kalm wat voorop begon te wandelen. Zij zou ondertussen wel een oogje in het zeil houden. Kalm begon hij weer te typen, waarna al snel de robotstem weer klonk. 'Hangt ervan af wat jij zoal moet doen. Ik loop regelmatig beveiliging. Zakkenrollers en dieven onderscheppen, mensen helpen die vragen of hulp nodig hebben. De politie inlichten bij grotere situaties, zorgen dat dingen niet uit de hand lopen. Dat soort dingen mag je verwachten op een festival als je je werk doet,' Hij liet zijn blik even over de mensen gaan en kantelde zijn hoofd. Het was vrij rustig vandaag, dus ideaal voor een eerste dag. Kalm keek hij terug om naar Archie, waarna hij weer begon te typen. 'Je starter?' klonk er van het apparaatje af.

De ander herhaalde wat hij gezegd had en rustig liet Myrddin zijn blik weer even langs de mensen gaan, altijd alert zijnde met het volk rond hem heen, opdat hij de laatste tijd toch wel veel zakkenrollers had binnen gebracht. Het zou immers nooit stoppen, dat volk had altijd wel iets op het oog. Een zucht kwam van hem af bij dat besef. Maar zo zou er altijd werk voor hem blijven, niet? Wat ook goed was, want hij werkte graag, hij was een harde werken, eentje die wilde presteren. Kon je ook zien aan hoeveel werk hij op zijn vork nam. Oona huppelde even wat voor hun uit en hield langzaam halt.

Fuji dus. Hij knikte even en keek de ander aan toen hij vroeg naar zijn starter. Myrddin opende de gallerij op zijn holo caster en scrollde wat naar beneden, waarna hij al snel een foto van zijn Togedemaru had gevonden. Hij tikte het aan en draaide het naar de ander toe zodat hij het kon zien. Na enkele tellen draaide hij het ding terug naar zichzelf, opende hij de app waarmee hij zijn tekst deed, en begon te typen. 'Een traited Togedemaru genaamd Blathnaid. Ze is vooral thuis.' Klonk er van het ding af. Rustig keek hij even naar Murphy, die hem kort aankeek en terug naar Archie keek, om vervolgens naar het volk rond hen te kijken. 'Dit is Murphy en Vulpix noemt Oona,' Tikte hij nog in, waarna hij het apparaat liet praten voor hem. Rustig stapte hij wat verder. Het was enorm rustig... Dus misschien dat hij beter.... Wederom keek hij om, waarna hij even naar de ander keek en weer iets intikte. 'Heb je ervaring met Pokémon?'

Het leek erop dat de ander plots erg gericht was op zijn omgeving. Als iemand die altijd alles wel in het oog had, vond hij het opvallend dat de ander hier zoveel moeite leek mee te hebben? Of was het omdat hij daar een natuurlijke aanleg voor had. Hij liet zijn eigen blik nog even rondgaan, waarbij Murphy even haar kop wat meer opstak om te zien wat er aan de hand was niet ver van hun. De kleine man volgde haar blik even, maar toen hij de andere ranger weer hoorde praten, keek hij even om. Een Luxray hm. Dus dat betekende dat hij wel wat Pokémon gewoon was van een hoger level dan een Wurmple die je in het wild kon vinden. Rustig pakte hij met zijn verminkte hand de ball van Wynn erbij, waarna hij zich even wat meer draaide. Toen de ander echter op zijn schouder tikte en naar iets wees, volgde Myrddin zijn blik. Hm? Oh... Hij knipperde even en knikte als teken dat hij het had begrepen. Rustig gooide hij de ball richting Archie. Als hij het zo hoorde had de man niks anders mometeel. Als dingen fout liepen en ze gescheiden werden had hij op z'n minst iets beters dan een Applin om iets te doen. De Eevee was een van zijn mindere mons, maar nog steeds een sterk beest. Of ze wel degelijk zou luisteren naar iemand anders als hij niet in zicht was, was iets anders. Ze was immers vrij gehecht aan hem en wilde hem trots maken. Kalm tikte Myr wat met zijn andere hand op de holo caster waarna hij dit keerde naar de ander zodat hij dit kon lezen. 'We gaan even kijken wat ze doen. In die ball zit een Eevee, voor als iets misgaat en we gescheiden worden. Kwil der wel terug.' Duidelijk genoeg leek hem. Murphy liet even een waarschuwende blik vallen op Archie. Het was duidelijk dat de Gabite wist wat er gaande was. Mocht er iets gebeuren waarbij Wynn verloren was, dan zouden de gevolgen merkbaar zijn.

Rustig begon Myrddin te wandelen richting het steegje op ene manier dat niet zo heel opviel. In het algemeen viel de kleine man niet zo zeer op. Als je zijn hesje even wegdacht en de Pokémon kon je hem waarschijnlijk makkelijk voor een kind laten doorgaan. Hij wist dat hij er door zijn lengte veel jonger uitzag dan hij was, ookal betekende lengte helemaal niks als het op leeftijd aankwam. Oona egon wat voorop te lopen, dus besloot Myrddin om haar te laten terugkeren in haar ball. Hij wilde niet dat ze in de weg ging lopen. Eenmaal hij bij een kraampje was aangekomen, vlak naast het steegje waar de jongeren zaten, draaide hij zich tot de dame die sleutelhangers en dergelijke leek te verkopen. Myr liet zijn blik even over de goederen gaan, zijn focus niet op de jongeren leggen, maar eerder luisteren. Murphy daarintegen, had haar helblauwe ogen strak op hen gericht. Ze konden niks doen tot ze iets deden dat hun het recht gaf iets te doen. Anders konden ze in de problemen komen.

Net zoals met Jett toen, was dit niet veel anders. Hij moest afwachten om in te springen. De urge om zo op de gozers te springen en iets uit te lokken kon hij immers niet doen. Hij kantelde zijn hoofd dan ook wat en liet zijn blik opgaan naar het steegje toen hij beweging opmerkte. Murphy kwam meteen met een zacht geluid in beweging richting het straatje, waarop Myr meteen haar arm beet greep. De massieve Gabite draaide haar kop even en keek hem vragend aan, waarop Myr even rustig de ball van Toireasa boven haalde. Hij richtte deze rustig op de muur, waarna de zwart-rode Ariados al snel verscheen op het muurtje. Myrddin wees rustig naar het steegje en gebaarde kalm het teken voor gevaar naar de spin. Deze keek rustig naar haar trainer en kroop hoger op de muur, waarna ze al snel in de duisternis van het steegje verdween.

Even keek hij op, waarbij hij zag dat Archie wat paniekerig leek. De kleine man gebaarde kalm naar het steegje en begon te wandelen. Met Toireasa voorop wist hij dat ze wat veiliger waren. Natuurlijk was hij altijd veilig met Murphy erbij. Het was echter zo dat de Ariados een heel stuk fijner was in de omgang dan de Gabite, wat ervoor zorgde dat er minder gewonden konden vallen. Met een lichte tred wandelde hij verder, de roze Pokémon achter zich aan lopende. Toen hij wat dieper in het steegje was, kon hij een van de jongere de hoek om zien glippen. Myr versnelde zijn pas en ging tegen het muurtje staan, waarna hij rustig even luisterde. Het leek een gesprek over iets dat ze gestolen hebben en iets over... Hij vernam dat het iets van een deal was. Hij rechtte zijn rug wat en keek even om. Was de andere ranger meegekomen? Zo ja konden ze zo inspringen. Misschien was het zelf beter als ze hun hesjes uitdeden en de situatie als zogezegde 'burgers' zouden polsen om echt iets uit te lokken.

Even keek hij schuin naar Archie, die iets leek te bedenken. Het hesje werd hem in de handen geduwd en de ander ging een enkel transformatie naar homeless man doen. Hij knipperde even vluchtig en kantelde zijn hoofd wat vragend naar de ander. De ander pakte zijn holo caster erbij en begon te typen, waarna Myr kalm las wat hij had neergezet. Oh. Hm. Hij knikte even rustig naar de ander en sloeg het hesje op zijn heupen, waarna hij de mauwen samen knobbelde zodat hij er geen last van zou hebben mocht hij moeten ingrijpen. De ander verdween al snel om de hoek en even kantelde de kleine man zijn hoofd wat. Rustig kwam hij wat in beweging waarna zijn blik naar de Ariados ging, die hoog op de muur zat, starende naar het groepje, wachtende op iets van teken van haar trainer.

Archie begon te spreken, waarna gemompel van de gozers af leek te komen. Al snel hoorde hij beweging, waarop hij even gebaarde naar Toireasa, die meteen achter hun aanging via de muren. Snel kwam Myrddin in beweging waarna hij door het steegje ging en insloeg verderin, waardoor hij al snel de jongeren had afgesneden op hun pad. Wat verbaasd kwamen ze een voor een tot stilstand, waarna al snel gelach te horen was. De blonde ranger kantelde zijn hoofd wat en liet zijn blik even langs de gozers gaan. Het gelach stierf echter af toen de grootte Gabite in beeld kwam en zich achter haar trainer voegde, een intimiderend beeld. En dat was niet eens het beste dat hij bij had. Shyla was pas eng. Die kon deze guppies zo in hun broek laten doen als ze wilde. Rustig pakte Myrddin zijn holo caster erbij, waarna hij even op een knopje drukte en hun eerder gesproken conversatie werd afgespeeld. Met een kalme blik bleef hij kijken naar de jongeren, die stopten met lachen. Verbaasd, boos.

Een van de jongeren lachte even en stapte naar voren, een pokéball boven halende. "Alsof we bang zijn van een joc-" Een goed gemikte string shot van zijn Ariados, die hoog op de muur zat, had de Pokéball zo uit de hand van de ander geschoten. Het ding ketste tegen de grond aan, waarbij Myr even een pas naar voren zette en het zo van de grond afnam. Hij bekeek het even en stak het ding in zijn jaszak, waarna hij rustig begon te typen op zijn holo caster. 'Meekomen en je gedragen als je geen problemen wilt,' klonk er van het apparaat af. De mannen leken een beetje met stomheid geslagen. Niet alleen dat ze tegenover zo'n raar figuur stonden, maar dat dit ook de manier van communiceren was. Myr wist bar goed dat als Murphy niet naast hem stond, ze hem vast al hadden aangevallen. Niet dat hij daar bang voor was, in tegendeel. Het feit dat hij onderschat werd speelde altijd in zijn voordeel.

Archie voegde zich bij hen en probeerde simpel woorden af te dwingen. Even lichtte Myrddin een wenkbrauw op toen hij merkte dat een van de mannen duidelijk boos aan het worden was. Zou hij uithalen naar zijn collega? Dat zou nog iets zijn dan. Myr tilde een hand op en gebaarde even rustig naar de man die zich gedraaid had naar Archie. De Ariados sprong meteen in actie en spoot enkele String shots naar de voeten van deze man. Wel meteen kwamen vloekwoorden uit de mond van de man, die weer woest omkeek naar het kleine blonde joch. Met een kalme expressie zette hij een pas naar voren, waarna hij kalm wat intikte op zijn holo caster. 'Jullie komen mee of ju-' Een goed gerichte klap van een Infernape en zijn holo caster was zo uit zijn verminkte hand gekickt. Wel meteen verstijfde Myrddin, waarbij hij greep naar zijn hand, die meteen gloeide van de pijn van de klap. Een van de mannen achterin had wel een Pokémon weten boven te halen. Zachte murmelende geluiden kwamen van Myrddin af, waarbij hij zijn slechte hand vastgreep met zijn goede en even zijn ogen sloot. Auw. Fuck. Godverdomme.

Murphy liet er echter geen gras over groeien en wel meteen schoot de Gabite naar voren met een Dragon Rush. De aap zijn ogen werden groter, waarbij de impact krachtig werd. het blauwe vuur dat de roze Pokémon omhulde kwam snel, vluchtig en lanceerde de fire type door het steegje, naar de andere kant, waar het met een knal tot stilstand kwam tegen een muur. Als Myr had kunnen praten had hij zitten vloeken van frustratie en pijn, maar helaas voor hem kon dat niet. En dus kwamen er enkel onverstaanbare geluiden uit hem terwijl hij probeerde te kijken naar zijn hand. Shit. Fuck. Hij zette een pas terug en probeerde op te kijken. Een van de mannen zag een kans om naar hem toe te lopen, aangezien zijn Gabite nu bezig was met de Infernape. Wel meteen sprong de blonde kerel opzij, draaide hij zich een kwartslag en haakte hij zijn been om de knie van de ander waarna hij vluchtig de ander zijn arm vastgreep, hem naar achter trok en hem er zo vanonderuit schopte. Eenmaal de ander zijn balans verloor, vernam Myrddin hem vluchtig, waarbij zijn armen los kwamen en zijn andere been omhoog kwam, om de man een rechte kick in zijn gezicht te geven. Hierdoor tuimelde de gozer meteen omver, waarbij zacht gesnik van hem afkwam en hij even zijn handen over zijn gezicht legde.

De kleine blonde gozer klemde zijn kiezen op elkaar, een snelle ademhaling van hem afkomende terwijl hij even zijn focus op zijn verminkte hand legde. Godverdomme. Hij had gedacht dat dit wel opgelost zou worden. Waarom. Gebeurde... Dit altijd?! Even gebaarde hij met zijn goede hand, waardoor de Ariados van de muur afsprong. Murphy had ondertussen met een paar goed gemikte klappen de fire type knock out gemept. Duidelijk dat ze vele levels hoger was dan de aap, was het niet heel moeilijk. Ze had het beest onder haar arm geklemd en kwam aan gewandeld, waarna ze het beest voor het groepje van de jongens wierp, een boze grom van de sakura mon komende. Myrddin draaide zich om en keek even rond. Fuck. ZIjn holo caster wsa compleet aan stukken getrapt door die rotaap. Met kleine pasjes liep hij ernaar toe, waarna hij erbij neerknield en het even van de grond nam. Het scherm compleet gebarsten, waarbij een hoek ook duidelijk mistte... Wist hij heel goed dat hij hier niks meer mee kon. Hij keek dan ook om naar de gozers en snoof even. Wat irritant. Rustig kwam hij overeind, waarna hij even zijn ogen sloot... Diep in en uit ademde en vervolgens zijn blik op Archie legde. Hij tilde zijn handen op en gebaarde kalm naar zijn eigen polsen als teken dat het beter zou zijn als ze hun gewoon allemaal aansloegen. Toen gebaarde hij rustig naar de holo caster. Hopelijk snapte de ander wat hij daarmee bedoelde...

Archie leek het deels te snappen en rustig knikte de kleine man even naar hem. In zijn ooghoek zag hij echter hoe ene man naar hem toe begon te lopen in de aanval, waarop Toireasa meteen een STring shot in zijn gezicht afvuurde. Myrddin kantelde zijn hoofd en zette een pas opzij, waarna hij de man een hevige kick tegen zijn zij gaf, zodat hij omver viel. De Ariados ging meteen aan het werk om hem vast te binden met haar web, waardoor Myrddin zijn focus op de rest van de groep kon leggen. Hij kon vrij weinig doen nu hij geen holo caster meer had die werkte. Het was nutteloos werk om iets te proberen gebaren, het zou allemaal genegeerd worden, niemand zou het snappen. En dus bleef hij staan waar hij stond. Als iemand omkeek naart Archie of iets probeerde, stapte Murphy meteen tussenin om grommend zich groter te maken tegenover de mannen. Ze konden niks maken tegen hem of zijn POkémon, zovele was duidelijk. HIj had sterke Pokémon voor een reden.

De sirenes gaven de mannen een startsignaal, waarop enkele begonnen te sprinten in verschillende richtingen. Wel meteen klemde Myrddin zijn tanden op elkaar waarna hij achter twee van de mannan aanliep. Snel haakte hij een been om de ene persoon, waardooor hij met een klap en haal van zijn armen hem er onderuit kon halen. Toireasa spoot meteen stevig web op de persoon, waardoor deze geen kant op kon. MYr keek echter boos om naar een van de mannen die hem wist te ontsnappen. Als hij nu erachter ging zou de rest het ook op een lopen zetten. Hij kon enkel hopen dat Archie de mannen aan zijn kant ook daar kon houden.

Frustratie. Dat was hetgeen dat hij voelde. Hij had een laten ontsnappen. Als hij nu iemand aan zijn zijde had die hij alleen kon laten met de groep kon hij even erachter gaan. Het zou niet eens lang duren. Maar hij kon een newbie niet alleen laten met deze gozer. Gefrustreerde gaf hij nog een hevige trap aan de man die hij er net onderuit had gehaald, opdat deze wilde opstaan en weg wilde. Dacht het dus niet gozer. Zijn boze ogen gleden even over de mannen heen, waarbij hij kort knikte naar Toireasa. De spin liet haar ogen over de mannen gaan en hield hun zoveel mogelijk op hun plek. Inmiddels wisten ze wel dat ze niks konden maken tegen Myr en de Ariados als ze weg wilden. Het was een eenling geweest die in een moment van chaos er vandoor was gegaan. Meer niet. HIj wandelde wat heen en weer en liet een gefrustreerd geluid uit zijn keel komen. Hij had geen manier van communiceren meer, opdat die assholes zijn holo caster kapot moesten maken. Idiots.

Al snel keek hij om en zag hij dat de politie er was. Zo rustig mogelijk gebaarde hij naar de mensen, die wonder boven wonder luisterde naar de agenten. Degene die niet tegen de grond lagen door web of zijn kicks liepen netjes mee en deed wat van hun gevraagd was. Het werk was goed gelukt, maar Myr was alles behalve tevreden. Hij had er eentje laten gaan. En zijn holo caster was kapot. Boos liep hij dan ook heen en weer te ijsberen. Wat moest hij daar nu mee gaan doen uh? Ugh.