Tales of

Sinnoh

Plof.

Hij kletterde tegen de grond aan, een pijnlijkere knal dan hij had verwacht. De stenen waren een stuk harder dan dat de wol van het schaap zou geweest zijn. Wel meteen voelde hij een pijnlijk gevoel aan zijn kin, zijn handen ook. ZIjn armen. De helm, however, had hij wel in zijn armen weten te kletteren. Wel meteen verscheen een glimlach op zijn gezicht bij het besef dat hij eindelijk het ding had, waarbij hij opkeek naar de man. Deze noemde hem idioot... Of was het naar iets anders? Geen idee. Hij duwde zichzelf op zijn knieën en streek even met zijn geschaafde hand langs zijn kin. Zo te zien was hij wat aan het bloeden. Vast een schaafwondje... KOn hij weinig aan doen. Hij schudde zijn hoofd dan ook wat en trok de mauw van zijn shirt wat op om zijn kin af te deppen. Een voldane zucht van de jongeman afkomende terwijl hij zichzelf op zijn voeten duwde en overeind kwam.

"Hebbes!" zei hij opgetogen terwijl hij de helm ophield, een tevreden grijns op zijn snuit terwijl hij het ding rustig op zijn hoofd deponeerde. Hij klikte deze vast en liet zijn blik naar Amber gaan. "Dankjewel meneer," zei hij rustig naar de ander, zijn focus terug legende op de vreemdeling. "Houd de snoepjes maar, cadeautje van me," zei hij lachend met een knipoog, waarna hij naar de bank toeliep om Amber rustig op te tillen. Het speeltje nam hij ook rustig vast. "Hopelijk hebt u zich niet bezeert? IK heb anders wel een ehbo kitje in m'n rugzak zitten?" Iets dat zijn vader altijd bij zijn spullen duwde. Het was niet ongewenst, gewoon iets dat hij zo over het hoofd zou zien als een ander het niet deed.