Tales of

Sinnoh

Nu dat ze nog in Solaceon Town was en ze haar Gastly had gevangen, besloot ze dat het misschien een goed idee was als ze the Lost Tower eens wat beter ging bekijken. Ze had dat gisteren niet kunnen doen omdat het te laat was geweest en ze Shadow naar het Pokémon Center had moeten brengen om hem weer op te lappen, maar nu, vlak voor ze vertrok naar het westen van Sinnoh, was het misschien wel een goed idee om eens te gaan kijken. Ze was te druk bezig geweest met haar gevecht om echt naar de graven te kijken en ergens interesseerde het haar wel wat er allemaal begraven lag, al was het natuurlijk ook wel verdrietig om te zien. Ze had Spheal uit haar bal gelaten omdat zij de rustigste Pokémon was en ze het zich nu niet kon permitteren dat Shadow grapjes ging maken bij mensen die aan het rouwen waren. Aurora liep de toren binnen en meteen op de begane grond zag ze een meisje staan met een Togepi in haar armen en een verdrietige blik in haar ogen. Het meisje draaide zich opeens om en Aurora deed snel wat stappen naar achteren om niet tegen haar op te botsen. ”Eh…” trok ze ietwat onhandig de aandacht van het meisje. ”Gaat het wel?” liet ze er zachtjes op volgen, haar Spheal ook bezorgd naar het meisje kijkend.

Aurora besloot om niet aan te dringen toen het meisje zei dat het goed met haar ging. Haar houding sprak een heel ander verhaal, maar Aurora wist hoe het was om met een innerlijke struggle om te gaan en dan was een vreemdeling dat naar je toestand vroeg wel het laatste wat je kon gebruiken. Ze negeerde dan ook de kwetsbare houding van het meisje en glimlachte toen het meisje haar opmerking maakte. ”Bedankt. Haar naam is Blizzard,” sprak Aurora op een zachte toon. De Spheal klapte vrolijk met haar pootjes tegen elkaar aan en richtte haar blik naar boven, waar ze vrolijk naar het meisje kwam rollen om kennis te maken met de Togepi. ”Mijn naam is Aurora,” stelde de blauwharige zichzelf voor. Ze boog wat naar voren om haar vinger uit te steken naar de Togepi zodat ze het over zijn kopje kon aaien. ”Wat een schatje,” zei ze met een glimlach. ”Ben je ook door Sinnoh aan het reizen om de gym challenge te doen?” vroeg ze vervolgens nieuwsgierig aan Yasmin.

Aurora wierp Yasmin een nieuwsgierige blik toe toen ze haar woorden over de Togepi sprak. ”Was het dan zo moeilijk?” vroeg ze toch wel licht nieuwsgierig aan het meisje. Ze wisselde een blik met Blizzard uit, maar deze had haar oogjes te veel gefixeerd op het meisje om dat te zien. Ze kon zich niet goed voorstellen hoe moeilijk het kon zijn om zo’n kleine Pokémon te vangen, maar elke Pokémon had natuurlijk zijn eigen moeilijkheidsgraad wat vangen betrof. Ze had verhalen gehoord over legendaries die zelfs helemaal niet te vangen waren omdat ze zo sterk waren en uit elke bal konden breken die naar hun gegooid werd. Maar goed, dat waren natuurlijk legendeverhalen. De kans dat zij ooit een legendary tegen zou komen, was dan ook wel nihil. Het meisje voor haar gaf aan dat ze een coördinator was. Of dat zei ze niet met die exacte woorden, maar dat kon Aurora toch wel uit haar verhaal afleiden. Ze knikte op de vraag. ”Ik hoop ooit Champion te worden, maar tot nu toe schiet dat nog niet echt op,” grinnikte ze. ”Ik steek meer energie in het ontmoeten van leeftijdsgenoten dan dat ik echt bezig ben met mijn doel.” Ze werd wat rood in haar gezicht. ”Ik hoop er binnenkort dan ook snel werk van te kunnen maken. Ik was van plan om binnenkort naar het westen te reizen en daar de training van mijn Pokémon serieus op te pakken.” En dat moest ze dan binnenkort ook écht eens gaan doen, zeker nu ze haar derde Pokémon al had gevangen en technisch gezien dus geen excuus meer had om hier te zijn.

Aurora luisterde geïntegreerd naar Yasmin toen deze vertelde over het vangen van haar Togepi. Het leek inderdaad een hele rit te zijn geweest en Aurora glimlachte toen het meisje haar verhaal vertelde. ”Het klinkt alsof jullie op korte tijd al een speciale band op hebben gebouwd,” zei ze op een bewonderende toon. ”Maar je hebt dus een lure gebruikt voor je Pokémon?” Ze fronste. Ze had al wel eens gehoord over die dingen en wist dat daar speciale Pokémon door tevoorschijn konden komen. ”Wil dat zeggen dat je Togepi een speciale aanval heeft of iets dergelijks?” Ze glimlachte wat schaapachtig. Ze was duidelijk nog niet goed geïnformeerd over die lures. Misschien moest ze zich maar eens voldoende laten informeren zodat ze er ooit zelf één kon gebruiken. ”Het lijkt me wel speciaal om mee te doen aan zo’n contest. Als ik weet wanneer je er eentje gaat doen, zal ik eens komen kijken,” zei ze met een glimlach tegen het meisje. Ze wist dat contests publiekelijk werden gegeven en dat iedereen daar dus naar kon kijken. Yasmin zou tegen die tijd vast wel wat support kunnen gebruiken en Aurora vond een contest wel interessant om te zien, dus voor haar was het allemaal geen probleem. Graag, zelfs.

Aurora grinnikte toen Yasmin haar woorden sprak. ”Ik denk dat we allemaal ons hele team wel lief vinden, niet? Het zou jammer zijn als je favorieten zou hebben.” Zij had in elk geval geen favoriet. Het was niet omdat Shadow zich soms misdroeg en omdat hij pas later bij het team was gekomen dat ze daarom minder om hem gaf en Blizzard of Thunder zou verkiezen boven hem. Zo was ze niet. ”Misschien moet je hem eens scannen met je Pokédex?” stelde ze voor. ”Dan weet je het zeker.” De Pokédex weergaf immers alle informatie zoals abilities, movesets en het level van de Pokémon, maar ook de stats en dat soort dingen. Ze was er vrij zeker van dat als de Togepi van Yasmin speciaal was, ze dat zo wel kon traceren. Aurora’s ogen begonnen al net zo te stralen als die van Yasmin toen het meisje haar uitnodigde om buiten te oefenen. ”Dat lijkt me leuk!” sprak ze met een glimlach, waarna ze grinnikte. ”Al ga je me dan wel moeten vertellen wat ik moet doen. Ik ben op vlak van trainer al nieuw, laat staan in het wereldje van de coördinators.” Aurora gaf een knikje naar de uitgang van de toren en begon vervolgens aanstalten te maken om naar buiten te gaan. ”Was het al lang je droom om coördinator te worden?” vroeg ze geïnteresseerd aan Yasmin.

Ze leken het met elkaar eens te zijn over de Pokémon en het uitkiezen van een favoriet en Aurora gaf een knikje ten teken dat ze het meisje gelijk gaf. Ze glimlachte toen het meisje haar gelijk gaf over het scannen van de Togepi met haar Pokédex en luisterde geïnteresseerd toen ze uitlegde over hoe een contest werkte. Een bezorgde frons gleed over haar gelaat toen Yasmin zichzelf afkapte, maar ze besloot om er geen opmerking over te maken en het langs haar heen te laten gaan. Als Yasmin erover wilde vertellen, dan zou dat wel vanzelf komen. Zij ging ook niet heel haar levensverhaal op tafel leggen en ze zou het zelf ook niet prettig vinden als anderen naar haar vroegen, dus dat deed zij dan ook maar niet. ”Je kunt hem ook nog altijd TM’s leren als je dat echt zou willen,” zei Aurora met een glimlach. TM’s gebruiken was voor trainers interessanter omdat ze daar echt sterke aanvallen uit konden halen die de Pokémon op zichzelf niet kon leren en dat konden ze weer gebruiken voor een gym, maar Aurora kon zich voorstellen dat Yasmin dat niet echt nodig zou hebben. ”Dat zou ik leuk vinden,” zei Aurora met een glimlachje toen Yasmin aangaf dat ze ook wel tegen elkaar konden vechten. Yasmin demonstreerde vervolgens met haar Togepi hoe ze een contest aan zou pakken en Aurora klapte voor haar toen de Togepi klaar was en omringd werd door schitteringen van de Sweet Kiss. ”Dat was echt al heel goed!” lachte ze opgetogen. ”Ik zou als jurylid zeker voor jou kiezen als ik mocht beslissen.” Ze knipoogde naar Yasmin.

Aurora’s ogen begonnen te twinkelen toen Yasmin blij leek te zijn met haar compliment. Het leek erop dat ze aan het einde van de dag een nieuwe vriendin erbij zou hebben en daar was ze meer dan blij mee. Ze konden straks misschien nummers uitwisselen zodat Yasmin haar kon waarschuwen als er een contest was en zodat Aurora kon gaan kijken. En zij kon op haar beurt Yasmin op de hoogte houden als ze zelf nieuwe ontwikkelingen had doorgemaakt, zoals een nieuwe teamgenoot of het uitdagen van een gym. ”Dat komt inderdaad vast wel goed, ja,” zei Aurora vol vertrouwen tegen de coördinator. Ze keek wat verrast op toen Yasmin haar nu al uitdaagde voor een gevecht. Hoewel ze dat letterlijk vijf minuten geleden hadden afgesproken, had ze niet verwacht dat het nu al zo ver ging zijn. Ze was er echter meer dan klaar voor en deed dan ook een paar stappen naar achteren, waarna ze knikte naar Blizzard. ”Blizzard, begin met Rollout!” riep ze strijdlustig. Blizzard vormde zich meteen tot een bal en kwam met hoge snelheid op Togepi af rollen.

Aurora kromp kort in elkaar toen de Togepi geraakt werd door de Rollout van Blizzard. De Togepi kwam echter snel weer overeind en Aurora kreeg een lichte glimlach om haar lippen toen Yasmin een Sweet Kiss probeerde. ”Blizzard, probeer die Sweet Kiss te omzeilen door langs hem heen te rollen en val dan weer aan met je Rollout!” Ze zag dat Blizzard langs de Sweet Kiss heen rolde en het was haar onduidelijk of dat hij geraakt was, maar dat zou de volgende Rollout dan wel bewijzen. Zelfs met een confused status kon die misschien nog wel raak zijn.

De klap was raak en in plaats van dat Yasmin voor een tegenaanval ging, besloot ze om de health van haar Pokémon te laten herstellen met een Life Dew. Misschien effectief in sommige gevallen, maar dit was er niet één van. Aurora was vaardig genoeg om zich te beseffen dat ze dit tot haar voordeel moest gebruiken en ze knikte naar Blizzard, die zich weer tot een bal rolde en opnieuw naar de Togepi rolde. De Rollout zou per beurt alleen maar harder aankomen en zou misschien de HP die hersteld was door de Life Dew onderuit halen en misschien zelfs wel een einde maken aan het gevecht. Dat was tenminste als het raak was.

Aurora kon het niet helpen dat ze zich schuldig voelde toen de Togepi vol onderuit ging door de Rollout. Ze wist zelf nog hoe hulpeloos ze zich had gevoeld toen haar Pokémon in waren gemaakt door Morgan en vond haar Pokémon gewond zien dan ook één van de ergste dingen dat ze mee kon maken. Het had haar bijna doen overwegen om te stoppen met het zijn van een trainer, dus dat wilde al veel zeggen. Ze snelde naar voren om te zien of de Togepi in orde was en legde een hand op Yasmin’s arm. ”Sorry voor dat,” verontschuldigde ze zich zachtjes. ”Moeten we even naar een Pokémon Center gaan?” Blizzard was inmiddels ook gestopt met haar Rollout en rolde naar Aurora toe, waar ze haar kraaloogjes bezorgd naar de Togepi richtte.