Tales of

Sinnoh

Zijn strategie had gewerkt en het duurde niet lang voordat de Pikachu niet verder kon vechten. Heiying kwam tot stilstand en keek hijgend naar zijn trainer, maar Morgan zou hem nog niet inwisselen voor Shabao. Hij wilde de kracht van de Sandshrew nog even sparen tot hij wist wat haar volgende Pokémon was. Aurora knikte naar hem en hij knikte kalm naar haar terug. Rustig keek de man toe hoe ze haar Pokémon liet terugkeren, waarop zijn eigen Duskull ook even naar hem keek, alsof hij hem ook zou terugkeren. Hij wende enkel zijn blik af en zuchtte. Nee, dat was hij niet van plan. Al snel liet de tegenstander een Spheal tevoorschijn komen en ze ging meteen aan het werk. Blizzard begon met een rollout en even vernauwde de man zijn ogen. Heiying was paralyzed en erg verzwakt van de gevechten hiervoor... Wat kon hij nog doen? Hm. Hij keek kalm toe hoe Hei de eerste rollout dan ook ten volle kreeg, het paralyze effect begon duidelijk irritant te worden. Nu was het enkel een kwestie van zoveel mogelijk schade doen tot hij niet meer kon. "Probeer zoveel mogelijk Shadow Sneaks te landen," het spook probeerde de aanval uit te voeren, maar verstijfde door de paralyze. Hij kon geen kant op en bleef er gepijnigd vliegen. Hm... Het leek erop dat de twee gevechten hiervoor teveel waren geworden voor de Duskull. De Ghost type stortte dan ook meteen in toen hij voor een tweede keer werd geraakt door een Rollout. Met een zucht liet hij de Pokémon terugkeren, waarna hij zijn blik op Shabao richtte. De Sandshrew rolde rustig naar voren en keek uitdagend naar de blauwe tegenstander. "Sand attack," wel meteen gooide de Pokémon zand in de richting van de water type in een poging deze te verblinden zodat de accuracy naar beneden zou gaan. "Poison Sting" nadat ze het wolkje zand op had gegooid schoot ze meteen naar voren waarna ze een paars gloeiende staart naar de Spheal gooide in een poging de ander te raken. Hij wilde eerst kijken of hij de ice type kon vergiftigen.

De eerste aanval was raak, maar de Poison sting mistte en met een klein sprongetje kwam Shabao terug op haar pootjes waarna ze haar pikzwarte kraaloogjes fixeerde op de zeehond. DEze rolde wat rond, maar kwam uiteindelijk tot een stilstand en gebruikte Water gun. "Rollout," Wel meteen rolde de Pokémon zich op in een balletje waarna ze snel weg begon te rollen van het water. Ze maakte een mooie bocht en ging recht op haar tegenstander af, maar Morgan had andere plannen. "Breek," ze staakte haar aanval en gebruikte haar staart om haarzelf wat van de grond te gooien en wat hoogte te winnen. "'Brick Break," Wel meteen gebruikte ze de snelheid en kracht van de sprong om de krachtige fighting type move richting de ice type te brengen. Als deze raak was dan wist hij dat het serieus wat schade zou aanbrengen. Natuurlijk was het riskant, aangezien de Sandshrew nu erg dicht bij de tegenstander was. Maar goed, hij moest het risico nemen mocht hij willen winnen. Een paar fighting type moves en het was gedaan, dat wist hij zeker, aangezien de attack al een erg hoge base power had in vergelijking met de andere moves die zijn Pokémon kende.

De aanval was raak en even kantelde hij zijn hoofd toen hij zag hoeveel pijn het wel niet deed bij de Spheal. Als Ice type was de Pokémon vrij fragiel, ondanks dat de soort en de evolutielijn bekend stond voor het feit dat well... Letterlijk tanken waren. Maar als het op deze aanvallen kwam, zou het niet lang duren voordat Shabao haar tegenstander zou verslaan. Maar, zoals verwacht, volgde er een water gun. Met grote ogen keek de ground type naar de aanval, maar opdat ze zo dicht stond kon ze niks maken. Dit had Morgan verwacht, dus veel zei hij er niet op. Kreunend schudde de Pokémon het water van zich af waarna ze meteen terug in een balltjes oprolde en rondjes begon te rollen rond de Spheal. "Sand Attack, breek, Brick Break," De Sandshrew opende haar staart en gooide een handvol zand richting de ogen van de Pokémon waarna ze de stoot van haar staart gebruikte om dezelfde beweging te doen als daarnet. Ze schoot weer op de Pokémon af, haar poot uitstekende om de fighting type naar de tegenstander te gooien. Morgan hoopte dat de eerste aanval haar zou verwarren zodat ook een twee brick break raak kon zijn.

Het gevecht leek niet lang meer te duren, want de tweede brick break was ook raak dankzij de sand attack. Hij kantelde zijn hoofd dan ook toen de dame schreeuwde dat het genoeg was. De Spheal was knock out, dus Morgan was niet van plan geweest verder te gaan dan nodig was. Hij haalde diep adem en zuchtte even waarna hij kort keek naar Shabao, die blij haar handjes opstak en afwachtend keek naar haar trainer. Morgan knikte een enkele keer naar haar, wat voldoende leek te zijn voor haar om meteen blij naar haar trainer toe te rollen en deze vast te grijpen. Een blij geluidje kwam van de Sandshrew af. Zo erg was ze misschien nog niet hm. Aurora had ondertussen haar Pokémon laten terugkeren en de man keek even naar haar. Hm? "Nee, je hebt goed gevochten, ik vind dat je het goed hebt gedaan," sprak hij rustig waarna hij even dichter naar haar toe stapte. "Winnen is niet alles, soms moet je verliezen om je grenzen te kunnen verleggen en bij te leren," zei hij kalm waarna hij even boog naar haar, een knikje volgende. "Dankjewel voor het gevecht," zei hij formeel tegen de dame. Zijn ogen gleden al snel naar de Sandshrew die erbij kwam. "Misschien moeten we maar even naar een Pokémon center gaan," ja, dat leek hem het beste.

Hij knikte even naar Aurora op haar woorden. Morgan was een man die met eer vocht en daarbij ook inzag wanneer iemand anders effort had gedaan en dat zou hij zeker prijzen. Het was immers niet alleen het resultaat, maar ook het proces, dat belangrijk was. "Probeer altijd voorbereid te zijn op het slechste en je zult nooit verrast zijn en klaar zijn voor wat de tegenstander naar je gooit," sprak hij kalm uit op haar woorden als laatste beetje wijsheid. Toen ze hem bedankte, knikte hij eenmaal naar haar als teken dat het erg graag gedaan was. Hij had immers wel genoten van het gevecht en zo ook zijn Duskull en Sandshrew. Shabao keek even op naar haar trainer en piepte even, het leek erop dat de Pokémon helemaal fired up was. Aurora gaf aan dat het laat werd, waarop de lange man even opkeek en knikte. Daar had ze gelijk. Bij haar volgende vraag schudde de man zijn hoofd. "Ik was van plan het pad verder te volgen tot ik bij een pokémon center kwam. Dan daar wat eten terwijl ik wacht op de verzorging van mijn Pokémon. En misschien er een kamer huren voor de nacht," Immers kon je altijd wel snelle maaltijden bij zo'n plekken krijgen en hadden ze ook simpele kamers die je kon huren. Hij had immers geen echte tijd om nu nog naar huis te reizen of iets in die trant. Daarbij wou hij het ook niet riskeren voor de gezondheid van zijn Pokémon.