Tales of

Sinnoh

De komst van Ark leek Yasmin afgeleid te hebben van het pakketje, en ze vroeg nieuwsgierig of de Pokémon van hem was en wat voor soort het was. Finn knikte. "Ja, het is een Taillow. Ik- Hey!" Hij trok snel zijn hand terug toen hij de scherpe snavel voelde. Ark had de broodkruimels binnen no-time naar binnen geschrokt en pikte nu ongeduldig voor meer. Finn liet een zucht los en stopte toen snel nog wat kruimels in zijn hand voor de Taillow aan zijn vingers zou beginnen. "Maar hij heeft de eetlust van een Munchlax," sprak hij toen op een semi-mopperende toon.

Hij glimlachte en draaide zijn ogen toen weer naar Yasmin die trots vertelde dat ze van plan was nog veel meer Pokémon te vangen. Uiteraard. Finn  grinnikte. "En komen je zus en jij uit Sinnoh of zijn jullie van een andere regio?"

Hij moest nog twee keer een stuk brood verkruimelen, maar uiteindelijk leek de Taillow verzadigd en nam plaats op Finn's schouder. Hij zette zijn verenpak uit en drukte zijn kop tevreden zo diep mogelijk tussen zijn schouder. Het duurde niet lang voor de vogel met de warmte van het vuur en een volle buik was ingedut.

Yasmin vertelde dat ze inderdaad uit Sinnoh kwamen en van Twinleaf town waren. Finn fronste even bij het horen van de naam. Twinleaf.. Hij had het wel voorbij zien komen op de kaart in één van zijn boeken, maar hij kon zich niet meer herinneren waar het nou precies lag. "Is dat.. ver van hier?" vroeg hij toen.

Hij glimlachte even toen ze vroeg waar hij dan was geboren. Meestal konden mensen al aan zijn accent horen dat hij niet van hier was. "Kalos," zei hij toen. Hij liet zijn geboorteplaats achterwege, de meeste mensen kende die toch niet.

"Wolf en Ark komen daar ook vandaan," vertelde hij verder, waarna hij de lepel weer voorzichtig naar zijn mond bracht om nog een hap te nemen.

Yasmin vertelde dat het dorpje in de buurt lag van Jubilife City. Dat kende Finn beter van naam en hij knikte even om aan te geven dat hij nu begreep waar het ongeveer lag. Yasmin en haar tweelingzus waren blijkbaar naar het oosten van Sinnoh gereisd om een Togepi te vinden. De kleine ei-pokémon in haar armen kwam blijkbaar van dezelfde plaats waar hij een Togepi had gevangen voor een missie.

Hij nam nog een hap uit de soeppan en glimlachte toen. "Het is goed dat je Casper daar hebt weggehaald. Er zitten blijkbaar vrij agressieve Unown, geen goede plek voor Togepis."

De soep was op, dus zette hij het pannetje naast zich op de grond en veegde hij zijn mond even af met zijn hand. De afwas kwam morgenochtend wel, er zat hier niet ver vandaan een kleine beek die hij daar voor kon gebruiken.

Yasmin vroeg ondertussen of Kalos ver weg was. Hij draaide zijn lichtgekleurde ogen weer haar kant op. "Oh ja, best ver. We hebben er een paar dagen voor moeten reizen op de boot." Iets wat zijn zus niet zo had kunnen waarderen, met haar nieuw gevonden talent voor snel zeeziek worden.

Yasmin's ogen werden groot en ze vertelde dat ze geen Unown was tegen gekomen, maar wel agressieve Geodudes. Misschien moest Finn het maar eens melden bij de basis dat de ruïnes een vreemde invloed had op Pokémon. Dan konden ze mensen in ieder geval waarschuwen voor ze er voet zette. Hij knikte lachend toen de blondine vroeg of Unown van die ogenpokémon waren. "Ja, het zijn een soort oogjes. Vreemde Pokémon ook want ze kunnen maar één aanval geloof ik. Dat weerhoudt ze er blijkbaar niet van om die te gebruiken." Hij dacht weer even met een grimmige uitdrukking terug hoe de felle rode straal bijna hemzelf had doorkliefd in plaats van de steen waar hij toen op had gezeten.

Yasmin leek haar soep ook op te hebben en stond op om het kommetje naast zijn pan neer te zetten. Ze merkte dromerig op dat ze ooit hoopte ook zo ver te gaan reizen, waarop Finn glimlachte. "Wie weet komt dat wel een keer. Maar voor nu ben je nog wel even bezig met Sinnoh zelf gok ik?" Hij kwam ook overeind, en klopte het zand even van zijn broek alvorens hij richting het pad wenkte. "Het wordt al vrij donker," merkte hij op. De zon was inmiddels volledig achter de horizon verdwenen en het enige licht wat nog scheen kwam van zijn kleine kampvuur. "Zal ik met je mee teruglopen naar je zus?" Hij vond het geen fijn idee als Yasmin in haar eentje door een duister bos ging dwalen.

Toen ik klein was, zei ze. Finn moest een glimlach onder drukken, want in zijn ogen was ze nog steeds klein, maar hij begreep waar ze op doelde. "Je gaat het vast goed doen als coördinator," zei hij bemoedigend. Hij had wel gezien hoe haar ogen waren gaan stralen toen ze over de lintjes was begonnen. De ambitie zat er in ieder geval al goed in, daar was wat voor te zeggen op zo'n jonge leeftijd.

Ze vond het goed dat hij even mee zou lopen en pakte haar Togepi weer op zodat ze konden vertrekken. Finn knikte en boog voorover om Wolf een snelle aai over zijn kop te geven. "Bewaak het fort," mompelde hij. Wolf was het liefst altijd aan zijn zijde, maar hij wilde de Rockruff niet van het warme vuur weghalen en bovendien moest er iemand op zijn spullen en Ark letten. De Taillow was zwaar ingedut.

Hij haalde een zaklamp uit zijn rugtas en draaide zich toen weer om naar Yasmin. "Welke kant op?" vroeg hij toen met een glimlach. Hopelijk wist ze nog een beetje waar ze het kamp van haar en haar zus had achtergelaten.

Yasmin wees in welke richting ze was opgelopen en zei dat het niet zo ver was. Finn maakte een knikje en begon toen achter haar aan te lopen, terwijl hij zijn zaklamp vooruit hield zodat ze kon zien waar ze liep. Het was altijd verbazingwekkend hoe donker het woud kon worden eenmaal de zon achter de horizon was verdwenen. De maan was bijna vol, maar vooralsnog liet het weinig licht door door het dikke bladerdek.

Het licht van het vuur verderop viel hierdoor extra op. Ze waren nog geen vijf minuten onderweg, dus Yasmin had inderdaad niet gelogen toen ze zei dat het niet ver was. Finn glimlachte en wuifde haar bedankje weg met een gebaar van zijn hand. "Graag gedaan. Succes met je contests." Hij zwaaide en pas toen ze in het licht was gestapt van het kamp, draaide hij zich om en begon hij terug te lopen naar zijn eigen kampeerplaats. Hoog tijd om te gaan slapen. Ze hadden morgen nog een lange weg te gaan naar Celestic Town.

[Topic gesloten]