Tales of

Sinnoh

De bal werd met een grote zwaai terug gegooid, veel te hard eigenlijk. Wolf legde zijn oren even plat, maar zag toen hoe de Houndour te hulp schoot en kwispelde even dankbaar. De bal kwam nu met een prima vaart op hem af en vrolijk sprong Wolf weer naar voren om hem terug te ketsen.

Ace merkte op dat hij nou eenmaal niet de meest sociale persoon was. Blijkbaar viel dat niet altijd goed bij sommige mensen. Finn knikte even, maar vond het tot nu toe best meevallen. Oké, hij was misschien niet al te vriendelijk binnen gestapt, maar met een beetje begrip en geduld was de jongen al snel bijgedraaid. Misschien was er nog hoop voor hem.

Finn haalde zijn schouders op toen Ace nog een keer zei dat er genoeg mensen waren die van jongens zoals hij gebruik wilde maken. Dat hij op zijn hoede moest zijn. Een vriendelijke waarschuwing, maar Finn kon het niet opbrengen zich er druk over te maken. ”Laten we hopen dat ik genoeg mensenkennis heb inmiddels om dat dan wel door te hebben,” merkte hij op. En anders had hij altIjd Wolf nog. Die kon feilloos aanvoelen wanneer iemand niet helemaal zinde. Ace zei dat hij anders altijd wel klappen kon gaan uitdelen en Finn kon het niet laten even te lachen. Was dat een vriendelijk gebaar? ”Goed om te weten,” zei hij toen, waarna hij nogmaals zijn fles hief en weer een slok nam. Misschien was het hebben van een kamergenoot toch zo slecht nog niet.

- Topic closed