Tales of

Sinnoh

Nu dat hij geen opdracht had gekregen en andere Crescent Moon leden moesten patrouilleren, had Ace toch maar besloten om in zijn vrije tijd op het festival rond te lopen. Hij had Igneel, Inpulsa en Avian uit hun bal gelaten zodat hij toch nog wat ogen had die wat de omgeving in de gaten konden houden en zijn rode ogen gleden strak naar opzij om de verschillende soorten kraampjes te scannen. Hij had Inpulsa al vaker in de richting van het spookhuis zien rennen en hoewel hij dat eerst afgeblokt had, besloot hij dat hij toch maar toe ging geven als ze er straks nog eens langs zouden passeren. Ze had wel wat rust en ontspanning verdiend na het harde werk dat ze had geleverd, al had dat meer bestaan uit hem irriteren en op languit op de grond vallen dan iets anders. Zijn blik werd echter al snel getrokken door een bekend gezicht en hij luisterde naar hoe de man bij haar, onbekend voor hem, een tweetal aansprak. Iets over gevechten voeren. Jett stelde vervolgens een vraag, maar het tweetal bleef haar dom aankijken en nam haar goed in zich op. Ace besloot om zich ermee te bemoeien en liep naar Jett toe, waarna hij zich bij haar voegde. In de man die bij hun stond interesseerde hij zich niet. Hij wist niet precies waarom, maar iets aan de manier waarop de mannen haar inschattend in zich opnamen, irriteerde hem. ”Wordt er nog antwoord gegeven op de vraag of is jullie IQ zo laag dat jullie zelfs dat niet meer kunnen?” bromde hij ongeduldig naar de mannen. ”Ik ben trouwens jullie tweede tegenstander, dus denk goed na voordat jullie antwoord geven.” De mannen begonnen te lachen. ”Nou, mijn vriend zou wel eens op date willen gaan met de mooie dame daar, maar voor mij is het al goed als jullie oprotten en jullie gezicht niet meer laten zien. Wat ook niet het geval meer zou zijn nadat we jullie vernederd hebben.” De drang om de kerel een dreun te geven, was vrij groot, maar Ace knikte en haalde de Poké Ball van Blade tevoorschijn, waarna hij de Scyther tevoorschijn liet komen en vervolgens naar Jett knikte, afwachtend welke Pokémon zij ging kiezen. Kijkend naar de Pokémon voor hun waren al haar Pokémon wel goed, gezien ze Electric types waren.

Ace trok een gezicht toen Jett tegen hem zei dat ze hierna met hem wilde praten. Arceus. Kon ze niet gewoon zijn hulp accepteren en voor de rest haar mond houden? Hij besloot om zijn giftige commentaar voor zich te houden en haar een knikje te geven, waarna hij knikte naar Blade. Een Ground type zou geen probleem moeten zijn voor de Scyther, zeker niet de Cubone dat tegenover hem stond. ”Blade, begin met Double Team en val daarna aan met een Slash,” sprak Ace op een kille toon, de man tegenover hem geen kans gevend om zich voor te bereiden op het gevecht. Hij zou wel zien hoe Jett het er van af zou brengen met haar tegenstander, maar voor nu zou hij zich focussen op de Cubone en ingrijpen als dat nodig was. Zijn Scyther verdubbelde zich inmiddels op hoge snelheid en schoot daarna naar voren, waarna hij vol uithaalde met zijn messen. Een tevreden blik ontstond in zijn ogen toen hij zag dat zijn Scyther vol doel trof. Dit was in elk geval al geen slecht begin. ”Wacht, dat is oneerlijk!” hoorde hij de man tegenover zich roepen. ”Ik had geen tijd om mezelf voor te bereiden.” Ace snoof ongeduldig. ”Wat oneerlijk is, is dat ik op mijn vrije dag mijn tijd moet verspillen aan clowns zoals jullie. Blade, gebruik Wing Attack,” liet hij er haast verveeld op volgen, waarna hij zijn armen over elkaar heen sloeg. Ging die clown nog aanvallen of niet?

De man had eindelijk besloten om te stoppen met janken, maar tegen dan was zijn Scyther al voorbij het punt van geduld en had hij de Cubone zonder pardon tegen de grond gekegeld. ”Skull, gebruik Bone Rush!” Zowel Ace als Scyther bleven met over elkaar geslagen armen staan terwijl de Cubone zijn bot gooide. Het bot ketste, zonder schade te doen, van Scyther af en deze keer kon er wel een lach af van Ace. ”Net toen ik dacht dat je IQ niveau niet lager kon zakken, bewijs je weer het tegendeel. Scyther is een Flying en Bug type.” Hij trok een gezicht naar de jongen. ”Ik zal het even in babytaal zeggen, want anders begrijp je me misschien niet: Scyther is immuun tegen Ground types.” De jongen werd rood in het gezicht. ”S-Skull, gebruik Headbutt!” riep hij stotterend. ”Ach, houd toch op,” sprak Ace op een verveelde toon. ”Ontwijk met Double Team en val daarna aan met Double Hit.” Double Hit was op zich geen sterke aanval, maar door Blade’s ability Technician ging de base power met 50 procent omhoog. ”Opvolgen met Slash!” Het gevolg was een uitgeschakelde Cubone. De man keek even naar zijn Pokémon, maar volgde toen uiteindelijk op met een andere Pokémon. Een Houndour. Kijk, dat was al een stuk beter!

De Houndour was aan het einde van de rit ook niet echt heel sterk. Omdat Ace zelf een Houndour had, kon hij aan de moveset afleiden van welk level de Houndour ongeveer was. Dit exemplaar was minstens zeven levels onder Blade. Met dus het gevolg dat Blade met een paar aanvallen het gevecht wist te beëindigen. De man zei op een zachte toon dat hij de Houndour nog maar net had gevangen en Ace wierp de kerel een droge blik toe. ”Nee, dat zou ik nooit geraden hebben,” zei hij met groot opgezette ogen en zijn hand rustend op zijn borst, waarna hij de kerel weer normaal aankeek en hem een verveelde blik toewierp. ”Verdwijn uit mijn ogen,” spuugde hij de jongen vervolgens toe, waarna hij zich naar Jett draaide alsof er niks aan de hand was. De man die door Jett was verslagen, leek zijn verlies iets minder goed op te vatten. Met snelle passen naderde hij Ace en Jett en ook al wist hij dat ze hem hierom ging uitschelden, toch stak Ace zijn arm uit en duwde haar ruw achter zich toen de man dichterbij kwam, zijn gezicht half duwend tegen die van Ace. ”Je adem ruikt hetzelfde als dat je battle skills zijn.” Ace kneep zijn ogen een beetje samen. ”Door en door slecht. En nu oprotten of ik laat jullie beiden oppakken voor verstoring van de openbare orde.” Ace’s knokkels jeukten om de man een klap tegen zijn gezicht te geven toen zijn blik langs Ace af gleed, naar Jett. Arceus, wat verachtte hij dit soort kerels. Zijn kaken klemden zich op elkaar en de botten in zijn kaaklijn kraakten, zo hard had hij zijn kiezen op elkaar geklemd. De man leek toch wel een beetje geïntimideerd door de dreiging die van Ace uitstraalde – Ace was ook net iets groter dan hem – en besloot om uiteindelijk weg te gaan. Ace draaide zich naar Jett toe en keek haar met een verveelde blik aan. ”Leuk, met zo’n partner patrouilleren die je voor geen reet kan helpen als er iets gebeurt,” zei hij, zijn blik naar de Crescent Moon member richtend die bij haar was. En die hij nu niet meer kon zien. Hij richtte zijn rode ogen weer naar haar en trok zijn wenkbrauwen op, zijn armen over elkaar slaande. Want hij verwachtte ergens nog wel half en half een arsenaal aan verwensingen omdat hij haar had proberen te bescher… ehh, uit de weg had willen krijgen omdat ze zo vervelend was.