The hypocrite of darkness shows its face, like a nightmare, again, this repetitive pattern
Geamuseerd keek Casimir naar Alaric, hopend dat hij de dare uit zou voeren. Het zou nogal een zicht zijn voor de andere mensen. Al die rijkeluis mensen die nu al rare blikken naar de groep geworpen hadden, terwijl ze niets bijzonder speciaal gedaan. Jammer genoeg deed Alaric er niet aan mee en Casimir klikte afkeurend zijn tong. “Zwak, ik had beter van je verwacht.” De man voor wie geen uitdaging te groot was. Althans, zo kwam hij over, maar blijkbaar had zelfs hij een limiet. Zijn plan was om het te filmen en online te gooien, maar helaas kreeg hij die kans niet. De blonde was ondertussen iets in zijn boekje aan het tekenen. In elk geval was hij zo stil. Nog stiller als normaal.
Toen de andere recht stond en iets nieuws te drinken ging halen, wreef Casimir met zijn vingers door zijn ogen. Nu alles was gaan liggen, merkte hij pas hoe moe hij was. Als hij ging liggen, viel hij als een blok in slaap. Dan zou hij erbij liggen als Alain. Zijn ogen gleden even naar hem, maar veel leven zat er niet meer in. Alaric kwam terug met twee flessen water en overhandigde er één aan hem. Voor enkele tellen staarde Casimir er verward naar, tot het tot hem doordrong dat dit water was. Het was geen slecht idee dus draaide hij de fles open om enkele slokken te nemen.
“Lopen,” zuchtte hij diep, dat was iets waar hij geen zin in had. Alain deelde duidelijk dezelfde mening. Hij keek weer even naar hem om te checken of hij nog in leven was of niet, maar het was moeilijk te zeggen. Al wat hij zag was haar. “Kan een onmogelijke missie worden,” zei hij tegen Alaric. Casimir legde de fles water op Alain zijn schoot en pakte het raar geknipte plukje haar vast om zacht aan te trekken. Dat was immers de beste manier om te checken of iemand nog in leven was. “Aarde aan Alain.” Hij zag het niet zitten hem te dragen. De kans dat ze ergens op de grond zouden eindigen was te groot.
If you wanna feel alive We can set the world alight
Alaric
Myrddin liet zich neerzetten en deed geen poging meer om weg te komen. Die ging zitten tekenen in zijn boekje en hield zich stil. Zijn ogen schoten naar Casimir hem zwak noemde. "Kom maar even hier en dan kan je voelen wie er zwak is." er stond een grijns op Alarics gezicht. Want hij zou met zijn spaghetti armpjes de oorlog niet winnen. Alain was echter ver van de planeet verwijderd en toen het woord lopen viel klonk er iets wat op protest leek.
Cas probeerde Alain weer erbij te krijgen, maar dat leek lastig. Zag er niet meer heel levendig uit. Beetje dood. Lopen kon inderdaad maar zo de onmogelijke missie worden die Cas voor ogen had. Shit. "Ik kan jullie niet allemaal tillen. Heb pas 110 kilo weggedrukt, maar no way dat jullie drie ieders 36 kilo wegen. Dat geloof ik alleen van Myr." die was zo klein. Dat kon nog wel. Alain en Cas moesten wat zwaarder wegen. Alaric stond weer op. "Ga je mee Myr? Gaan we pitten." de gedachte aan een luxe bed maakte hem stiekem toch wel moe. Hij hoopte dat hij in een keer door zou slapen vannacht. Hij had niet heel veel zin in nog zo'n paniek episode. Van de grond pakte hij Myrddins krukken op. "Loop je zelf?" al was dat waarschijnlijk een domme vraag.
Myrddin was teveel in zijn eigen wereldje om te weten wat er aan de hand was. Hij keek even op van zijn werk toen het over gewicht opdrukken ging. Hij knipperde even vluchtig. Oh. Wacht 36 kilo?! Jonge hij woog op z'n minst 40. Hij keek met grote ogen dan ook naar de ander. Hij was toch niet zoveel afgevallen toch? Agh nee. Verdorie. Wel meteen trok hij zijn kraag wat meer open en staarde hij naar beneden naar zijn borstkas. Hij was niet zo heel mager toch? Een twijelachtige frons kwam op zijn gezicht terwijl hij gespannen naar beneden keek en zijn vinger wat naar beneden liet gaan zodat hij wat meer van zichzelf kon zien, zo ook per ongeluk ook de mensen rondom hem. Maar helaas... Hij was echt in zijn eigen wereldje. Hij mocht van geluk spreken dat hij niet te ver ging en zijn hemd enkel wat meer open stond nu, de das veel losser dan eerst. Hmpf. Nu zat het niet gemakkelijk. Wat een moeilijk leven.
Rick sprak iets over meekomen en hij keek even op naar de ander. Zijn originele plan was om gewoon terug naar huis te gaan na dit alles. Hij had helemaal niet gerekend om hier te blijven. Hij knipperde dan ook vluchtig en liet zijn ogen naar het boekje gaan, waarna hij nog een paar lijnen aan zijn schets toevoegde voordat hij het boekje sloot en wegstak. De pen verdween ook en langzaam keek hij op. Krukken! Of hij zelf kon lopen? Natuurlijk! Hij knikte dan ook even en nam de krukken gretig en ietwat te snel uit de handen van Rick. Hij zette ze neer, verkeerd en kwam overeind. Wel meteen wankelde hij en zette hij de dingen wat raar, waarna hij weer uit instinct z'n andere been neerplaatste en balans verloor. Gelukkig kletterde hij zo weer z'n stoel in, waardoor de val zachter was dan de eerste. Hij opende zijn mond wat, keek op naar de ander en duwde zichzelf langzaam beter. Ging hij opgeven? Zeker niet, want zijn lijfje ging alweer in actie om te proberen. Hij zette de krukken neer en duwde zichzelf overeind, waardoor hij meteen naar voren begon te hinken en zijn balans weer verloor.
Give me a few days of peace in your arms— It's all I need. After that, I can face the world.
463
1876
CHARACTER INFO
OOC INFO
Er werd zachtjes aan de pluk haar getrokken en een klagend geluid kwam uit Alain’s mond, waarbij hij zijn ogen langzaam weer opende. Hij trok zijn lip in een pruil terwijl hij de ander wat triest aankeek bij de gedachte op te moeten staan, maar zelfs Alain begreep dat het een beter idee was.
Toen Alaric zei dat hij ze niet allemaal kon tillen, liet Alain nog een diepe zucht horen. Hij leunde terug in de bank en haalde twijfelend, en met nog een klagend geluid, eindelijk langzaam zijn benen van de ander af, om zijn voeten op de grond te zetten. De kou zonder de ander om zich heen was irritant en hij kon niet wachten tot hij weer warm in bed lag. Hij kreeg de verdere woorden van Alaric eigenlijk totaal niet mee, terwijl hij zich afvroeg of gaan staan een goed idee was.
Oké. Vooruit. Hij liet nog even een bedenkelijke hum horen, voor hij zichzelf langzaam overeind duwde. Eenmaal overeind voelde hij de hele wereld meteen draaien, maar hij wist zichzelf, al dan wankelend, overeind te houden. Het was maar goed dat hij ribben en een pols had gebroken; geen been. “Slaap lekker,” kwam er in een mompel uit naar de andere twee, waarna hij Cas met een lichte frons aankeek.
The hypocrite of darkness shows its face, like a nightmare, again, this repetitive pattern
Er kwam een niet gemeende uitdaging van Alaric en het deed hem zijn wenkbrauwen optillen. Een kleine grijns speelde op zijn lippen terwijl hij zijn hoofd kantelde. “Ik ga je de vernedering besparen,” zei hij zo serieus mogelijk. Hij kon niks beginnen tegen die man en dat wist hij zelf ook wel, maar dat wilde niets zeggen. Er zat iets van kracht in hem, al was het niet veel.
Het idee dat hij moest wandelen naar zijn bed sprak hem niet aan, maar hij wist dat er geen andere optie was. Als hij niet zou wandelen, bleef hij de hele avond hier zitten. “Alsof ik het zou toelaten dat jij me optilt,” snoof hij luid. Geen denken aan, hij wilde niet dezelfde vernedering ondergaan als de kleine dwerg. Vanuit zijn ooghoeken zag hij hoe die specifieke dwerg op het punt leek te staan om te strippen. Casimir schudde vluchtig zijn hoofd en keek weg van hem.
Alain was ondertussen naast hem in beweging gekomen, traag maar zeker. Het was het teken dat hij ook eens recht moest staan nu zijn been bevrijd was. Eerlijk, zijn been voelde raar aan nu het gewicht er niet meer op leunde. Hij greep de fles water vast en al geeuwend stond hij recht. Eenmaal hij min of meer stabiel op beide benen stond, rekte hij zich uit, waarbij één arm zichtbaar hoger de lucht in ging al de andere. Stomme stijve schouder ook.
Casimir duwde de fles water in Alain zijn armen, voor hij naar diens pols greep. “Kom, als we te lang blijven geraken we nergens.” Dan zou hij terug neerzitten en niet meer recht komen voor de rest van de avond. Voor hij het vergat, boog hij nog snel voorover om zijn Holo Caster van de tafel te halen, een beweging waar zijn evenwicht het niet mee eens was. Toen hij weer rechtop kwam, viel hij naar achter. Gelukkig werkte zijn reactievermogen nog en zetten hij snel een stap naar achter, waardoor hij maar zacht tegen Alain aanviel.
De andere hadden ondertussen minder succes, want de dwerg met zijn gebroken been wist helemaal niet hoe die recht moest blijven staan. Vroeg of laat zou die zeker weer op de grond terecht komen.
If you wanna feel alive We can set the world alight
Alaric
Hij liep niet zelf. Zeker niet. Hij steunde weer op dat gipsen been en Alaric kon zichzelf wel voor zijn kop slaan met hoe soepel dit ging. Hij wou hem in deze toestand ook niet in een taxi naar huis sturen. Hij wist hoe snel dat soort ritjes fout konden gaan uit ervaring. Daar kwam nog bij dat Myrddin absoluut niet in staat was om fatsoenlijk te communiceren nu. En het belangrijkste van alles was misschien nog: hij wou niet alleen slapen. Maar dat was iets dat hij nooit hard op toe zou geven.
Alaric keek nog naar Cas die een opmerking maakte over het toelaten van het optillen. Alsof hij daar wat over te zeggen had als Alaric het echt zou doen. Al zou Cas een lastiger target zijn dan Myr, omdat hij langer was. Maar goed. Alaric haalde zijn schouders op. In de ene hand pakte hij de krukken van Myr, die waren nu afgenomen. Daar ging zijn loop privilege. Onder dezelfde arm klemde hij de fles water die hij van tafel pakte. En toen hij wat door zijn knieën ging sloeg hij een arm om de middel van Myr en tilde hem weer op. Ronde twee. "Heren, een fijne voortzetting van de avond. Het was ons een waar genoegen." grijnsde hij naar de twee gays. Alaric wankelde iets met de eerste stap, iets minder hard bij de tweede. Maar toen ging het wel een beetje. Ze kwamen er wel. Het zou alleen even duren.
Myrddin was zich niet zo bewust van de gevolgen van zijn acties. Dat besef kwam enkele seconden later binnen, als hij dus al op de grond lag ofzo. Dus had hij dit ook niet kunnen inschatten. Misschien even logisch nadenken dat hinkelend verder gaan goed plan was, maar goed wat was logisch nadenken toch lastig. Daar gingen dan dus ook zijn krukken en Myr knipperde snel en probeerde int rond te grijpen naar iets van steun. Neeeee dan ging hij echt vallen. Maar het duurde niet lang voordat een arm om zijn middel ging, hij weer rood aanschoot en hij van de grond kwam. Hij bleef er even hangen, helemaal rood aangeslaan, voordat hij langzaam opkeek. Zijn blik gleed even naar de tafel en vervolgens naar de andere homos. Hm... Hij begon te glimlachen en stak een hand op waarna hij wat begon te wijzen naar de emo. Hij opende zijn mond wat, maar meer dan een piepje kwam er niet uit. Rick sprak, maar het was jammer genoeg niet hetgeen wat hij wilde zeggen. Hij liet zijn arm dan ook zakken en keek schuin op naar de man die hem aan het dragen was.
Ze kwamen in beweging en Myr wist meteen dat ze gingen slapen. Hij bewoog wat, voor misschien twee seconden, voordat hij zijn struggle opgaf. Hij liet zich dan ook hangen en sloot zijn ogen. Hmpf. Hij kon perfect alleen wandelen. Ergens jammer vindende dat hij niet zijn ding tegen Casimir had kunnen zeggen. Maar of het veel zou uitgemaakt hebben was iets anders. Misschien dat hij het morgen nog wist en het dan zou opbrengen. Maar of hij daar echt de zin in zou hebben als hij volledig nuchter was, was een ander verhaal. Zijn gedachten dwaalden nu af naar een iets; waar de fuck gingen ze heen?
Give me a few days of peace in your arms— It's all I need. After that, I can face the world.
463
1876
CHARACTER INFO
OOC INFO
Een fles water werd in zijn hand geduwd en Alain keek op naar de ander. Hij hield de fles water wijselijk in zijn goede hand, wat een vergissing bleek toen de ander zijn pols beet greep. Alain gaf meteen mee met de beweging, blij dat de brace nog netjes onder zijn mouw zat. Terwijl hij van die verrassing probeerde te voorkomen, bukte Cas voorover en voor Alain het wist viel de ander zacht tegen hem aan. “Woah,” kwam er verbaasd uit zijn mond. Hij knipperde een paar keer, voor hij zich weer wist te plaatsen en even diep adem haalde.
Voorzichtig haalde Alain zijn hand los van de ander en klemde hij de fles water tegen zijn borst met die onderarm, voor hij de hand van de ander in zijn eigen goede hand nam. Hij glimlachte tevreden, voor hij knikte. “Okay.” Nu was hij er klaar voor, dus hij begon langzaam te lopen en focuste zich op de stappen voor zich. Zo… moest dit lukken. Hoopte hij.
Tweekleurige ogen volgden Myr die… Huh? Hij knipperde even toen hij Myr opgetild zag en grinnikte zacht. Hij liet Myr nog een laatste voorzichtige glimlach zien, voor hij Cas mee trok. Het idee van in bed duiken klonk hem als muziek in de oren op het moment.
The hypocrite of darkness shows its face, like a nightmare, again, this repetitive pattern
Dat scheelde niet veel!
Alles draaide voor zijn ogen en hoe voelde hoe zijn evenwicht niet optimaal was, maar hij had hoop. Wandelen moest vast lukken. Hopelijk. Veel te lang wilde hij echter niet blijven staan, dus iedereen mocht wel eens vaart zetten achter hun afscheidswoorden.
Hij voelde de pols van Alain verdwijnen tussen zijn vingers en verbaasd keek hij over zijn schouder. Lang duurde het enkel niet voor zijn zijn hand vast genomen werd. Een tevreden glimlach krulde op zijn lippen. Zijn ogen dwaalde vervolgens af naar Alaric, die de dwerg zonder genade een tweede keer op tilde. De andere leek iets tegen hem te willen zeggen, of dat is wat hij uitmaakte van het wijzen. Ja nee, hij zou hem nooit begrijpen. Casimir liet het dan ook voor wat het was en volgde Alain die weg begon te wandelen. Het ging redelijk, het voelde alsof hij een rechte lijn maakte, maar daar kon hij niet zeker van zijn. Zijn had stak hij nog even kort op, naar de mensen achter hen. Was wel zo vriendelijk om te doen.
“Ik ga je nog steeds niet oprapen als je valt,” zei hij waarschuwend tegen Alain, één vinger naar hem uitgestoken. Het lukt hem om hem met een serieus gezicht aan te kijken, maar lang duurde het niet voor er een grinnik ontsnapte. Nee, nee, nee hij zou hem proberen op te rapen, mee vallen in het proces, maar hij zou het proberen.
![[YF2021] Red f(l)ags - Pagina 6 AKxB6arw_o](https://images2.imgbox.com/39/11/AKxB6arw_o.png)
![[YF2021] Red f(l)ags - Pagina 6 Animesher.com_pokemon-water-vaporeon-578889](https://animesher.com/orig/0/57/578/5788/animesher.com_pokemon-water-vaporeon-578889.gif)
![[YF2021] Red f(l)ags - Pagina 6 Naamloos](https://cdn.discordapp.com/attachments/445210538319020033/959223864662061056/Naamloos.png)
![[YF2021] Red f(l)ags - Pagina 6 2lyhc8o](https://i.imgur.com/2lyhc8o.png)