Give me a few days of peace in your arms— It's all I need. After that, I can face the world.
463
1876
CHARACTER INFO
OOC INFO
Cas leek… verbaasd bij de opmerking over vampieren. Toen hun blikken weer kruisten kon Alain zich niet inhouden om een scheve grijns over zijn gezicht te laten trekken en geamuseerd naar de ander te knipogen, voor hij zich weer onschuldig op de rest van het spel focuste.
So, no head? was wat Alaric reageerde op Alain’s volgende kaarten, waarop Alain opnieuw moest lachen. Hij viste zijn Holo Caster uit zijn zak en maakte een beweging alsof hij het ding op de grond zou werpen, waarna hij opnieuw moest lachen. De andere twee, of op z’n minst Cas, zouden vast denken dat ze gek waren geworden, maar dat maakte niet uit.
De kaart van Cas liet hem even lachen en Alain nam nog een sip van zijn eigen drankje, terwijl de kaarten door werden gespeeld aan Alaric, wie verklaarde dat alles kapot kon. Alain liet een diepe zucht klinken en schudde zijn hoofd even, maar maakte er verder geen woorden aan vuil. De kaarten gingen door naar Myr en Alain luisterde naar de woorden die uit de Holo Caster kwamen. Het verbaasde Alain dat Myr dronk, maar het verbaasde hem meer toen het pak kaarten bij Cas terecht kwam. Zijn wenkbrauwen vouwden zich samen en voor een moment wilde hij gewoon Cas hier wegsleuren, maar… toen begon de ander te praten en ontspande hij iets.
Alain wilde net een slok van zijn glas nemen toen deze plots uit zijn handen werd gehaald. “Hah?” kwam er verbaasd uit zijn mond. Hij knipperde een paar keer voor hij Cas verbaasd aankeek, om zijn lip in een pruil op te trekken toen hij alleen nog kaarten in zijn hand had. Alain keek even met een frons naar de tafel en wist dat voorover bukken het meeste pijn deed, dus deed hij wat ieder intelligent persoon zou doen. Hij legde zijn benen over Cas zijn schoot, leunde zijwaards en griste de fles drank van de tafel met enige moeite, voor hij weer recht zat en de fles opendraaide. Hij wachtte tot Cas de glazen recht zou houden, voor hij ze beiden vulde en de fles op de grond naast de bank zette. Daar kon hij er in elk geval bij.
Na zijn glas teruggestolen te hebben, pakte Alain weer één voor één nieuwe kaarten uit het doosje, zonder de moeite te doen om zijn benen terug te trekken. Dr. Pavlov had zijn best gedaan voor dit privilege. “Ah— Oké. He Owns a 500-foot yacht… nice,” begon hij, terwijl hij de volgende kaart pakte. “Oh! Also owns an adorable coffee shop,” zei hij, als enige waarschijnlijk daar meer excited over dan de yacht.
“Calls you a ‘4’ to your face.”
Oh.
Hm.
Alain stopte de kaart terug in het pak en dacht even na, voor hij een zucht over zijn lippen liet rollen. “Ik zou willen dat ik hier kon drinken, maar…” merkte hij op, voor hij de kaarten over Cas heen wierp, richting Alaric.
If you wanna feel alive We can set the world alight
Alaric
De universele zucht klonk over zijn opmerking dat alles kapot kon, hij had niet anders verwacht. Maar het was de waarheid. Alleen zou hij niet zo snel stappen nemen om actief iets te slopen. Het pak kaarten werd vanaf Myrddin naar Cas geworpen, die niet kon vangen waardoor Cas zijn - gelukkig - lege glas geen schade aan kon richten. Als hij een wijnvlek in zijn pak zou krijgen zou Amelie voor zijn hoofd komen. Oh man.
Hij keek echter met een schuin oog naar Cas toen hij het glas van Alain weg pakte omdat zijn eigen leeg was. Zo zo. Maar het werd nog mooier toen de glazen gevuld moesten worden en de manier waarop het gebeurde was vooruitgang te noemen. "Zo dan dokter, ik zie dat het goed gaat." lachte hij naar Alain. Het was nietszeggend genoeg zodat Casimir hopelijk niet snapte wat er aan de hand was.
Alain liet zijn eigenwaarde naar een diepte punt zakken met zijn nieuwe kaarten combinatie. "Dus jij laat je een vier noemen voor een jacht en een coffee shop. Damn." Alain had ook issues dus. Maar daar had hij geen tijd voor om over te denken, want hij kreeg weer het doosje. De eerste witte kaart was veel belovend. De tweede? Iets minder."Professional chef, had Alain kunnen zijn. Your parents love them, vet handig. Die zijn dood." dat was een kaart waar hij niet veel aan had. "Uses way way way too much tongue. Hmm.. Zou ik mee kunnen leven maar.. " hij dronk toch. Was niet helemaal zijn ding. Daarbij was zijn glas net gevuld en kon hij net de buzz van de alcohol voelen. Dus let's go. Het doosje gooide hij door naar Myr.
Een brede grijns kwam op zijn lippen toen hij de reactie van de emo zag. Die had het duidelijk niet zien aankomen, zoals het hoorde. En Myr voelde zich ergens voldaan dat hij het had gedaan, voelde als een drempel overlopen. Voelde alsof hij ergens beter was dan de ander. Wat een kutego had hij toch om dat te bedenken. Hij sloot zijn ogen dan ook even en bleef sippen van zijn drank. De kaarten die de ander had, hoe erg het ook was, vond het nie erg. Als het daarop aankwam betekende dat je zelf niet goed genoeg je best deed, leek hem. Duidelijk een niet zo goede manier van denken, maar wie zou hem stoppen. Toen hij terug opkeek was zijn eigen glas leeg en Casimir deed zich tegoed aan de drank van Alain, die de kaarten kreeg.
De kleine man leunde tegen zijn hand aan en keek afwezig naar zijn glas, die nu eenzaam leeg was. De man met het licht gekleurde haar had een goede combo. En hij snapte de keuze van de ander wel, maar Rick schijnbaar niet zoveel. De laatste kreeg de kaarten aan. Nu Myr even dacht, was Rick de ander eigenlijk steeds dokter aan het noemen? Hm... Was vast een inside joke ergens. De helderblauwe ogen gingen even naar het koppel, die nu beetje meer over elkaar leek te liggen. Terwijl Rick bezig was, bestudeerde hij de twee iets langer dan hij normaal zou doen. Rustig keek hij echter naar Rick toen deze dronk. Het pakje kaarten werd zijn kant op gegooid en Myr vangde hem in zijn hand.
Hij haalde eerste de twee witte kaarten uit en kantelde zijn hoofd wat. I mean, het was niet zo zeer zijn ding. Toen hij echter de rode kaart eruit haalde, verscheen er een kleine blos op zijn wangen. Oh shit- Wacht nee. Snel herstelde hij zich wat waarbij hij zich wat meer overeind duwde en zijn holo caster nam. Hij kwam wat overeind, pakje kaarten en holo caster in zijn ene hand, glas in de ander. Hij hinkte en draaide zich wat zodat hij kon gaan zitten op het tafeltje. Hij woog niet zo heel veel, dus kwaad kon het vast niet. Myr glimlachte liefjes terwijl hij het glas even op tafel zette en begon te typen op zijn apparaat. 'Dabbzles in torture, loves 80's, da.n get your drinks forever anybar' hij ging zelf nie aangeven wat de red flag was. Hij glimlacjte zachtjes, legde de holo caster neer en worp de pak kaarten handig in de schoot van Alain voordat hij zijn glas met zijn ene hand nam en het even uitstak naar Rick, een hand houdende op de tafel zodat hij meer naar achter kon leunen. Als hij geen gebroken poot had hij vast ook zijn benen over elkaar gekruist. Netjes op de tafel. Hij keek lief naar de ander met een onschuldige glimlach. Hij had geen intentie te drinken op zijn combo, maar wilde graag wel wat drank.
Give me a few days of peace in your arms— It's all I need. After that, I can face the world.
463
1876
CHARACTER INFO
OOC INFO
Alaric’s opmerking deed Alain gniffelen. Hij besloot geen verdere woorden vuil te maken, maar liet Alaric in plaats daarvan een betekenisvolle grijns zien. Het was nooit zijn intentie geweest om Cas te conditioneren, zoals Alaric het zo mooi gezegd had. Maar, het was duidelijk dat Cas comfortabeler geworden was met fysiek contact sinds hij bij Alain was aangekomen. Alain had het idee dat dit voornamelijk was omdat de ander het niet was gewend en niet zo zeer omdat hij het haatte. En het was ook niet zo dat de ander veel keuze had, niet met iemand als Alain.
“Niet zo zeer daarvoor,” mompelde Alain zacht toen er werd opgemerkt dat hij zich een vier zou laten noemen voor een jacht en een coffee shop. Het probleem daar, helaas, was dat hij het toe zou staan bij een gebrek aan zelfvertrouwen, of zelfrespect. ‘In elk geval is ‘ie eerlijk,’ zou het excuus zijn.
Alaric’s kaarten waren… ook een ervaring. Alain zou die nog geaccepteerd hebben. Immers kon iemand die enthousiast was met de tong een hoop leren. Maar, die opmerking hield hij wijselijk voor zich. Tweekleurige ogen bewogen zich even naar Myr en hij hief een wenkbrauw toen hij de ander zag staren, maar besloot ook daar geen opmerking over te maken.
Toen Myrddin richting de tafel hinkte, volgden tweekleurige ogen hem kalm, al legde hij een hand op Cas’ onderarm om er voorzichtig in te knijpen. Hij wist hierdoor de kaarten niet te vangen, maar gezien ze op zijn schoot landden was dit geen probleem. “Misschien moet je bij Myr gaan zitten, voor hij zo niet meer kan typen,” merkte Alain op, een scherp randje aan zijn stem terwijl hij één wenkbrauw hief naar Alaric. Het was waarschijnlijk beter om Cas en Myr op gepaste afstand te houden. Niet omdat hij bang was dat Cas iets zou doen, maar… hij begreep dat Cas er niet bepaald op zat te wachten.
Alain bewoog zijn vrije hand uiteindelijk naar de kaarten, opende het doosje en haalde de eerste kaart eruit. Hij nam een slok van zijn drankje voor hij de kaart las. “Can get you a table at any 5-star restaurant any time, any place,” begon hij. Not bad. “Gives great massages… Ah.” Deze man klonk goed. De Red Flag moest wel heel wat zijn om—
“Describes all food as ‘yummy yummers’.”
Ja, dat deed de 5-star restaurant kaart teniet, want met zo iemand ging hij niet uit eten. Niet om wat de rest zou denken, maar… Arceus. Hij had zich nog nooit voorgesteld wat een turn-off zoiets zou zijn, maar nu hij erover nadacht… Hij nam een slok van zijn drankje. “Absoluut niet,” verklaarde hij, voor hij de kaart terug stak en het doosje in Cas zijn richting hield.
The hypocrite of darkness shows its face, like a nightmare, again, this repetitive pattern
Na de boek kaarten die Myrddin naar hem toe had gegooid, was zich te bewust van de andere zijn aanwezigheid. Waar hij hem eerder naar de achtergrond wist te duwen, had hij nu heel de tijd de neiging om hem vanuit zijn ooghoeken in het oog te houden. Niet hieraan was oké, maar dat moest het wel zijn. Hij zou zich niet laten wegjagen, al was er niets dat hij liever wilde.
De wijn was naar zijn hoofd aan het stijgen waardoor hij er geen problemen mee had om Alain zijn glas te stelen en te drinken. Waar hij niet op gerekend had, waren de benen die nadien over de zijne werden gegooid. Verbaasd keek hij op naar Alain, die de fles wijn erbij nam en zich dan weer naar hem toe draaide. Voor enkele tellen hij zijn blik vast, voor een zachte zucht over zijn lippen rolde. Hij haalde zijn eigen benen van elkaar af, zodat ze niet afgekneld werden door die van de andere. Casimir hield de glazen recht en ze werden gevuld. Naast hem klonk Alaric zijn stem, waardoor hij zijn wenkbrauwen naar elkaar toe bracht. Hij begreep soms echt niet waar die twee het over hadden.
Het was weer Alain zijn beurt en terwijl hij luisterde naar zijn kaarten, nam hij weer een slok van zijn gevuld glas. Hoe lang zou het duren voordat deze op was? Een yacht, coffee shop en noemt je een ‘4’. Hij verwachtte dat Alain ervoor zou drinken, maar dat deed hij niet. Casimir keek hem kort aan, maar gelukkig voor hem deed Alaric het praten. Met hoeveel die man zei, zou hij nog gaan denken dat hij zichzelf graag hoort praten.
Dit toonde hij nog maar eens aan toen hij aan zijn eigen kaarten begon. Chef Alain en dode ouders, dat was wat hij eruit haalde. Daarna was het weer de beurt aan he-who-must-not-be-named. Uit voorzorgsmaatregelen nam hij alvast een tweede slok van zijn pas gevuld glas. Zijn grijze ogen schoten direct omhoog toen er beweging kwam in de persoon over hem. Hij haatte zichzelf om het feit dat zijn ademhaling stokte in zijn keel, gewoon omdat hij recht stond en dichter kwam. Onbewust leunde hij verder naar achter om toch een beetje afstand terug te winnen. De hand van Alain was vast bedoeld om hem gerust te stellen, maar het deed jammer genoeg zeer weinig. Hij legde hij zijn onderarmen op de andere zijn benen.
Voor de eerste keer die avond bleven zijn ogen hangen op de andere. Dat hij er geen probleem mee had en daar gewoon kalm kon zitten met een glimlach op zijn gezicht irriteerde hem. Hij wilde dat hij hetzelfde kon doen. Gewoon een glimlach opzetten en doen alsof er helemaal niets gebeurd was, maar helaas was het zo simpel niet. De opmerking van Alain tegen pindanoot-brain, om bij de andere te gaan zitten, zorgde ervoor dat hij zijn kiezen op elkaar klemde. Casimir had door dat hij daarmee wilde bereiken en ondanks dat hij ertegen in wilde gaan, hield hij zich stil. Hij hoopte enkel dat het voor de rest niet zo duidelijk was wat Alain probeerde.
Nadien was het weer de beurt aan Alain, maar deze keer dronk hij wel en voor een heel goede reden. Casimir knikte instemmend, met zo iemand kon hij ook niet aan tafel zitten. De kaarten werden weer aan hem doorgegeven. “Owns Mars and is affectionate,” las Casimir voor, dat was geen slecht begin, maar de rode kaart moest nog getrokken worden. “Kicks every pokémon they see.” Bij die kaart trok hij zijn wenkbrauwen na elkaar toe en schudde hij zijn hoofd. “Nee.” Binnen de kortste keren zou die aangevallen worden, daar wilde hij niets mee te maken hebben. Casimir nam weer een iets te grote slok, zijn glas alweer half leeg.
Even leek Casimir te twijfelen voordat hij met een onhandige onderhandse worp, de kaarten naar Alaric mikte.
If you wanna feel alive We can set the world alight
Alaric
Alaric blik ging naar Myrddin die aan de beurt was. Toen hij echter zag dat de kleine man in beweging kwam, kwam hij dat zelf ook. Het was niet heel handig om te gaan staan op die voet nu. Maar Myrddin zat zichzelf al wijn in te schenken op tafel en Alaric hield zijn hand over zijn ogen alsof hij het niet zag gebeuren. Kleine mensen hebben kleine beetjes alcohol nodig, noted. Hij kon nog net meekrijgen hoe Alains nieuwe date zijn eten omschreef. Iets wat hem vreselijk leek. Alain ook, want die dronk. Ondertussen was Alaric overeind gekomen om Myrddin onder zijn armen van tafel te tillen en weer terug in zijn stoel te zetten.
Cas had de kaarten nu in handen en zijn date had een planeet en was heel affectionate. Alleen schopte hij Pokémon. Dikke nee. Ook van Cas. Alaric ging in de stoel naast Myrddin zitten in plaats van terug op de bank, zodat hij de dwerg kon stoppen als hij weer een balanceer act zou doen met een gips been. "Blijf zitten, ik schenk wel in." zei hij tegen Myr. Maar keek ook even naar de andere twee. Alain had zijn ribben nog altijd in shambles liggen en Cas had ook een mooi armpje. De kaarten kwamen zijn kant op vliegen, maar vlogen zo onhandig dat ze nu onder de stoel schoven. Buiten handbereik. "Mijn god Casimir, kan nog geen pakje kaarten fatsoenlijk gooien." kippen kracht in zijn armpjes. Kaarten waren weg. Er zat nog maar een ding op. Zijn blik ging naar Alain. Er stond een grijns op zijn gezicht. "Dan wordt het maar nog een vervolg van Truth or Dare."
Give me a few days of peace in your arms— It's all I need. After that, I can face the world.
463
1876
CHARACTER INFO
OOC INFO
Gelukkig maakte Alaric de situatie niet lastiger dan deze al was en tilde hij Myrddin op de minst romantische manier op, om hem als een klein kind in de stoel te zetten. Alain sloeg zijn hand voor zijn mond om een lach binnen te houden, voor tweekleurige ogen zich op Cas richtten, gewoon zodat hij het niet verder hoefde te zien.
Het pakje kaarten vloog onhandig onder de stoel en Alain gniffelde opnieuw even. Alaric maakte zijn worp ook belachelijk en er werd al snel besloten dat niemand onder de stoel ging kruipen voor een pakje kaarten. Maar goed ook, want Alain wist niet in hoeverre zijn gebroken ribben dat op dit moment aan konden. Of zijn pols. Waarschijnlijk was het antwoord daarop gewoon ‘niet’.
De suggestie om Truth or Dare te spelen werd gemaakt en Alain’s mondhoeken trokken omhoog, voor hij Cas met een grijns aankeek. Hij herinnerde zich nog hoe de ander had gereageerd toen hij hem op zijn schoot had en nu was er niet meer ruimte tussen hen. Hij was benieuwd waar de ander nu de grens van ongemak zou leggen. Zou hij nog even rood kleuren als hij op zijn schoot zou zitten? Hmm.
“Oké. Dan beginnen we met Myr,” knikte Alain, waarna zijn ogen de ander volgden. “Myr. Gebaar Truth en Dare ‘ns? Dan hoef je die niet elke keer uit te typen,” suggereerde hij. Twee gebaren konden ze die avond vast wel leren herkennen en waar ze geen hele vragen konden ontcijferen, zou het wel makkelijker zijn om de vraag dan te stellen. “En kies er daarna meteen maar één.” Zowel Truth of Dare kon met Myrddin grappig worden nu Alaric erbij was.
Myrdinns gedachten waren even helemaal ergens anders. En misschien was het omdat hij zich wat loser voelde dan normaal of misschien was het de kaarten die een suggestie gaven, maar oh well. Hij kon niks anders dan even pret hebben met zichzelf. Zijn ogen gingen dan ook even naar Rick die overeind was gekomen. Hij glimlachte liefjes naar hem, zijn focus helemaal op de lange man gelegd. Helemaal vergetende dat Alain en zijn persoonlijke emo er ook bij waren. Waren ook veel minder belangrijk. Netjes zo op de tafel nam hij even een slok van zijn wijn. Hij zat hier wel goed, misschien bleef hij daar wel. Anders zat hij echt zo ver van Rick. Oh ja en die ander twee of whatever. Blij bleef hij kijken naar Rick, helemaal trots van wat hij had gedaan. Hoe dan ook werd hij zo van de tafel gevist. Myr, die dit gewoon was, liet het gewoon allemaal gebeuren. Zijn beide handen wel om zijn glas geklemd. Wilde niet dat die op de grond kletterde.
Hij werd in zijn stoel gezet en even knipperde hij vluchtig, waarna hij kalm een slok van zijn glas nam en zijn hoofd wat naar achter legde, zijn been optrekkende om zich wat beter te zetten in de stoel. Rick sprak tegen hem en Myr draaide even zijn hoofd naar hem. Hm. Hij knikte even langzaam en sloot zijn ogen. Ja is goed hoor meneer. Myr keek langzaam op en het eerste wat hij zag was Casimirs beweging. Hij gooide de kaarten. Myrddin bleef even kijken naar de zwartharige man, zijn ogen gingen over de arm van de ander en zijn mondhoeken zakten af, zijn vrije hand ging naar zijn oor, waar hij wat begon te prutsen met zijn piercings. Zijn blik bleef even langer op de ander hangen, voordat hij langzaam keek naar Rick die sprak over Truth or Dare. Myr zijn hand dwaalde af naar de zijkant van zijn hoofd, waar hij rustig even tegen leunde, zijn vingers wat spelende met zijn eigen haren.
Toen hij zijn naam hoorde, keek hij snel naar Alain. Hm? Gebaren wat Truth or Dare was? Hij tilde zijn hand op om het gebaar voor slet te maken, maar stopte halverwege toen het besef kwam dat Rick gewoon wist wat hij deed. Hij lachte even zachtjes, stak een hand op als teken dat hij even moest wachten en plaatste zijn glas even weer tussen hem in de zetel omdat ie beide handen nodig had. Braaf gebaarde hij truth or dare, een pauze nemende om duidelijk te maken dat zijn tweehand gebaar truth was en de tweede met een hand dare. Hij glimlachte rustig en nam zijn glas om een slok te nemen. Hij moest er een kiezen? Hij maakte de eenhand gebaar voor dare. Geen idee of ie misschien wat later een truth zou doen. Dares leken hem in ieder geval veel makkelijker.
Give me a few days of peace in your arms— It's all I need. After that, I can face the world.
463
1876
CHARACTER INFO
OOC INFO
Tweekleurige ogen volgden aandachtig hoe de jongen de twee gebaren maakte. Alain maakte een mentale notitie van de twee gebaren, vooral op volgorde, zodat hij ze zou onthouden voor hierna. Hij knikte en herkende het volgende gebaar als Dare.
“Dare? Oké!” herhaalde hij nog hardop, gewoon om te bevestigen dat hij het begrepen had. Nu was het tijd om de Dare voor te stellen. Zijn tweekleurige ogen gleden naar Alaric en hij hief langzaam één wenkbrauw op, waarbij een onschuldige glimlach op zijn gezicht verscheen.
“Myr, mijn vriend, ik dare jou om gezellig bij Alaric op schoot te kruipen voor een paar rondes,” sprak Alain, zonder zijn blik los te trekken van Alaric. Hij gebruikte de woorden die de ander tegen Cas had gesproken tijdens hun vorige Truth or Dare en wuifde Myr met zijn hand om werk te gaan maken van de Dare. Het was absoluut nog niets ergs en hij wist dat Myr wel meer had gedaan bij Alaric dan op schoot kruipen, maar het was een mooie throwback naar hun vorige game en Alain wilde wel eens zien hoe de twee er precies mee om zouden gaan. Hij had ze immers nog nooit samen gezien.
Hij knikte toen de ander dare zei als bevestiging dat het inderdaad dare was. Myr keek toe hij de ander keek naar Rick en even gingen zijn ogen ook naar hem. Huh? Hij keek terug naar Alain, een licht vragende blik in zijn ogen. Oh well. Hij leunde weer wat naar achter terwijl hij afwachtte op wat de ander zou zeggen, nog gretig sippende van zijn drank. De dare die kwam, vond Myrddin niet echt een dare dare. Maar het bracht wel even een vreemd gevoel in hem los, opdat de laatste keer dat hij op de schoot van Rick was geklommen het niet zo fijn was afgelopen. Zijn ogen gingen dan ook even naar de lange man, licht bedenkelijk. Oh, hij wilde niks liever dan op de ander klimmen en tegen hem aan nestelen. Maar het was ergens vreemd en hij wist niet ofdat. Zijn ogen schoten even terug naar ALain die even met zijn hand wuife, toen naar Casimir. Een frons kwam op zijn gezicht terwijl hij even bleef kijken naar de emo. Hm.
Hij leunde wat naar voren en zette zijn glas op de tafel voor hem, waarbij hij al met zijn ene voet terug op de grond stond. Zijn ene hand nog steeds op zijn eigen stoel waarna zijn ogen even naar zijn krukken gingen die hij op de grond naast zijn stoel had gelegd. Een kleine lach kwam op zijn lippen terwijl hij met zijn ogen rolde. Die had hij niet nodig. Pff. Hij hinkte dan ook even, wiebelde onhandig op zijn voet en hinkelde wat sneller, waarna hij een beetje zijn balans verloor, maar gelukkig snel genoeg bij de stoel aankwam. Hij had gewoon iets vastgegrepen, de ander in dit geval en knipperde verbaasd van het feit dat hij zojuist bijna was gevallen, waarna hij begon te glimlachen. Zijn ogen gingen even naar Rick waarna hij moeizaam weer eens probeerde te klauteren op de ander. Inmiddels ook al heel bekend om op Rick te gaan klimmen, maar nog steeds niet zo handig met gips. Zijn blik bleef echter wel even hangen in die van Rick waarna hij zijn mond wat opende en een vinger opstak naar hem. Nu jij. Geen zin hebbende om nu helemaal truth or dare naar de ander te gebaren, die snapte het vast wel.
If you wanna feel alive We can set the world alight
Alaric
De kaarten waren verloren in de strijd, niemand die nog ging bukken om ze te zoeken. Dat kwam later wel. Iedereen - behalve Casimir - leek down om truth or dare te spelen. Mooi. Alain nam het voortouw en vroeg Myr om truth or dare te gebaren naar hun allemaal zodat de rest van de avond iets gemakkelijker zou verlopen. Hij hoefde geen gein uit te halen, want daar zou Alaric door heen zien. Maar hij legde het netjes uit en kreeg van Alain de dare om op schoot te kruipen bij hem. Daar had hij of Myr weinig moeite mee. Zijn blik ging naar het gay koppel op de bank. Hij trok zijn stropdas iets losser, want die leek zijn nek elk moment af te knellen. Daarbij, het moment om netjes te zijn was geweest.
"Slap begin hoor Alain," zei hij voordat hij een arm moet moest steken om Myr te pakken zodat die niet tegen de vlakte zou kletteren. Myrddin begon moeizaam op hem te klimmen, maar daar hadden ze geen tijd voor. Er waren dares om gegeven te worden. Alaric trok de jongen op zijn schoot en hield een arm om zijn middel heen, zodat hij bleef zitten. Myr wees naar hem en hij snapte wat er bedoeld werd. "Dare," zei hij simpel. Hij nog niet niet zo'n zin in de waarheid. Daar moest meer voor gedronken worden. Daar over gesproken. Hij pakte zijn glas van tafel en nam een slok. Daar zat hij dan, weer met Myr in zijn schoot.
Toen hij op de schoot van Rick terecht kwam nestelde hij zich meteen dichter hem aan. Helemaal tevreden met zichzelf. Eeuwig tevreden met gewoon bij de ander te zijn als de fucking simp dat ie was. Maar het was voor een dare, dus wie carede ook. Hij legde dan ook even een hand op de borstkas van de ander en legde zijn hoofd tegen de schouder van de ander aan. Even helemaal blij met zichzelf duidelijk te zien aan de glimlach op zijn lippen. Het was enkel toen de ander aangaf dat hij een dare wilde, dat Myr zijn hoofd weer wat bewoog. Hij leunde wat van de ander af zodat hij hem kon aankijken. Zijn glimlach werd wat breder, wat gemener. Er waren veel dingen die hij de ander wilde laten doen, maar voor nu hield hij zich gedeisd. Daarbij leken die dingen ook niet helemaal gepast voor op een party. Maar er was iets dat buiten de party viel, dat altijd wel te beschiking was. Social media.
Hij pakte zijn holo caster en wees er even naar, waarna hij begon in te tikken en het ding naar de ander draaide. Hij liet het niet afspelen, ging nie ehct in hem om. 'Weetjej nog die foto? Zet dieeven op chatter.' Hij keek rustig op naar de ander, wetende dat er vast ergere fotos waren van hem waar hij om kon vragen. Maar hij was zo braaf om enkel voor deze te vragen. Hij liet daarna zijn hand zakken en legde zijn hoofd gewoon rustig terug de ander aan, zijn ogen wat gesloten. Wat gay was het weer allemaal.
If you wanna feel alive We can set the world alight
Alaric
Myr ging hier dus volledig gebruik van maken. De gozer leunde meteen tegen hem aan en hing tegen zijn schouder. Alaric's blik was echter strak gericht op Alain. Er kwam een grijns op Alaric's gezicht. Met een hand haalde hij een vinger over zijn keel heen. Je gaat er aan. Als hij een dare zou vragen zou het zijn einde worden, daar ging hij bij deze voor zorgen. De toon was dus gezet en Myrddin was druk aan het typen op zijn Holo Caster. Van wat Alaric er van kon zien zag het er niet heel erg fatsoenlijk uit.
Toen het afspeelde was het nog erger. "Het klinkt alsof je een beroerte krijgt man." Alaric keek met een schuin hoofd naar het scherm. Van de tekst kon hij meer maken dan wat er gesproken werd. "Oh nee, echt niet. Die foto zit in mijn telefoon en blijft in mijn telefoon." daar zou hij wel voor zorgen. Hij nam een slok wijn uit zijn glas zodat hij het niet hoefde te doen. Dat zou aller eerst er voor zorgen dat zijn Chatter account opgeschort zou worden, om nog maar te zwijgen van de eeuwige preek die hij van Am aan zou moeten horen als ze die foto onder ogen kreeg. Zijn ogen blijven hangen op Emo Bitch Boy. "Cas, truth or dare?"
The hypocrite of darkness shows its face, like a nightmare, again, this repetitive pattern
Als hij gooide met links, was hij zeker dat de kaarten helemaal de verkeerde richting uit zouden vliegen. Gooien met een schouders waarvan de range of motion nog enorm beperkt was, deed helaas de truc ook niet. De kaarten vielen op de grond en onder de stoel, met niemand die ook maar aanstalten maakten om ze op te rapen. Casimir klikte zijn tong en rolde zijn ogen bij Alaric zijn opmerking. “Of jij kan niet vangen.” Kalm keek hij de andere man enkele tellen aan, voor hij zijn blik afwenden.
Een ander spel werd voorgesteld en Casimir moest moeite doen om niet luidop te zuchten. De laatste keer was meegevallen, maar dat was minus hun extra gezelligheid. Alain was dolgelukkig met het idee, dat stond op zijn gezicht geschreven. “Leuk.” Maar misschien toch niet zo gezellig.
De eerste dare was één die hem erg bekend voor kwam, omdat hij de laatste keer er slachtoffer van was geworden. Myrddin leek het allemaal niet zo erg te vinden. Met de blikken die Alaric al heel de avond van hem gekregen had, was dit eerlijk gezegd iets dat hij niet wilde zien. Toen hij merkte hoe de ogen van de andere op hem bleven hangen, keek Casimir weg naar een groepje mensen dat verderop aan het praten en lachen waren. Iedereen was met iedereen aan het praten, gewoon een groep vrienden die samen naar dit feest waren gekomen. Het zag er gewoon gezellig uit. Eén van de onbekende draaide haar hoofd in hun richting, toen ze doorhad dat Casimir aan het staren was, en snel richtte hij zijn aandacht terug op het duo over hem.
Ondertussen zaten ze samen op een stoel en werd de volgende ronde doorgegeven aan Alaric. Casimir maakte van het moment gebruik om nog eens te drinken. Eén hand plaatste hij plat op Alain zijn been en de andere met het glas liet hij daarop rusten. Er werd een dare gevraagd, iets over een foto waar hij iets mee moest doen. Casimir wilde niet weten wat voor foto het was.
De persoon van wie hij helemaal geen truth or dare wilde, was natuurlijk de eerste van wie hij het slachtoffer werd. Zijn grijze ogen gingen naar Alaric, maar het was moeilijker de blik vast te houden als de andere zo dicht bij hem zat. Hij had het gevoel dat geen van beide opties te vertrouwen was. “Dare,” zei hij met tegen zin, zijn ogen waarschuwend gericht op Alaric. Zijn vinger begon zacht op Alain’s been te tikken, iets dat voortkwam uit de stress, maar was volledig onbewust. Casimir vertrouwde dit NIET.
If you wanna feel alive We can set the world alight
Alaric
Geen van beide opties die Casimir zou kiezen zouden goed voor hem aflopen. Alaric ging iets rechter op zitten toen hij hoorde dat Cas voor een dare koos. Dat was heel mooi. "Goed dan," er waren zoveel opties die door zijn hoofd gingen. Hij kon zoveel doen nu. Al zou de jongen waarschijnlijk net als hem drinken als hij nu al een stap te ver ging. Hij zou hem sparen voor nu, maar niet in z'n geheel. "Blaf als een hond." hehe. Het was een gegeven dat Casimir op dit moment afgetraind werd door Alain, ondanks dat hij dat zelf niet door had. Alaric hoopte dan ook dat hij niet teveel zocht achter de opdracht maar het gewoon zou afschuiven op een hersenloos iets dat hij vroeg. Alaric leunde weer naar achter in zijn stoel en nam nog een slokje uit zijn glas wijn. Dit werd top.
The hypocrite of darkness shows its face, like a nightmare, again, this repetitive pattern
Casimir wist niet wat hij kon verwachten, want met Alaric was alles mogelijk. Dat is waarom hij ook niet met een gerust hart kon vragen om een truth, want wie weet wat hij wilde weten. Toen de dare echter werd uitgesproken vertrok zijn gezicht. “Wat?” herhaalde hij verward, alsof dat hij de vraag niet begrepen had, maar het was heel duidelijk. Zijn blik ging van zijn glas wijn, naar de groep die iets verderop stond voordat hij diep inademde. Dit was niet erg, het kon veel erger zijn. De dare viel al bij al nog mee. Het was alleen ver boven alles wat hij comfortabel vond. Maar misschien moest hij maar eens grenzen verleggen.
Zijn ogen sloot hij omdat hij de starende blikken niet wilde zien. Enkele keren blafte hij, zacht genoeg dat waarschijnlijk enkel de drie andere kon horen. Het was niet met volledige overtuiging, maar met genoeg intonatie om het niet doods over te laten komen. Er was wat kleur naar zijn gezicht gekomen, maar het viel niet te hard op. Dit was enorm vernederend. Wanneer hij zijn ogen weer opende keek hij Alaric recht aan, zijn wenkbrauwen opgetrokken alsof hij vroeg zo goed?. Hij ging zich niet laten doen.
Hij nam een grote slok van de wijn, wat hij wel verdiend had als je het hem vroeg. Er was nog steeds geen kans dat hij Myrddin zou aanduiden, zeker nu niet, dus richtte hij zijn aandacht op Alain. “Truth or dare,” vroeg hij hem, zijn gezicht niet boos of geërgerd zoals wanneer hij naar de andere twee zou kijken.
Give me a few days of peace in your arms— It's all I need. After that, I can face the world.
463
1876
CHARACTER INFO
OOC INFO
Alain was niet helemaal aanwezig toen de dare gesteld werd aan Alaric. In plaats daarvan humde hij bedenkelijk, tweekleurige ogen op het tweetal gericht. Alaric zag eruit als de partner die al meerdere keren aan een echtscheiding had gedacht, terwijl Myrddin eruit zag als de partner die geen idee had dat de relatie niet perfect was. Wat Alain wel zag, was dat het duidelijk geen one time thing was tussen die twee.
Toen zijn blik met Alaric kruiste en hij een bedreiging kreeg, gleed er een grijns over zijn lippen. Hij stak het puntje van zijn tong tussen zijn tanden door en gaf hem een echte eyebrowwiggle. Kom dan, net-gepromoveerde Virgin.
De volgende vraag werd aan Cas gesteld, wie voor een Dare koos. Alain sipte rustig aan zijn drankje en ging iets comfortabeler zitten, met zijn zij tegen de rugleuning van de bank terwijl hij zijn gezicht supportte met zijn hand en zijn andere hand gebruikte om het glas op zijn been te balanceren. Cas koos voor een Dare en… Alain keek verbaasd naar Alaric toen hij de Dare hoorde. Oh, dat was heel naar.
En Cas deed het.
Alain’s ogen gleden naar de ander en hij begon direct te lachen, waarbij hij zijn hand van zijn eigen wang haalde en iets voorover leunde, om zijn vingers door het haar van de ander te halen alsof hij een hond aaide. Hij knipoogde geamuseerd naar Cas voor hij zijn elleboog weer op de bankleuning plaatste en zijn wang er tegenaan legde. Hij humde bedenkelijk bij de vraag die hem eerder gesteld was. Truth or Dare.
The hypocrite of darkness shows its face, like a nightmare, again, this repetitive pattern
Er waren geen woorden om te beschrijven hoe ongemakkelijk hij zich voelde toen hij blafte. Het was alsof hij een deuk kreeg in zijn imago gewoon door dat te doen, maar hij had het gedaan. Of hij het ooit nog opnieuw zou doen? Nee, absoluut niet. Geen denken aan.
Naast hem hoorde hij een lach, maar hij was te druk bezig om het te negeren, waardoor dat hij de hand niet zag aankomen. Hij duikte wat naar beneden, toen hij Alain zijn hand voelde op zijn hoofd, maar er was geen uitweg. Een geïrriteerd geluid verliet zijn keel, terwijl hij losjes zwaaide naar Alain zijn hand in een poging het bij hem weg te krijgen, maar deed ook niet te veel moeite. Hij keek de andere even zielig aan. Heel zijn imago was nu zeker kapot. Maar gelukkig was het snel tijd om een vraag te bedenken.
Casimir humde bedenkelijk en tikte weer enkele keren op Alain zijn been. Wat wilde hij weten van de andere. Iets onschuldig maar ook niet te saai. Dan kwam het in hem op, en keek hij naar Alain, zijn hoofd een beetje gekanteld. “Waarover gaat meest gênante gesprek op je Holo Caster van de afgelopen dagen?” Casimir kon zich de vele momenten herinneren waarbij dat Alain druk aan het typen was geweest en moeite deed om de gesprekken verborgen te houden. Nu wilde hij toch wel eens weten waar die gesprekken steeds over gingen.
Give me a few days of peace in your arms— It's all I need. After that, I can face the world.
463
1876
CHARACTER INFO
OOC INFO
Waarover gaat het meest gênante gesprek op je Holo Caster van de afgelopen dagen?
Er was maar één antwoord op deze vraag. Een rode blos kleurde Alain’s wangen en zijn blik verwijdde zich wat. Hij haalde even diep adem en keek in zijn glas, twijfelend of hij het laatste beetje wat er nog in zat gewoon in één keer achterover zou gooien, of… Hij beet op zijn lip en twijfelde of hij wat zou zeggen en zo ja, wat. Maar, was dit niet precies… Hij… Als—
Oké, fuck it.
Alain haalde een keer diep adem, waarna tweekleurige ogen weer omhoog gleden naar de ander. Hard genoeg voor Cas om te horen maar absoluut te zacht voor de andere twee om op te pikken antwoordde hij, “Jou.”
Met die gedachte dronk hij zijn glas alsnog leeg, waarna hij de fles die langs de bank stond opviste en beide glazen vulde. Dat konden ze wel gebruiken. Vooral Alain. Op dit punt wist hij niet welke van de drie opties Cas was (blind, ongeïnteresseerd, emotioneel geconstipeerd) of alle drie en hij was nog niet klaar om daarmee te dealen. Dus, keerde hij zich naar de volgende persoon om zijn vraag te stellen.
If you wanna feel alive We can set the world alight
Alaric
De blik van Alain die hij terug keer was een verklaring tot een Truth or Dare oorlog. Dat zou het dus worden. Maar niet voordat Cas ofwel had gedronken of zou blaffen. En tot Alaric's allergrootste verbazing, hoorde hij een enkele blaf uit de jongen komen. Die werd alleen maar gecounterd met het gelach van zowel Alaric als Alain. Alain zou meteen doorhebben waarom hij dit gevraagd had. En het werd alleen maar grappiger toen de jongen ook nog door zijn haar geaaid werd als een echte hond. Casimir was zo braaf. Alaric veegde de kleine traantjes bij zijn ogen weg van het lachen.
De vraag ging echter door naar Alain, die voor truth koos. Casimir overhandigde een best wel savage truth in zijn opinie. Eentje die Alain zo zacht beantwoordde dat hij het niet kon horen. Maar hij had zijn lippen zien bewegen. "Alain, heb je nog wat te delen met de rest van de groep?" maar het was duidelijk van niet, zijn glas werd geleegd en weer bijgevuld. Zonde. De vraag kwam weer terug bij hem. Alain zou willen dat hij een dare vroeg nu. "Truth." want wat was het ergste dat hij kon vragen?
![[YF2021] Red f(l)ags - Pagina 2 2lyhc8o](https://i.imgur.com/2lyhc8o.png)
![[YF2021] Red f(l)ags - Pagina 2 Animesher.com_pokemon-water-vaporeon-578889](https://animesher.com/orig/0/57/578/5788/animesher.com_pokemon-water-vaporeon-578889.gif)
![[YF2021] Red f(l)ags - Pagina 2 Naamloos](https://cdn.discordapp.com/attachments/445210538319020033/959223864662061056/Naamloos.png)
![[YF2021] Red f(l)ags - Pagina 2 AKxB6arw_o](https://images2.imgbox.com/39/11/AKxB6arw_o.png)
